Hioba 28

1 Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.

Dhugumaan iddoon meetiin keessaa qotamu, lafti warqeen itti baafamee qulqulleeffamu jira.

2 Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.

Sibiilli lafa keessaa baafama; sibiilli diimaan immoo dhagaa albuudaa irraa baqfama.

3 Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.

Namni hamma dhuma dukkanaatti deema; moggaa akka malee fagoo dhaqees, dukkana hamaa keessa dhagaa albuudaa barbaada.

4 Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.

Inni lafa namoonni jiraatan irraa fagaatee iddoo miilli namaa ejjetee hin beeknetti boolla qota; namoota irraa fagaatee ni rarraʼa; asii fi achis ni raafama.

5 Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.

Lafa irraa garuu nyaatatu argama; jala isheetiin immoo akka waan ibidda taateetti geeddaramti;

6 W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;

dhagaan isaa burqaa sanpeerii ti; biyyoon isaas warqee qaba.

7 A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.

Allaattiin tokko iyyuu karaa dhokfame sana hin beeku; iji culullees karaa sana hin argine.

8 Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.

Bineensonni sodaachisoon irra hin ejjenne; leencis karaa sana hin darbine.

9 Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;

Harki namaa dhagaa jabaa cabsa; hundee tulluuwwanii immoo ni gaggaragalcha.

10 Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.

Inni kattaa keessaan karaa baasa; iji isaas waan gatii guddaa hunda arga.

11 Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.

Madda lageenii ni sakattaʼa; waan dhokfames ifatti ni baasa.

12 Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?

Ogummaan garuu eessaa argamti? Hubannaanis eessa jiraata?

13 Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.

Namni gatii isaa hin beeku; inni biyya jiraattotaa keessatti hin argamu.

14 Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.

Tujubni, “Inni na keessa hin jiru” jedha; galaannis, “Inni na bira hin jiru” jedha.

15 Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.

Warqeen qulqulluun isa bituu hin dandaʼu; gatiin isaas meetiidhaan hin madaalamu.

16 Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.

Warqee Oofiiriitti, dhagaa gatii guddaa sardooniksiitti yookaan sanpeeriitti hin tilmaamamu.

17 Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.

Warqee fi dhagaan akka bilillee calaqqisu ittiin hin qixxaatu; inni faaya warqee qulqulluutiin hin geeddaramu.

18 Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.

Elellaanii fi dooqni akka waan gatii qabaniitti hin hedaman; gatiin ogummaa lula diimaa caala.

19 Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.

Tophaaziyooniin Itoophiyaa itti qixxaatu; warqee qulqulluudhaanis bitamuu hin dandaʼu.

20 Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?

Yoos ogummaan eessaa dhufti ree? Hubannaanis eessa jiraatti?

21 Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.

Isheen ija uumama hundaa jalaa dhokatteerti; simbirroota samii jalaas baddeerti.

22 Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.

Badiisnii fi Duuti, “Nu oduu ishee qofa gurra keenyaan dhageenye” jedhu.

23 Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.

Waaqa qofatu daandii gara ishee geessu hubatee, lafa inni jiraatus beeka;

24 Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.

inni handaara lafaa ni ilaala; waan samii jala jiru hunda ni argaatii.

25 Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.

Inni yommuu bubbeedhaaf humna kennee bishaanota safaretti,

26 On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.

yommuu bokkaadhaaf seera dhaabee bakakkaaf immoo daandii baasetti,

27 W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.

inni ogummaa ilaalee madaale; jabeessee dhaabee ishee qorate.

28 Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.

Ergasii ilmaan namaatiin, “Gooftaa sodaachuun ogummaa; waan hamaa irraa fagaachuunis hubannaa dha” jedhe.