Hioba 32
1 A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
И умолча Иов словесы. Умолчаша же и трие друзие его ктому пререковати Иову, бе бо Иов праведен пред ними.
2 Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
Разгневася же Елиус сын Варахиилев Вузитянин, от ужичества Арамска Авситидийския страны, разгневася же на Иова зело, занеже нарече себе праведна пред Богом,
3 Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
и на триех же другов разгневася зело, яко не возмогоша отвещати противу Иову и судиша его быти нечестива.
4 Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
Елиус же терпяше дати ответ Иову, яко старейшии его суть деньми (друзие его).
5 Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
И виде Елиус, яко несть ответа во устех триех мужей, и возярися гневом своим.
6 I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
Отвещав же Елиус сын Варахиилев Вузитянин, рече: юнейший убо есмь леты, вы же есте старейшии: темже молчах, убоявся возвестити вам хитрость мою:
7 Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
рех же: время есть глаголющее, и во мнозех летех ведят премудрость,
8 Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
но дух есть в человецех, дыхание же Вседержителево есть научающее:
9 Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
не многолетнии суть премудри, ниже старии ведят суд:
10 Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
темже рех: послушайте мене, и возвещу вам, яже вем, внушите глаголы моя:
11 Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
реку бо вам послушающым, дондеже испытаете словеса, и даже вас уразумею,
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
и се, не бе Иова обличаяй, отвещаяй противно глаголом его от вас:
13 Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
да не речете: обретохом премудрость, Господеви приложившеся:
14 Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
человеку же попустисте глаголати таковая словеса:
15 Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
ужаснушася, не отвещаша ктому, обетшаша от них словеса:
16 Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
терпех, не глаголах бо, яко сташа, не отвещаша, яко да отвещаю и аз часть.
17 Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
Отвеща же Елиус, глаголя:
18 Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
паки возглаголю, исполнен бо есмь словес: убивает бо мя дух чрева:
19 Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
чрево же мое яко мех мста вряща завязан, или якоже мех коваческий расторгнутый:
20 Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
возглаголю, да почию, отверз уста:
21 Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
человека бо не постыждуся, но ниже бреннаго посрамлюся:
22 Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
не вем бо чудитися лицу: аще же ни, то и мене молие изядят.
