< Hioba 39 >

1 Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
Thaelpang kah sathai a piil tue na ming tih sayuk a rhai na dawn a?
2 Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
Hla a cup la na tae tih a piil tue na ming a?
3 Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
A ca rhoek loh a koisu uh tih a huel daengah a bungtloh loh a hlah.
4 Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
A ca a man uh te cangpai neh rhoeng tih a caeh uh phoeiah tah amih taengla mael uh pawh.
5 Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
Sayalh la kohong marhang aka hlah te unim? Laak lueng kah kuelrhui aka hlam te unim?
6 Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
A im te kolken la, a dungtlungim te lungkaehlai la ka khueh.
7 On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
Khorha kah hlangping te a lawn tih aka tueihno kah pang ol hnatun pawh.
8 Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
A luemnah tlang te a cawt tih sulhing boeih te a yoep.
9 Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
Cung loh nang taengah a thohtat hamla a huem vetih na kongduk dongah rhaeh aya?
10 Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
Cung te a rhuivaeh kong ah na pael vetih nang hnukah tuikol te a thoe aya?
11 Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
A thadueng a len dongah a soah na pangtung vetih na thaphu te a taengah na hnoo aya?
12 Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
Na cangti te a khuen, a khuen vetih na cangtilhmuen a coi ni tila te te na tangnah a?
13 Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
Kalaukva kah phae loh yoka cakhaw bungrho phaemul neh a dii aih nim.
14 Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
A duei te diklai dongah a hnoo tih laipi khuiah a awp.
15 A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
A kho loh a hep te a hnilh tih kohong mulhing long khaw te te a til.
16 Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
A ca rhoek te amah kah pawt bangla a hit sak tih a poeyoek la a thaphu te birhihnah pawh.
17 Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
Pathen loh anih te cueihnah a hnilh sak tih a taengah yakmingnah tael pah pawh.
18 Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
Hmuensang la a phuel uh tue vaegah tah marhang neh a sokah aka ngol te a nueih thil.
19 Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
Marhang taengah thayung thamal na paek a? A rhawn te a hnoo neh na thing pah a?
20 Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
Anih te kaisih bangla na pet sak a? A phit vaengkah mueithennah khaw mueirhih la poeh.
21 Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
Tuikol te a phuet uh vaengah thadueng neh a ngaingaih lungpok haica doe hamla pawk.
22 Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
Rhihnah te a nueih thil tih a rhihyawp pawt dongah cunghang ha lamloh a mael moenih.
23 Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
A taengah liva a khoek tih caai neh soe kaw hmaihluei la om.
24 Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
Hinghuen neh khoponah neh diklai a coih tih tuki ol te tangnah pawh.
25 Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
Tuki te a rhoeh la, “Ahuei,” a ti nah tih caemtloek vaengkah mangpa khohum neh tamlung te a hla lamloh a huep.
26 Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
Nang kah yakmingnah dongah nim mutlo loh a phae a phuel tih a ding, a phae te tuithim la a phuel?
27 Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
Nang kah ka dongah atha te sang hang tih a bu a pomsang a?
28 Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
Thaelpang ah kho a sak tih thaelpang hmuisum neh rhalvong ah khaw rhaeh ta.
29 Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
Te lamloh caak a thaih tih a hla lamkah te a mik loh a paelki.
30 Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
Te vaengah a vapuel, a vapuel loh thii a caep uh tih rhok om nah ah hnap om,” a ti nah.

< Hioba 39 >