Hioba 29

1 Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

And Job continued and said in his parable,

2 Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;

Oh that I were as in months past, wherein God preserved me!

3 Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;

As when his lamp shone over my head; when by his light I walked through darkness.

4 Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;

[As] when I steadfastly pursued my ways, when God took care of my house.

5 Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;

When I was very fruitful, and my children were about me;

6 Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

when my ways were moistened with butter, and the mountains flowed for me with milk.

7 Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.

When I went forth early in the city, and the seat was placed for me in the streets.

8 Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.

The young men saw me, and hid themselves: and all the old men stood up.

9 Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.

And the great men ceased speaking, and laid their finger on their mouth.

10 Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.

And they that heard [me] blessed me, and their tongue clave to their throat.

11 Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,

For the ear heard, and blessed me; and the eye saw me, and turned aside.

12 Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

For I saved the poor out of the hand of the oppressor, and helped the fatherless who had no helper.

13 Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.

Let the blessing of the perishing one come upon me; yea, the mouth of the widow has blessed me.

14 W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

Also I put on righteousness, and clothed myself with judgment like a mantle.

15 Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.

I was the eye of the blind, and the foot of the lame.

16 Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

I was the father of the helpless; and I searched out the cause which I knew not.

17 I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

And I broke the jaw-teeth of the unrighteous; I plucked the spoil out of the midst of their teeth.

18 Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

And I said, My age shall continue as the stem of a palm-tree; I shall live a long while.

19 Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.

[My] root was spread out by the water, and the dew would lodge on my crop.

20 Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.

My glory was fresh in me, and by bow prospered in his hand.

21 Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

[Men] heard me, and gave heed, and they were silent at my counsel.

22 Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

At my word they spoke not again, and they were very gland whenever I spoke to them.

23 Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.

As the thirsty earth expecting the rain, so they [waited for] my speech.

24 Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.

Were I to laugh on them, they would not believe [it]; and the light of my face has not failed.

25 Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.

I chose out their way, and sat chief, and dwelt as a king in the midst of warriors, as one comforting mourners.