Hioba 38

1 Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

Afei, Awurade fi ahum mu buaa Hiob se,

2 Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?

“Hena ne nea ɔde nsɛm a nimdeɛ nni mu kata me nhyehyɛe so?

3 Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.

Hyɛ wo ho den sɛ ɔbarima; mebisa wo nsɛm, na wubebua me.

4 Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

“Bere a metoo asase fapem no, na wowɔ he? Sɛ wote ase, ka ɛ.

5 Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?

Hena na osusuw ne tenten ne ne trɛw? Ampa ara wunim! Hena na ɔtwee susuhama faa ani?

6 Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?

Dɛn so na egyina, anaa hena na ɔtoo ne tweatibo no,

7 Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.

bere a anɔpa nsoromma bɔɔ mu too dwom, na abɔfo nyinaa de anigye teɛɛ mu no?

8 Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

“Hena na ɔkaa po hyɛɛ apon akyi, bere a epue fii ɔyafunu mu,

9 Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;

bere a mede omununkum yɛɛ nʼadurade na mede sum kabii kyekyeree no,

10 Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

bere a metoo ɔhye maa no na misisii nʼapon ne nʼadaban,

11 I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.

bere a mekae se, ‘Ɛha ara na wubedu na worentra ha; ɛha na wʼahantan asorɔkye no bɛso no?’

12 Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

“So woahyɛ mmara ama adekyee da? Na woakyerɛ ahemadakye nso afa,

13 Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.

sɛ ɛnkɔka asase ano na ontu amumɔyɛfo mfi so?

14 Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

Asase fa ne bɔbea sɛ dɔte a ɛhyɛ nsɔwano ase; na ɛsow tebea da wɔn ho adi te sɛ atade.

15 I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.

Wɔde amumɔyɛfo hann akame wɔn, na wɔn abasa a wɔama so no mu abu.

16 Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

“So woapɛɛpɛɛ mu ahu nea po aniwa wɔ anaa woanantew ne bun mu pɛn?

17 Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?

So wɔde owu apon akyerɛ wo? Woahu owu sunsuma apon ana?

18 Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

Woate wiase a ɛda hɔ tamaa no ase ana? Sɛ wunim eyinom nyinaa a, ka kyerɛ me.

19 Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?

“Ɔkwan bɛn na ɛkɔ hann atenae? Na ɛhe na sum te?

20 Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

Wubetumi de wɔn akɔ wɔn sibea? Wunim akwan a ɛkɔ wɔn atenae?

21 Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?

Ampa ara wunim, efisɛ na wɔawo wo dedaw. Woanyin yiye!

22 Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

“Woakɔ sukyerɛmma adekoradan mu da anaa woahu mparuwbo adekoradan

23 Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.

a makora so ama ahohia bere, ɔsa ne akodi nna?

24 Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

Ɔkwan bɛn na ɛkɔ faako a anyinam fi ba, anaa faako a apuei mframa fi na ɛbɔ fa asase so?

25 Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?

Hena na otwaa ɛka maa osuhweam, ne ɔkwan maa aprannaa mmubomu,

26 Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

sɛ ɛbɛtɔ agu asase a obiara nte so so, nweatam a obiara nni so,

27 Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

na ama asase kesee a ɛda mpan afɔw na sare afifi wɔ so?

28 Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

Osu wɔ agya ana? Hena na ɔyɛ agya ma obosu a ɛsosɔ?

29 Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?

Hena yafunu mu na sukyerɛmma fi? Hena na ɔwoo sukyerɛmma mporoporowa fi soro

30 Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

bere a nsu kyen dan sɛ ɔbo, na bun ani kyen?

31 Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?

“Wubetumi de hama akyekyere Akokɔbeatan ne ne mma? Wubetumi asan Nyankrɛnte hama ana?

32 Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

Wubetumi de anɔpa nsoromma aba wɔ ne bere mu anaasɛ wubetumi ayi sisi ne ne mma afi hɔ?

33 I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?

So wunim mmara a ɛfa ɔsoro ho? Wubetumi de Onyankopɔn ahenni aba asase so ana?

34 Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

“Wubetumi ama wo nne adu omununkum so na wode nsu akata wo ho ana?

35 Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?

Wutumi ma anyinam twa? Wɔka kyerɛ wo se, ‘Yenni’ ana?

36 Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

Hena na ɔde nyansa ma koma anaasɛ ɔde ntease hyɛ adwene mu?

37 Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?

Hena na ɔwɔ nyansa a wɔde kan omununkum? Hena na obetumi akyea ɔsoro nsu nkotoku,

38 Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

bere a mfutuma ayɛ den ama dɔte atɔwatɔw keka bɔ mu.

39 Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?

“Wokɔ ahayɛ ma gyatabere ma gyata didi mee

40 Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?

bere a wobutubutuw wɔn abon ano anaasɛ wɔtetɛw adɔtɔ ase?

41 Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?

Hena na ɔma kwaakwaadabi aduan bere a ne mma su frɛ Onyankopɔn na wonni aduan nti wokyinkyin?