Hioba 27

1 Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

Giobbe riprese il suo discorso e disse:

2 Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:

“Come vive Iddio che mi nega giustizia, come vive l’Onnipotente che mi amareggia l’anima,

3 Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,

finché avrò fiato e il soffio di Dio sarà nelle mie nari,

4 Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.

le mie labbra, no, non diranno nulla d’ingiusto, e la mia lingua non proferirà falsità.

5 Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.

Lungi da me l’idea di darvi ragione! Fino all’ultimo respiro non mi lascerò togliere la mia integrità.

6 Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

Ho preso a difendere la mia giustizia e non cederò; il cuore non mi rimprovera uno solo de’ miei giorni.

7 Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.

Sia trattato da malvagio il mio nemico e da perverso chi si leva contro di me!

8 Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

Quale speranza rimane mai all’empio quando Iddio gli toglie, gli rapisce l’anima?

9 Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?

Iddio presterà egli orecchio al grido di lui, quando gli verrà sopra la distretta?

10 Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

Potrà egli prendere il suo diletto nell’Onnipotente? invocare Iddio in ogni tempo?

11 Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

Io vi mostrerò il modo d’agire di Dio, non vi nasconderò i disegni dell’Onnipotente.

12 Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?

Ma queste cose voi tutti le avete osservate e perché dunque vi perdete in vani discorsi?

13 Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.

Ecco la parte che Dio riserba all’empio, l’eredità che l’uomo violento riceve dall’Onnipotente.

14 Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

Se ha figli in gran numero son per la spada; la sua progenie non avrà pane da saziarsi.

15 Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;

I superstiti son sepolti dalla morte, e le vedove loro non li piangono.

16 Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

Se accumula l’argento come polvere, se ammucchia vestiti come fango;

17 Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.

li ammucchia, sì, ma se ne vestirà il giusto, e l’argento l’avrà come sua parte l’innocente.

18 Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

La casa ch’ei si edifica è come quella della tignuola, come il capanno che fa il guardiano della vigna.

19 Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.

Va a letto ricco, ma per l’ultima volta; apre gli occhi e non è più.

20 Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.

Terrori lo sorprendono come acque; nel cuor della notte lo rapisce un uragano.

21 Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.

Il vento d’oriente lo porta via, ed egli se ne va; lo spazza in un turbine dal luogo suo.

22 Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.

Iddio gli scaglia addosso i suoi dardi, senza pietà, per quanto egli tenti di scampare a’ suoi colpi.

23 Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.

La gente batte le mani quando cade, e fischia dietro a lui quando lascia il luogo dove stava.