Hioba 34

1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:

Elihu hob sodann wieder an und sprach:

2 Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.

Hört, ihr Weisen, meine Worte, und ihr Verständigen leiht mir euer Ohr.

3 Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.

Denn das Ohr prüft die Worte, wie der Gaumen die Speise kostet.

4 Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.

Das Rechte wollen wir ausfindig machen, gemeinsam erkennen, was gut ist.

5 Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:

Denn Hiob hat gesagt: “Ich bin schuldlos, doch Gott hat mir mein Recht entzogen.

6 I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.

Trotz meines Rechtes soll ich lügen? Mich traf ein böser Pfeil, ohne mein Verschulden.”

7 Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?

Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerung wie Wasser trinkt,

8 A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?

zur Genossenschaft mit Übelthätern schreitet und zum Umgang mit Frevlern?

9 Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.

Denn er hat gesagt: “Der Mensch hat keinen Nutzen davon, daß er mit Gott Freundschaft hält.”

10 Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.

Darum, ihr Einsichtigen, hört mir zu: Ferne sei es, daß Gott Frevel übte, und der Allmächtige Unrecht!

11 Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.

Nein, des Menschen Thun vergilt er ihm und nach des Mannes Wandel läßt er's ihm ergehen.

12 A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.

Ja wahrlich, Gott handelt nicht ungerecht und der Allmächtige beugt nicht das Recht.

13 Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?

Wer hat ihm die Erde anvertraut? Und wer hat die ganze Welt gegründet?

14 Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:

Wenn er auf sich nur achtete, seinen Geist und Odem an sich zöge,

15 Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.

so würde alles Fleisch miteinander vergehen, und der Mensch würde wieder zu Staub.

16 Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.

Hast du Verstand, so höre dies, leihe dein Ohr dem Laute meiner Worte.

17 Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?

Kann auch, wer das Recht haßt, die Zügel führen? Oder willst du den Gerechten, Gewaltigen ins Unrecht setzen?

18 Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!

Ihn, der zum König spricht: “Du Nichtswürdiger!” “du Gottloser” zu Edlen?

19 Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.

Der nicht Partei für Fürsten nimmt, noch den Reichen vor dem Armen bevorzugt; denn seiner Hände Werk sind sie alle.

20 Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.

Augenblicklich sterben sie und mitten in der Nacht: das Volk wird aufgerüttelt, und sie fahren dahin; und den Starken beseitigt man, ohne eine Hand zu rühren.

21 Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.

Denn seine Augen schauen auf eines jeden Wege, und alle seine Schritte sieht er.

22 Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.

Keine Finsternis giebts und kein so tiefes Dunkel, da sich die Übelthäter bergen könnten.

23 Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.

Denn er braucht nicht erst auf einen Mann zu achten, damit er vor Gott zum Gericht erscheine.

24 Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.

Er zerschmettert Starke ohne Untersuchung und läßt andre an ihre Stelle treten.

25 Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.

Somit kennt er ihre Thaten und stürzt sie über Nacht, und sie werden zermalmt.

26 Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.

Ihre Missethat geißelt er, da, wo alle es sehen,

27 Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:

darum, weil sie von ihm abgefallen sind und alle seine Wege außer acht gelassen haben,

28 Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.

damit sie das Geschrei des Armen vor ihn brächten, und er das Schreien der Elenden hörte.

29 Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,

Und wenn er Ruhe schaft, wer will ihn verurteilen? Wenn er das Antlitz verbirgt, wer kann ihn schauen? Und dennoch wacht er über Volk und Menschen,

30 Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.

daß nicht ein ruchloser Mensch herrsche, nicht Fallstricke des Volks.

31 Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.

Denn hat man etwa zu Gotte gesagt: “Ich trage, will nicht Übles thun!

32 Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.

“Über das, was ich nicht sehe, belehre du mich; wenn ich Unrecht gethan habe, will ich's nicht wieder thun”.

33 Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.

Soll er es nach deinem Sinne vergelten, weil du verschmähst? Denn du mußt bestimmen und nicht ich! Und was du weißt sprich aus!

34 Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,

Einsichtige Leute werden mir sagen, und ein weiser Mann, der mir zuhört:

35 Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.

“Hiob redet ohne Einsicht, und seine Worte sind ohne Überlegung.”

36 Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.

O, möchte doch Hiob fort und fort geprüft werden wegen seiner Einwände nach Sünderart!

37 Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.

Denn zu seiner Sünde fügt er Frevel; in unserer Mitte höhnt er und macht viel Redens gegen Gott.