Hioba 24
1 Czemuż od Wszechmocnego nie są zakryte czasy? a którzy go znają, nie widzą dni jego?
“¿Por qué el Todopoderoso no fija tiempos (para el juicio)? ¿y por qué los que le conocen no saben el día fijado por Él?
2 Niezbożni granice przenoszą, trzody zabierają i pasą.
Hay quienes remueven mojones, roban rebaños y los apacientan;
3 Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.
se llevan el asno de los huérfanos, toman en prenda el buey de la viuda;
4 Spychają ubogich z drogi; spólnie się muszą nędzni kryć na ziemi.
no dejan pasar a los pobres por el camino, y todos los humildes del país se esconden.
5 Oto jako leśne osły w puszczach wychodzą na robotę swoję, wstawając rano na łupiestwo; pustynia jest chlebem ich, i dzieci ich.
Mira cómo estos salen a su trabajo como los asnos monteses del desierto, buscando una presa hasta la tarde, sin hallar alimento para sus hijos.
6 Na polu ubogiego pożynają zboże, a niepobożni z winnic zbierają.
En el campo cortan el trigo (ajeno), y vendimian la viña del inicuo.
7 Nagich nocować przymuszają bez odzienia, którzy się nie mają czem nakryć na zimnie.
Pasan la noche desnudos, por falta de ropa, no tienen abrigo contra el frío.
8 Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.
Mojados con las lluvias de las montañas se acurrucan contra las peñas, porque no tienen donde abrigarse.
9 Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.
(Y hay opresores que) arrancan al huérfano del pecho, y toman en prenda la ropa de los pobres,
10 Nagiemu dopuszczają chodzić bez odzienia, a o głodzie chowają tych, którzy ich snopy noszą.
que andan desnudos sin vestidos, cargan hambrientos con las gavillas;
11 A ci, którzy między murami ich wyciskają oliwę i prasy tłoczą, pragną.
exprimen el aceite entre sus muros, y sedientos pisan sus lagares.
12 Ludzie w mieście wzdychają, a dusze zabitych wołają, a Bóg temu wstrętu nie czyni.
Desde la ciudad se oyen gemidos y clama el alma de los muertos; pero Dios no atiende su oración.
13 Cić to są, którzy się sprzeciwiają światłości, a nie znają dróg jej, ani stanęli na ścieszkach jej.
Y hay quienes aborrecen la luz; no conocen sus caminos, ni quieren atenerse a sus senderos.
14 Raniuczko wstaje mężobójca, zabija ubogiego i niedostatecznego, a w nocy jest jako złodziej.
Al alba se levanta el homicida para matar al desvalido y al pobre, y en la oscuridad sale como ladrón.
15 Oko cudzołożnika pilnuje zmierzku, mówiąc: Nie ujrzy mię nikt; i zakrywa oblicze swe.
Aguarda la noche el ojo del adúltero, diciendo: «No me verá ojo alguno» y se emboza la cara.
16 Podkopywają w ciemności domy, które sobie naznaczyli, i nienawidzą światła.
Otros de noche fuerzan las casas, y de día se esconden, pues no quieren ver la luz.
17 Ale zaranek jest im jako cień śmierci; jeźli ich kto pozna, przypada na nich strach cienia śmierci.
Para todos ellos el alba es sombra de muerte; más los terrores de la noche les son familiares;
18 Lekkimi są na wodach; przeklęty dział ich na ziemi; nie patrzą na drogę wolną.
(huyen) veloces sobre la superficie de las aguas. ¡Maldita su prole sobre la tierra! ¡No ande por el camino de sus viñas!
Como la sequía y el calor absorben las aguas de la nieve, así (engulle) el scheol al pecador. (Sheol h7585)
20 Zapomina go żywot matki jego, a robak słodkość z niego czuje; niemasz więcej pamiątki jego, a nieprawość połamana jest jako drzewo.
Se olvida de él el seno materno, gusanos le comen como dulce manjar, no quedará memoria de su nombre. Como árbol será deshecha la maldad.
21 Roztrąca niepłodną, która nierodziła, a wdowie nie czyni dobrze.
Porque alimentaba a la estéril, que no tenía hijos, y no hacía bien a la viuda.
22 Pociąga też mocarzy możnością swoją: a gdy na nich powstał, zwątpili o żywocie swoim.
Pero (Dios) con su fuerza derriba a los poderosos; se levanta, y ninguno está seguro de su vida.
23 Daje mu Bóg, na czemby bezpiecznie spolegać mógł: wszakże oczy jego patrzą na drogi ich.
Los deja vivir en seguridad y confianza, pero sus ojos velan sobre los caminos de ellos.
24 Na chwilę wywyższeni są, alić ich niemasz; zniżeni i ściśnieni będą jako inni wszyscy, a jako wierzch kłosa ścięci będą.
Se ven ensalzados por un poco, y luego desaparecen, son derribados y cosechados como todos los hombres; son segados como espigas del trigal.
25 A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?
Si no es así, ¿quién me desmentirá y declarará nula mi palabra?”
