Hioba 27

1 Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit

2 Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:

vivit Deus qui abstulit iudicium meum et Omnipotens qui ad amaritudinem adduxit animam meam

3 Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,

quia donec superest halitus in me et spiritus Dei in naribus meis

4 Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.

non loquentur labia mea iniquitatem nec lingua mea meditabitur mendacium

5 Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.

absit a me ut iustos vos esse iudicem donec deficiam non recedam ab innocentia mea

6 Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

iustificationem meam quam coepi tenere non deseram nec enim reprehendit me cor meum in omni vita mea

7 Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.

sit ut impius inimicus meus et adversarius meus quasi iniquus

8 Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

quae enim spes est hypocritae si avare rapiat et non liberet Deus animam eius

9 Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?

numquid clamorem eius Deus audiet cum venerit super illum angustia

10 Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

aut poterit in Omnipotente delectari et invocare Deum in omni tempore

11 Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

docebo vos per manum Dei quae Omnipotens habeat nec abscondam

12 Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?

ecce vos omnes nostis et quid sine causa vana loquimini

13 Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.

haec est pars hominis impii apud Deum et hereditas violentorum quam ab Omnipotente suscipient

14 Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

si multiplicati fuerint filii eius in gladio erunt et nepotes eius non saturabuntur pane

15 Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;

qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu et viduae illius non plorabunt

16 Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

si conportaverit quasi terram argentum et sicut lutum praeparaverit vestimenta

17 Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.

praeparabit quidem sed iustus vestietur illis et argentum innocens dividet

18 Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

aedificavit sicut tinea domum suam et sicut custos fecit umbraculum

19 Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.

dives cum dormierit nihil secum auferet aperit oculos suos et nihil inveniet

20 Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.

adprehendit eum quasi aqua inopia nocte opprimet eum tempestas

21 Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.

tollet eum ventus urens et auferet et velut turbo rapiet eum de loco suo

22 Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.

et mittet super eum et non parcet de manu eius fugiens fugiet

23 Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.

stringet super eum manus suas et sibilabit super illum intuens locum eius