Hioba 26
1 A Ijob odpowiadając rzekł:
Job prit la parole et dit:
2 Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?
Comme tu sais bien venir en aide à la faiblesse! Comme tu prêtes secours au bras sans force!
3 Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?
Quels bons conseils tu donnes à celui qui manque d’intelligence! Quelle abondance de sagesse tu fais paraître!
4 Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?
A qui s’adressent tes paroles? Et qui est-ce qui t’inspire?
5 I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.
Devant Dieu les ombres tremblent Au-dessous des eaux et de leurs habitants;
Devant lui le séjour des morts est nu, L’abîme n’a point de voile. (Sheol h7585)
7 Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.
Il étend le septentrion sur le vide, Il suspend la terre sur le néant.
8 Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.
Il renferme les eaux dans ses nuages, Et les nuages n’éclatent pas sous leur poids.
9 Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.
Il couvre la face de son trône, Il répand sur lui sa nuée.
10 Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.
Il a tracé un cercle à la surface des eaux, Comme limite entre la lumière et les ténèbres.
11 Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.
Les colonnes du ciel s’ébranlent, Et s’étonnent à sa menace.
12 Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
Par sa force il soulève la mer, Par son intelligence il en brise l’orgueil.
13 Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
Son souffle donne au ciel la sérénité, Sa main transperce le serpent fuyard.
14 Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?
Ce sont là les bords de ses voies, C’est le bruit léger qui nous en parvient; Mais qui entendra le tonnerre de sa puissance?
