Hioba 34
1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:
Und wieder hob Elihu an und sprach:
2 Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.
"Ihr Weisen, höret meine Worte, und ihr Verständigen, leiht mir das Ohr!
3 Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.
Das Ohr prüft ja die Worte, gleichwie der Gaumen Essen kostet.
4 Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.
Das Rechte laßt uns wählen und unter uns erkunden: Was ist richtig?
5 Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:
Gesagt hat Job: 'Ich bin schuldlos, und Gott hat mir mein Recht entzogen.
6 I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.
Ich werde um mein Recht betrogen, und meine Qual ist ganz entsetzlich.'
7 Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?
Wo ist ein solcher Mann wie Job, der Lästerung wie Wasser trinkt
8 A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?
und der Gemeinschaft hat mit Übeltätern, mit Frevlern Umgang?
9 Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.
Er spricht: 'Der Mann hat nichts davon, wenn er mit Gott in Freundschaft lebt.'
10 Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.
Drum hört mir zu, ihr klugen Leute! Fern sei's, daß Frevel Gott begeht und Unrecht der Allmächtige!
11 Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.
Nein, nur des Menschen Tun vergilt er ihm, und nach des Mannes Wandel läßt er's ihm ergehen.
12 A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.
Wahrhaftig, Gott handelt nicht ungerecht, und der Allmächtige beugt nicht das Recht.
13 Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?
Wem nur auf Erden hat er aufgetragen, wem aufgebürdet irgendeinen Teil der Welt?
14 Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:
Wenn er auf sich nur achtete und seinen Geist und Odem an sich zöge,
15 Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.
verginge alles Fleisch zumal; zu Staube würde dann der Mensch.
16 Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.
Hast du Verstand, dann höre dies, leih meiner Worte Laut dein Ohr!
17 Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?
Kann denn in Milde, wer das Recht haßt, herrschen? Willst du ihn denn beschuldigen, er sei zu sehr gerecht?
18 Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!
Ihn, der zu einem König sprechen kann: 'Verworfener!', 'Du Frevler!' zu dem Vornehmen,
19 Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.
der nicht Partei für Fürsten nimmt und nicht bevorzugt Reiche vor den Armen. Sie alle sind ja seiner Hände Werk.
20 Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.
In einem Augenblicke sterben sie, und mitten in der Nacht wird aufgestört ein Volk und muß davon; Tyrannen setzt man ohne alles Zutun ab.
21 Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.
Auf eines jeden Weg hinblicken seine Augen, und er sieht eines jeden Schritte.
22 Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.
Nicht Finsternis, nicht Dunkel ist, wo sich die Übeltäter bergen könnten.
23 Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.
Denn er bestimmt, daß vor Gericht man nicht vor einem Menschen, vielmehr vor Gott erscheinen muß.
24 Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.
Er kann die Mächtigen zerschmettern ohne lange Untersuchung; an ihre Stelle setzt er andere.
25 Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.
Weil er sie unterscheiden kann von ihren Sklaven, drum stürzt er selbst sie mitten in der Nacht, daß sie vernichtet werden.
26 Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.
Er geißelt sie wie Missetäter vor aller Augen,
27 Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:
weil sie von ihm gewichen, auf keinen seiner Wege Rücksicht nehmen.
28 Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.
Sie lassen das Geschrei des Armen zu ihm kommen, daß er der Elenden Geschrei vernehmen muß.
29 Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,
Und ruht er einmal aus, wer möchte dies verdammen? Wenn er das Antlitz birgt, wer sieht ihn dann? Er ordnet an bei einem andern Volke und bei andern Leuten,
30 Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.
daß nicht ein frevelhafter Mensch darüber herrsche, daß der Zerstreuung nicht ein Volk verfalle.
31 Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.
So sollte man zu Gott wohl sagen: 'Ich trage es und will nicht irre werden.
32 Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.
Belehre Du mich über das, was ich nicht sehe! Und tat ich Böses, will ich's nimmer tun!'
33 Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.
Soll etwa er nach deinem Sinn vergelten, weil da das 'Wähle du, nicht ich' so hassest, und du weißt selbst nicht das geringste?
34 Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,
Mir werden kluge Leute sagen und weise Männer, die mich hören:
35 Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.
'Ganz, ohne Einsicht redet Job, und seinen Worten fehlt die Überlegung.'
36 Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.
Als Muster wird sich Job für alle Zeit bewähren bei Schlechten wegen seiner Art zu folgern.
37 Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.
Zu seiner schlechten Aufführung fügt er noch einen Frevel; auf uns hier schlägt er ein und redet Freches wider Gott."
