Hioba 23

1 A odpowiadając Ijob rzekł:

Then responded Job, and said: —

2 Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

Even to-day, is my complaint rebellion? His hand, is heavier than my groaning.

3 Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

Oh that I knew where I might find him! I would come even unto his dwelling-place;

4 Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

I would set out, before him, a plea, and, my mouth, would I fill with arguments;

5 Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

I would note the words wherewith he would respond to me, and would mark what he would say to me.

6 Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

Would he, with fulness of might, contend with me? Nay, surely, he, would give heed to me!

7 Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

There an upright man, might reason with him, so should I deliver myself completely from my judge.

8 Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

Behold! eastward, I go, but he is not there, and, westward, but I perceive him not;

9 Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

On the north, where he worketh, but I get no vision, He hideth himself on the south that I cannot see him.

10 Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

But, he, knoweth the way that I choose, Having tried me, as gold, I shall come forth.

11 Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

Of his steps, my foot taketh hold, His way, have I kept, and not swerved;

12 Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

The command of his lips, and would not go back, and, in my bosom, have I treasured the words of his lips.

13 Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

But, he, is one, and who can turn him? What his soul desired, he hath done.

14 Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

Surely he will accomplish what is decreed for me, and, many such things, hath he in store.

15 Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

For this cause, from his presence, am I driven in fear, I diligently consider and am kept back from him in dread:

16 Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

Yea, GOD, hath made timid my heart, and, the Almighty, hath put me in terror.

17 Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.

Because I was not cut off before the darkness, nor, before my face, did the gloom form a shroud.