Hioba 4

1 Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:

respondens autem Eliphaz Themanites dixit

2 Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

si coeperimus loqui tibi forsitan moleste accipias sed conceptum sermonem tenere quis possit

3 Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

ecce docuisti multos et manus lassas roborasti

4 Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

vacillantes confirmaverunt sermones tui et genua trementia confortasti

5 A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

nunc autem venit super te plaga et defecisti tetigit te et conturbatus es

6 Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

timor tuus fortitudo tua patientia tua et perfectio viarum tuarum

7 Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

recordare obsecro te quis umquam innocens perierit aut quando recti deleti sint

8 Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem et seminant dolores et metunt eos

9 Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

flante Deo perisse et spiritu irae eius esse consumptos

10 Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

rugitus leonis et vox leaenae et dentes catulorum leonum contriti sunt

11 Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

tigris periit eo quod non haberet praedam et catuli leonis dissipati sunt

12 Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

porro ad me dictum est verbum absconditum et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius

13 W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

in horrore visionis nocturnae quando solet sopor occupare homines

14 Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

pavor tenuit me et tremor et omnia ossa mea perterrita sunt

15 A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

et cum spiritus me praesente transiret inhorruerunt pili carnis meae

16 Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

stetit quidam cuius non agnoscebam vultum imago coram oculis meis et vocem quasi aurae lenis audivi

17 Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

numquid homo Dei conparatione iustificabitur aut factore suo purior erit vir

18 Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

ecce qui serviunt ei non sunt stabiles et in angelis suis repperit pravitatem

19 Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

quanto magis hii qui habitant domos luteas qui terrenum habent fundamentum consumentur velut a tinea

20 Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

de mane usque ad vesperum succidentur et quia nullus intellegit in aeternum peribunt

21 Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.

qui autem reliqui fuerint auferentur ex eis morientur et non in sapientia