Hioba 27
1 Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
E proseguiu Job em proferir o seu dito, e disse:
2 Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:
Vive Deus, que desviou a minha causa, e o Todo-poderoso, que amargurou a minha alma.
3 Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,
Que, enquanto em mim houver alento, e o sopro de Deus nos meus narizes,
4 Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.
Não falarão os meus lábios iniquidade, nem a minha língua pronunciará engano.
5 Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.
Longe de mim que eu vos justifique: até que eu expire, nunca apartarei de mim a minha sinceridade.
6 Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.
A minha justiça me apegarei e não a largarei: não me remorderá o meu coração em toda a minha vida.
7 Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.
Seja como o ímpio o meu inimigo, e o que se levantar contra mim como o perverso.
8 Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.
Porque qual será a esperança do hipócrita, havendo sido ávaro, quando Deus lhe arrancar a sua alma?
9 Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?
Porventura Deus ouvirá o seu clamor, sobrevindo-lhe a tribulação?
10 Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?
Ou deleitar-se-á no Todo-poderoso? ou invocará a Deus em todo o tempo?
11 Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.
Ensinar-vos-ei acerca da mão de Deus, e não vos encobrirei o que está com o Todo-poderoso.
12 Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?
Eis que todos vós já o vistes: porque pois vos desvaneceis na vossa vaidade?
13 Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.
Esta pois é a porção do homem ímpio para com Deus, e a herança, que os tiranos receberão do Todo-poderoso.
14 Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.
Se os seus filhos se multiplicarem, será para a espada, e os seus renovos se não fartarão de pão.
15 Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;
Os que ficarem dele na morte serão enterrados, e as suas viúvas não chorarão.
16 Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:
Se amontoar prata como pó, e aparelhar vestidos como lodo;
17 Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.
Ele os aparelhará, porém o justo os vestirá, e o inocente repartirá a prata.
18 Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.
E edificará a sua casa como a traça, e como o guarda que faz a cabana.
19 Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.
Rico se deita, e não será recolhido: seus olhos abre, e ele não será.
20 Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.
Pavores se apoderam dele como águas: de noite o arrebatará a tempestade.
21 Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.
O vento oriental o levará, e ir-se-á, e o tempestuoso o arrebatará do seu lugar.
22 Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.
E Deus lançará isto sobre ele, e não lhe poupará; irá fugindo da sua mão.
23 Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.
Cada um baterá contra ele as palmas das mãos, e do seu lugar o assobiará.
