Hioba 21
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Hiob antwortete und sprach:
2 Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
O höret, höret einer Rede zu, und möge darin euer Trösten bestehn!
3 Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
Vergönnt mir, daß ich spreche, und wenn ich geredet, magst du höhnen.
4 Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
Ergeht denn über Menschen meine Klage? oder warum sollte ich nicht ungeduldig sein?
5 Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
Schaut her zu mir und erstarrt und legt die Hand auf den Mund!
6 Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
Ja, wenn ich daran denke, so werde ich bestürzt, und Schauder erfaßt meinen Leib.
7 Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
Warum bleiben die Frevler am Leben, werden alt, ja erstarken an Kraft?
8 Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
Ihr Nachwuchs gedeiht vor ihnen in ihrer Gemeinschaft, und ihre Sprößlinge vor ihren Augen.
9 Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
Ihre Häuser sind wohlbehalten, sonder Schrecknis, und Gottes Rute trifft sie nicht.
10 Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
Sein Stier bespringt und nicht vergebens, seine Kuh kalbt leicht und thut keine Fehlgeburt.
11 Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
Wie eine Herde lassen sie ihre Buben hinaus, und ihre Kinder hüpfen einher.
12 Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Sie singen laut bei Paukenschall und Zither und freuen sich am Klange der Schalmei.
Sie verbringen in Glück ihre Tage und in einem Augenblicke steigen sie hinab zur Unterwelt; (Sheol h7585)
14 Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
und sprachen doch zu Gott: “Bleib uns fern - deine Wege zu kennen begehren wir nicht!
15 Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
Was ist's mit dem Allmächtigen, daß wir ihm dienen sollten, und was könnte es uns nützen, ihn bittend anzugehn?”
16 Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
Fürwahr, ihr Glück steht nicht in ihrer Hand - der Gottlosen Gesinnung liegt mir fern!
17 Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
Wie oft erlischt denn der Gottlosen Leuchte, und überfällt sie ihr Verderben? Wie oft teilt er die Lose aus in seinem Zorn,
18 Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
werden sie wie der Strohhalm vor dem Winde und wie Spreu, die der Sturm entführt hat?
19 Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
“Gott spart seinen Kindern sein Unheil auf.” Er vergelte ihm selber, daß er's fühle!
20 Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
Seine eigenen Augen mögen sein Unheil sehen, und er selbst vom Grimme des Allmächtigen trinken!
21 Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
Denn was kümmert ihn sein Haus nach seinem Tode, wenn seiner Monde Zahl beendet ist?
22 Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
Will man Gotte Weisheit lehren, ihn, der die Himmlischen richtet?
23 Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
Der eine stirbt im vollen Glück, vollkommen ruhig und wohlgemut;
24 Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
seine Kufen sind mit Milch gefüllt, und das Mark seiner Gebeine wird getränkt.
25 Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
Und der andere stirbt in bittrem Unmut, ohne daß er je vom Glück genossen.
26 Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
Gemeinsam liegen sie im Staube, und Gewürm bedeckt sie beide.
27 Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
Ich kenne eure Gedanken wohl und die Anschläge, mit denen ihr Unrecht gegen mich verübt.
28 Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
Wenn ihr sagt: “Wo blieb das Haus des Tyrannen, und wo das Zelt, in dem die Gottlosen wohnten?”
29 Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
so fragt doch nur die des Wegs Vorüberziehenden, - ihre Beweise werdet ihr nicht verkennen -
30 Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
daß am Unglückstage der Böse verschont wird, am Tage der Zornesfluten sie hinweggeleitet werden!
31 Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
Wer hält ihm seinen Lebenswandel vor? Er hat's gethan! - wer will es ihm vergelten?
32 Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
Zur Gräberstätte wird er hingeleitet und hält noch über dem Hügel Wacht.
33 Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
Süß sind ihm des Thales Schollen, und alle Welt zieht ihm nach, wie ihm Unzählige vorangegangen.
34 Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
Wie mögt ihr mich da so eitel trösten, und eure Antworten - da bleibt nichts als Bosheit!
