Hioba 29

1 Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

Jobi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:

2 Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;

“Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,

3 Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;

kur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;

4 Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;

siç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,

5 Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;

kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;

6 Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

kur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.

7 Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.

Kur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,

8 Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.

të rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;

9 Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.

princat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;

10 Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.

zëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.

11 Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,

veshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,

12 Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

sepse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.

13 Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.

Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.

14 W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

Isha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.

15 Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.

Isha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin;

16 Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

isha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.

17 I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

I thyeja nofullat njeriut të keq dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij.

18 Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

Dhe mendoja: “Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra;

19 Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.

rrënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën në degën time;

20 Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.

lavdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë forcë të re në dorën time”.

21 Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

Të pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.

22 Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

Mbas fjalës sime ata nuk përgjigjeshin, dhe fjalët e mia binin mbi ta si pika vese.

23 Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.

Më prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.

24 Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.

Unë u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.

25 Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.

Kur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.