Hioba 35

1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:

Elihu mówił dalej:

2 I mniemasz, żeś to z rozsądkiem rzekł: Sprawiedliwość moja przechodzi Boską?

Czy uważasz to za słuszne, że powiedziałeś: Mam więcej sprawiedliwości niż Bóg?

3 Boś powiedział: Cóż mi pomoże? a co wezmę za pożytek, choćbym nie grzeszył?

Powiedziałeś bowiem: Cóż mi pomoże? Jaki będę miał pożytek [z tego, że zostanę] oczyszczony z grzechu?

4 Ale ja tobie dowodnie odpowiem, i towarzyszom twoim z tobą.

Odpowiem dowodnie tobie i twoim towarzyszom wraz z tobą.

5 Spojrzyj w niebo, a obacz; przypatrz się obłokom, jako są wyższe nad cię.

Spójrz w niebo i zobacz, przypatrz się obłokom, które są wyżej od ciebie.

6 Jeźli zgrzeszysz, cóż uczynisz przeciwko niemu? a jeźliby były rozmnożone nieprawości twoje, cóż mu uczynisz?

Jeśli zgrzeszysz, co zrobisz przeciwko niemu? A jeśli pomnożą się twoje nieprawości, co mu uczynisz?

7 Jeźlibyś był sprawiedliwym, cóż mu dasz? albo cóż weźmie z ręki twojej?

Jeśli jesteś sprawiedliwy, co mu dajesz? Albo co otrzymuje z twojej ręki?

8 Człowiekowi podobnemu tobie niezbożność twoja zaszkodzi, a synowi człowieczemu pomoże sprawiedliwość twoja.

Twoja niegodziwość [zaszkodzi] człowiekowi takiemu jak ty, a twoja sprawiedliwość [pomoże] synowi człowieka.

9 Z mnóstwa uciśnionych, którzy do tego przywiedzieni są; aby narzekali i wołali dla ramienia mocarzów,

[Ludzie] krzyczą z powodu mnóstwa ucisków, wołają z powodu ramienia mocarzy.

10 Żaden nie mówi: Gdzież jest Bóg, stworzyciel mój, choć on daje śpiewanie i w nocy?

[Ale] nikt nie mówi: Gdzie jest Bóg, mój Stwórca, który w nocy daje pieśni;

11 Choć nas wyucza nad bydlęta ziemskie, a nad ptastwo niebieskie czyni nas mędrszymi.

Ten, który uczy nas więcej niż zwierzęta ziemskie i czyni nas mądrzejszymi od ptactwa niebieskiego?

12 Tedy wołająli dla hardości złych, on ich nie wysłuchuje.

Tak więc wołają, ale nikt nie wysłuchuje z powodu pychy złych ludzi.

13 Bo obłudy nie wysłucha Bóg, a Wszechmocny nie patrzy na nich.

Doprawdy, Bóg nie wysłucha [słów] obłudy, Wszechmocny na nią nie zważa.

14 Dopieroż nie wysłucha ciebie, ponieważ mówisz: Nie widzisz tego; osądźże się przed nim, a oczekuj go,

Chociaż mówisz, że go nie widzisz, sąd jest przed nim, więc mu zaufaj.

15 Gdyż cię jedno trochę nawiedził gniew jego, jakoby nie wiedział wielkości grzechów twoich.

Teraz jednak jego gniew spadł na ciebie w niewielkim stopniu, jakby nie znał wielkości twoich [grzechów].

16 Przetoż Ijob próżno otwiera usta swe, a bez umiejętności rozmnaża słowa swoje.

Dlatego Hiob na próżno otwiera swe usta; mnoży słowa bez poznania.