Hioba 22

1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:

Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:

2 Izali Bogu człowiek może być pożytecznym? raczej pożyteczny jest sam sobie, mądrze się sprawując.

«Er mannen vel til gagn for Gud? Nei, vitug mann seg sjølv mun gagna.

3 Izali się kocha Wszechmogący w tem, że się ty usprawiedliwiasz? albo co za zysk ma, gdy doskonałe pokazujesz drogi twoje?

Hev Allvald bate av di rettferd? Er det hans vinst, at rett du ferdast?

4 Aza cię będzie karał bojąc się ciebie? albo z tobą pójdzie do sądu?

Er det din gudlegdom han refser, når han med deg held rettargang?

5 Azaż złość twoja nie jest wielka, i niemasz końca nieprawościom twoim?

Hev ei din vondskap vore stor og dine syndar utan ende?

6 Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich.

Grunnlaust du panta dine brøder; halvnakne drog du klædi av;

7 Wodyś spracowanemu nie podał, a głodnemu odmówiłeś chleba.

den trøytte gav du ikkje vatn, den svoltne negta du ditt brød.

8 Ale człowiekowi możnemu dałeś ziemię, a ten, który był w powadze, mieszkał w niej.

Det er den sterke som eig landet, den stolte hev si bustad der.

9 Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś.

Du jaga enkjor burt tomhendt’ burt, slo armen av på faderlause.

10 A przetoż ogarnęły cię sidła, a trwoży cię strach nagły.

Difor ligg snaror kringum deg, og rædsla skræmer deg so brått.

11 Albo cię ogarnęły ciemności, iż nie widzisz? a wielkości wód okryły cię.

Ell’ vert du ikkje myrkret var, den flaum som fossar yver deg?

12 Mówisz: Izali Bóg nie jest na wysokości niebios? Spojrzyj proszę na wierzch gwiazd, jako są wysokie.

Bur ikkje Gud i himmelhøgd, sjå øvste stjernor, høgt dei sit!

13 Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?

Du segjer so: «Kva veit vel Gud? Kann attum skyerne han døma?

14 Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się.

For skyer dimmer augo hans; han hev sin gang på himmelkvelven.»

15 Izaż ścieszki wieku przeszłego nie baczysz, którą deptali ludzie złośliwi?

Seg, vil du fylgja fortids-vegen, den stig som illverksmenner gjekk?

16 Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich.

Dei som i utid tekne vart - og deira grunn flaut burt i flaum -

17 Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?

som sagde til Gud: «Haldt du deg burte!» Kva skulde Allvald vel deim gjera?

18 Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)

Endå han signa deira hus - langt burt frå meg med gudlaus råd!

19 Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.

Rettvise folk det såg med gleda, og den skuldlause spotta deim:

20 Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogień pożarł.

«Fiendarn’ våre gjekk til grunns! Sjå elden øydde det dei leivde!»

21 Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyń sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.

Vert ven med honom, og få fred! So skal og lukka timast deg.

22 Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem.

Og tak so lærdom av hans munn, og legg deg ordi hans på hjarta!

23 Jeźli się nawrócisz do Wszechmocnego, zbudowany będziesz, a oddalisz nieprawość od przybytku twego:

Vend um til Allvald, då du byggjest og jagar syndi frå ditt tjeld.

24 Tedy nakładziesz po ziemi wybornego złota; a złota z Ofir, jako kamienia z potoku.

Kast gullet ditt i moldi ned - Ofir-gull millom bekkjesteinar.

25 I będzie Wszechmocny wybornem złotem twojem, i srebrem, i siłą twoją.

Allvald skal vera då ditt gull og haugar utav sylv for deg.

26 Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.

Då skal du frygda deg i Allvald, di åsyn lyfta upp til Gud.

27 Będziesz mu się modlił, a wysłucha cię, i śluby twoje oddasz mu.

Og når du ropar, vil han høyra, so du kann halda det du lovar.

28 Bo cokolwiek postanowisz, będzieć się darzyło, a na drogach twoich rozjaśni się światłość.

Det du deg etlar, skal du vinna, og ljos skal skina på din veg.

29 Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.

Gjeng vegen ned, du ropar: «Upp!» Han hjelpar den bljug-øygde mann.

30 Wybawi i tego, który nie jest niewinny, i wybawion będzie w czystości rąk twoich.

Ja, ikkje-skuldfri mann han bergar, frelst vert han ved di reine hand.»