Hioba 22

1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:

Da nahm Eliphas von Theman das Wort und sagte:

2 Izali Bogu człowiek może być pożytecznym? raczej pożyteczny jest sam sobie, mądrze się sprawując.

»Kann wohl ein Mensch Gott Nutzen schaffen? Nein, nur sich selbst nützt der Fromme.

3 Izali się kocha Wszechmogący w tem, że się ty usprawiedliwiasz? albo co za zysk ma, gdy doskonałe pokazujesz drogi twoje?

Hat der Allmächtige Vorteil davon, wenn du rechtschaffen bist? Oder bringt es ihm Gewinn, wenn du unsträflich wandelst?

4 Aza cię będzie karał bojąc się ciebie? albo z tobą pójdzie do sądu?

Meinst du, wegen deiner Gottesfurcht strafe er dich und gehe deshalb mit dir ins Gericht?

5 Azaż złość twoja nie jest wielka, i niemasz końca nieprawościom twoim?

Ist nicht vielmehr deine Bosheit groß, und sind nicht deine Verschuldungen ohne Ende?«

6 Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich.

»Denn oftmals hast du deine Volksgenossen ohne Grund gepfändet und den Halbnackten ihre Kleider ausziehen lassen;

7 Wodyś spracowanemu nie podał, a głodnemu odmówiłeś chleba.

dem vor Durst Lechzenden hast du keinen Trunk Wasser gereicht und dem Hungrigen ein Stück Brot versagt.

8 Ale człowiekowi możnemu dałeś ziemię, a ten, który był w powadze, mieszkał w niej.

Dem Manne der Faust – ihm gehörte das Land, und nur die Hochangesehenen durften darin wohnen.

9 Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś.

Witwen ließest du mit leeren Händen gehen, und alles, was den Waisen zu Gebote stand, wurde zugrunde gerichtet.

10 A przetoż ogarnęły cię sidła, a trwoży cię strach nagły.

Darum bist du jetzt rings von Schlingen umgeben, und jäher Schrecken versetzt dich in Angst;

11 Albo cię ogarnęły ciemności, iż nie widzisz? a wielkości wód okryły cię.

dein Licht ist Finsternis geworden, so daß du nicht sehen kannst, und eine Wasserflut bedeckt dich.«

12 Mówisz: Izali Bóg nie jest na wysokości niebios? Spojrzyj proszę na wierzch gwiazd, jako są wysokie.

»Ist Gott nicht so hoch wie der Himmel? Und schaue den Gipfel der Sterne an, wie hoch sie ragen!

13 Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?

Und da sagst du: ›Was weiß denn Gott? Kann er durch Wolkendunkel hindurch Gericht halten?

14 Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się.

Dichte Wolken sind ihm eine Hülle, so daß er nichts sehen kann, und nur die Räume des Himmelsgewölbes durchwandelt er.‹

15 Izaż ścieszki wieku przeszłego nie baczysz, którą deptali ludzie złośliwi?

Willst du die Bahn der Vorwelt innehalten, auf der die Männer des Frevels einst gewandelt sind?

16 Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich.

Sie, die vor der Zeit weggerafft wurden – der feste Boden unter ihnen zerfloß zu einem Strom –;

17 Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?

die zu Gott sagten: ›Bleibe fern von uns!‹ und ›was der Allmächtige ihnen antun könne?‹

18 Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)

Und doch hatte er ihre Häuser mit Segen gefüllt. Aber die Denkweise der Frevler bleibe fern von mir!

19 Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.

Die Gerechten sehen es und freuen sich, und der Schuldlose ruft ihnen spottend zu:

20 Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogień pożarł.

›Fürwahr, unsere Widersacher sind vernichtet, und ihre Hinterlassenschaft hat das Feuer verzehrt!‹«

21 Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyń sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.

»Befreunde dich doch mit Gott und halte Frieden mit ihm! Dadurch wird dein Geschick sich heilsam gestalten.

22 Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem.

Nimm doch Belehrung aus seinem Munde an und laß seine Worte in deinem Herzen wohnen!

23 Jeźli się nawrócisz do Wszechmocnego, zbudowany będziesz, a oddalisz nieprawość od przybytku twego:

Wenn du dich zum Allmächtigen bekehrst, so wirst du wieder aufgebaut werden; wenn du die Sünde aus deinen Zelten entfernst –

24 Tedy nakładziesz po ziemi wybornego złota; a złota z Ofir, jako kamienia z potoku.

ja, wirf das Golderz von dir in den Staub und Ophirs Gold unter die Kiesel der Bäche,

25 I będzie Wszechmocny wybornem złotem twojem, i srebrem, i siłą twoją.

daß der Allmächtige dein Golderz ist und Silber dir sein Gesetz –:

26 Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.

ja, dann wirst du dich auf den Allmächtigen getrost verlassen und zu Gott dein Angesicht vertrauensvoll erheben.

27 Będziesz mu się modlił, a wysłucha cię, i śluby twoje oddasz mu.

Flehst du zu ihm, so wird er dich erhören, und deine Gelübde wirst du bezahlen können;

28 Bo cokolwiek postanowisz, będzieć się darzyło, a na drogach twoich rozjaśni się światłość.

nimmst du dir etwas vor, so wird es dir gelingen, und Licht wird über deinen Wegen strahlen.

29 Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.

Wenn sie abwärts führen, so rufst du: ›Empor!‹, und dem Niedergeschlagenen hilft er auf.

30 Wybawi i tego, który nie jest niewinny, i wybawion będzie w czystości rąk twoich.

Selbst den Nichtschuldlosen wird er entkommen lassen, und zwar wird er durch die Reinheit deiner Hände entkommen.«