Hioba 27

1 Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

Et Job continua son discours sentencieux, et dit:

2 Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:

Par le Dieu qui a mis mon droit de côté, par le Tout-Puissant qui a rempli mon âme d'amertume,

3 Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,

Tant qu'un souffle me restera, tant que l'esprit de Dieu sera dans mes narines,

4 Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.

Mes lèvres ne prononceront rien d'injuste, et ma langue ne dira rien de faux.

5 Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.

Loin de moi la pensée de vous donner raison! Jusqu'à mon dernier soupir, je ne me dépouillerai pas de mon intégrité.

6 Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

J'ai maintenu ma justice, et je ne faiblirai pas; ma conscience ne me reproche aucun de mes jours.

7 Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.

Que mon ennemi soit comme le méchant, et mon adversaire comme l'injuste!

8 Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

Car quel sera l'espoir de l'impie, quand Dieu retranchera, quand Dieu arrachera son âme?

9 Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?

Dieu entendra-t-il ses cris, quand la détresse viendra sur lui?

10 Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

Trouvera-t-il son plaisir dans le Tout-Puissant? Invoquera-t-il Dieu en tout temps?

11 Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

Je vous enseignerai comment Dieu agit, et je ne vous cacherai pas la pensée du Tout-Puissant.

12 Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?

Voici, vous-mêmes, vous avez tous vu ces choses, et pourquoi donc vous laissez-vous aller à ces vaines pensées

13 Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.

Voici la part que Dieu réserve au méchant, et l'héritage que les violents reçoivent du Tout-Puissant.

14 Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

Si ses enfants se multiplient, c'est pour l'épée; et ses rejetons ne seront pas rassasiés de pain.

15 Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;

Ses survivants seront ensevelis par la peste, et leurs veuves ne les pleureront pas.

16 Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

Qu'il amasse de l'argent comme la poussière, qu'il entasse des vêtements comme de la boue,

17 Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.

Il entassera, et le juste s'en revêtira, et l'innocent se partagera son argent.

18 Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

Il se bâtit une maison comme celle de la teigne, comme la cabane du gardien des vignes.

19 Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.

Il se couche riche, et c'est pour la dernière fois; il ouvre ses yeux, et il n'est plus;

20 Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.

Les frayeurs l'atteignent comme des eaux débordées; la tempête le ravit dans la nuit.

21 Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.

Le vent d'Orient l'emporte, et il s'en va; il l'arrache de sa place comme un tourbillon.

22 Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.

Le Seigneur jette sur lui ses traits, et ne l'épargne pas; il fuit de toute sa force devant sa main.

23 Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.

On bat des mains contre lui; on le chasse à coups de sifflets.