Hioba 4

1 Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:

時にテマン人エリパズ答へて曰く

2 Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

人もし汝にむかひて言詞を出さば汝これを厭ふや 然ながら誰か言で忍ぶことを得んや

3 Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

さきに汝は衆多の人を誨へ諭せり 手の埀たる者をばこれを強くし

4 Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

つまづく者をば言をもて扶けおこし 膝の弱りたる者を強くせり

5 A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

然るに今この事汝に臨めば汝悶え この事なんぢに加はれば汝おぢまどふ

6 Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

汝は神を畏こめり 是なんぢの依賴む所ならずや 汝はその道を全うせり 是なんぢの望ならずや

7 Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

請ふ想ひ見よ 誰か罪なくして亡びし者あらん 義者の絶れし事いづくに在や

8 Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

我の觀る所によれば不義を耕へし惡を播く者はその穫る所も亦是のごとし

9 Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

みな神の氣吹によりて滅びその鼻の息によりて消うす

10 Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

獅子の吼 猛き獅子の聲ともに息み 少き獅子の牙折れ

11 Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

大獅子獲物なくして亡び小獅子散失す

12 Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

前に言の密に我に臨めるありて我その細聲を耳に聞得たり

13 W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

即ち人の熟睡する頃我夜の異象によりて想ひ煩ひをりける時

14 Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

身に恐懼をもよほして戰慄き 骨節ことごとく振ふ

15 A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

時に靈ありて我面の前を過ければ我は身の毛よだちたり

16 Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

その物立とまりしが我はその状を見わかつことえざりき 唯一の物の象わが目の前にあり 時に我しづかなる聲を聞けり云く

17 Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

人いかで神より正義からんや 人いかでその造主より潔からんや

18 Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

彼はその僕をさへに恃みたまはず 其使者をも足ぬ者と見做たまふ

19 Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

况んや土の家に住をりて塵を基とし蜉蝣のごとく亡ぶる者をや

20 Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

是は朝より夕までの間に亡びかへりみる者もなくして永く失逝る

21 Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.

その魂の緒あに絶ざらんや皆悟ること無して死うす