Hioba 38
1 Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
Saa svarede HERREN Job ud fra Stormvejret og sagde:
2 Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
Hvem fordunkler mit Raad med Ord, som er uden Mening?
3 Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
Omgjord som en Mand dine Lænder, jeg vil spørge, og du skal lære mig!
4 Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
Hvor var du, da jeg grundede Jorden? Sig frem, om du har nogen Indsigt!
5 Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
Hvem bestemte dens Maal — du kender det jo — hvem spændte Maalesnor ud derover?
6 Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
Hvorpaa blev dens Støtter sænket, hvem lagde dens Hjørnesten,
7 Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
mens Morgenstjernerne jubled til Hobe, og alle Gudssønner raabte af Glæde?
8 Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
Hvem stængte for Havet med Porte, dengang det brusende udgik af Moders Skød,
9 Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
dengang jeg gav det Skyen til Klædning og Taagemulm til Svøb,
10 Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
dengang jeg brød det en Grænse og indsatte Portslaa og Døre
11 I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
og sagde: »Hertil og ikke længer! Her standse dine stolte Vover!«
12 Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
Har du nogen Sinde kaldt Morgenen frem, ladet Morgenrøden vide sit Sted,
13 Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
saa den greb om Jordens Flige og gudløse rystedes bort,
14 Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
saa den dannedes til som Ler under Segl, fik Farve, som var den en Klædning?
15 I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
De gudløses Lys toges fra dem, den løftede Arm blev knust.
16 Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
Har du mon været ved Havets Kilder, har du mon vandret paa Dybets Bund?
17 Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
Mon Dødens Porte har vist sig for dig, skued du Mulmets Porte?
18 Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
Saa du ud over Jordens Vidder? Sig frem, om du ved, hvor stor den er!
19 Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
Hvor er Vejen til Lysets Bolig, og hvor har Mørket mon hjemme,
20 Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
saa du kunde hente det til dets Rige og bringe det hen paa Vej til dets Bolig?
21 Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
Du ved det, du blev jo født dengang, dine Dages Tal er jo stort!
22 Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
Har du været, hvor Sneen gemmes, og skuet, hvor Hagelen vogtes,
23 Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
den, jeg gemmer til Trængselens Tid, til Kampens og Krigens Dag?
24 Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
Hvor er Vejen did, hvor Lyset deler sig, hvor Østenvinden spreder sig ud over Jorden?
25 Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
Hvem aabnede Regnen en Rende og Tordenens Lyn en Vej
26 Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
for at væde folketomt Land, Ørkenen, hvor ingen bor,
27 Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
for at kvæge Øde og Ødemark og fremkalde Urter i Ørkenen?
28 Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
Har Regnen mon en Fader, hvem avlede Duggens Draaber?
29 Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
Af hvilket Skød kom Isen vel frem, hvem fødte mon Himlens Rim?
30 Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
Vandet størkner som Sten, Dybets Flade trækker sig sammen.
31 Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
Knytter du Syvstjernens Baand, kan du løse Orions Lænker?
32 Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
Lader du Aftenstjernen gaa op i Tide, leder du Bjørnen med Unger?
33 I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
Kender du Himmelens Love, fastsætter du dens Magt over Jorden?
34 Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
Kan du løfte Røsten til Sky, saa Vandskyl adlyder dig?
35 Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
Sender du Lynene ud, saa de gaar, og svarer de dig: »Her er vi!«
36 Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
Hvem lagde Visdom i sorte Skyer, hvem gav Luftsynet Kløgt?
37 Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
Hvem er saa viis, at han tæller Skyerne, hvem hælder Himmelens Vandsække om,
38 Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
naar Jorden ligger i Ælte, og Leret klumper sig sammen?
39 Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
Jager du Rov til Løvinden, stiller du Ungløvers Hunger,
40 Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
naar de dukker sig i deres Huler; ligger paa Lur i Krat?
41 Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
Hvem skaffer Ravnen Æde, naar Ungerne skriger til Gud og flakker om uden Føde?
