Hioba 26

1 A Ijob odpowiadając rzekł:

A Hiob tak odpowiedział:

2 Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?

Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?

3 Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?

Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?

4 Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?

Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?

5 I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.

Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.

6 Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. (Sheol h7585)

Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol h7585)

7 Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.

Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.

8 Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.

Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.

9 Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.

Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.

10 Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.

Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.

11 Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.

Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.

12 Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.

Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.

13 Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.

Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.

14 Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?

Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?