Hioba 39

1 Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?

Sathar caa tapenhaih atue na panoek maw? To tih ai boeh loe tasuk caa tapenhaih atue na panoek maw?

2 Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?

Ca tapen karoek to khrah nazetto maw zokpomh, tito na panoek maw? To tih ai boeh loe nihcae tapenhaih atue na panoek maw?

3 Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;

Nihcae loe tabok o, caa tapen o; to naah caa tapenhaih kana to pahnet o.

4 Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.

A caanawk loe ngantui o moe, taw ah qoeng o tahang; amno to caeh o taak, amlaem o let ai boeh.

5 Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?

Mi mah maw taw ih hrangnawk angmah koeh ah prasak? Mi mah maw taw hrang ih aqui to khramh pae thaih?

6 Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.

Anih ohhaih ahmuen to praezaek ah ka sak moe, karoem long to anih ohhaih ahmuen ah ka paek.

7 On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.

Anih loe vangpui thung ih loknawk to pahnuithuih moe, kamongh kami hanghaih lok doeh tahngai ai.

8 Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.

Anih loe maenawk nuiah prat moe, kahing phrohnawk to pakrong.

9 Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?

Hmawsaeng taw ih maitaw loe na tok to sak moe, nang khaeah oh han koeh tih maw?

10 Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?

Laikok toksak hanah qui hoiah na zae thai tih maw? To tih ai boeh loe laikok atok hanah na hnukah bang thai tih maw?

11 Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?

Anih thacakhaih to na oep han maw? To tih ai boeh loe na sak ih tok to anih khaeah na aap thai tih maw?

12 Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?

Anih mah im ah cang na phaw pae ueloe, tapup thungah na suem pae tih, tiah na tang maw?

13 Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?

Tawtaaw tavaa loe amoekhaih hoiah pakhraeh to boh, toe tahnongsawk tavaa hoi Ostrich tavaa loe anih ih amui hoiah patah thai ai,

14 Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.

anih loe long ah taduih moe, savuet long hoiah tadui to khaeksak,

15 A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.

anih loe khok hoiah angmah ih tadui to cawh moeng ueloe, taw ih moi mah tadui koisak moeng tih, tito panoek ai.

16 Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.

Anih loe a caanawk to angmah ih caa ai baktiah khet, anih caasakhaih loe azom pui ni, tiah poek ai;

17 Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.

Sithaw mah anih han palunghahaih to paek ai, panoekhaih roe paek ai.

18 Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.

Toe pakhraeh atoengh tahang naah, anih mah hrang hoi a nuiah kangthueng kami to pahnuithuih.

19 Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?

Hrang tha na caksak maw? Anih ih tahnong to na khuk pae maw?

20 Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.

Pakhuh kangphet baktiah maw nang phetsak? Anih anghahaih takhi tuen loe zit thoh parai.

21 Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.

Anih loe azawn ah cawnh tapaih, a thacakhaih to angoep moe, misatuh kaminawk to a hmaang.

22 Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.

Zithaih to pahnuithuih, zithaih tidoeh tawn ai; sumsen doeh cawn taak ai.

23 Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.

Anih kahhaih palaa tuen to tacawt, tayae hoi misa angvaenghaih aphaw loe ampha hlip.

24 Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.

Anih loe palungphui moe, thacakhaih palung hoiah long to a caak; mongkah lok a thaih naah, om duem thai ai.

25 Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.

Mongkah lok thaih naah, Ha, ha, tiah a thuih; misatuh angraeng ih lok, misa pahruekhaih lok ahmui loe ahmuen kangthla hoiah panoek thaih.

26 Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?

Tahmu loe na patuk ih palunghahaih hoiah pakhraeh to boh moe, aloih bangah azawk tathuk maw?

27 Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?

Tahmu loe na paek ih lok pongah maw van bangah azawk tahang moe, hmuensang ah tabu to boh?

28 Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.

Anih loe lungsong nuiah oh, cathaeng loe anih ohhaih kacak ahmuen ah oh.

29 Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.

To ahmuen hoiah a khet moe, caak koi moi to ahmuen kangthla hoiah hnuk thaih.

30 Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.

A caanawk doeh athii to pazoh o toeng; anih loe kadueh qok ohhaih ahmuen ah oh, tiah a naa.