Hioba 19

1 A odpowiadając Ijob rzekł:

Alors Job prit la parole, et dit:

2 Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?

Jusques à quand affligerez-vous mon âme, et m'accablerez-vous de paroles?

3 Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?

Voilà déjà dix fois que vous m'outragez: vous n'avez pas honte de me maltraiter?

4 A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.

Vraiment si j'ai failli, ma faute demeure avec moi.

5 A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,

Si vraiment vous vous élevez contre moi, si vous me reprochez l'opprobre où je me trouve,

6 Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.

Sachez donc que c'est Dieu qui m'a fait tort, et qui a tendu ses filets autour de moi.

7 Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.

Voici, je crie à la violence, et on ne me répond pas; je crie au secours, et il n'y a point de justice!

8 Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.

Il a fermé mon chemin, et je ne puis passer; il a mis des ténèbres sur mes sentiers.

9 Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.

Il m'a dépouillé de ma gloire; il a ôté la couronne de ma tête.

10 Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.

Il m'a détruit de tous côtés, et je m'en vais; il a arraché, comme un arbre, mon espérance.

11 Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.

Il a allumé sa colère contre moi, et il m'a tenu pour l'un de ses ennemis.

12 Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.

Ses troupes sont venues en-semble; elles ont dressé contre moi leurs chaussées, et se sont campées autour de ma tente.

13 Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.

Il a éloigné de moi mes frères, et ceux qui me connaissaient se sont écartés comme des étrangers;

14 Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.

Mes proches m'ont abandonné, et mes connaissances m'ont oublié.

15 Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.

Les hôtes de ma maison et mes servantes m'ont traité comme un étranger; je suis devenu un inconnu pour eux.

16 Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.

J'ai appelé mon serviteur, il ne m'a pas répondu; de ma propre bouche, j'ai dû le supplier.

17 Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.

Mon haleine est insupportable à ma femme, et ma prière aux fils de ma mère.

18 I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.

Les petits enfants eux-mêmes me méprisent: si je veux me lever, ils parlent contre moi.

19 Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.

Tous mes intimes m'ont en abomination, et ceux que j'aimais se sont tournés contre moi.

20 Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.

Mes os se sont attachés à ma peau et à ma chair, et je me suis échappé avec la peau de mes dents.

21 Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.

Ayez pitié de moi, ayez pitié de moi, vous, mes amis! Car la main de Dieu m'a frappé.

22 Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?

Pourquoi me persécutez-vous comme Dieu, et ne pouvez-vous vous rassasier de ma chair?

23 Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!

Oh! je voudrais que mes paroles fussent écrites quelque part! Je voudrais qu'elles fussent inscrites dans un livre;

24 Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!

Qu'avec un burin de fer et avec du plomb, elles fussent gravées sur le roc, pour toujours!

25 Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.

Pour moi, je sais que mon Rédempteur est vivant, qu'à la fin il se lèvera sur la terre,

26 A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;

Et qu'après cette peau qui se détruit, et hors de ma chair, je verrai Dieu;

27 Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.

Moi, je le verrai, à moi propice; mes yeux le verront, et non un autre. Mes reins se consument en mon sein!

28 Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.

Si vous dites: Comment le poursuivrons-nous, et trouverons-nous en lui la cause de son malheur?

29 Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.

Craignez l'épée pour vous-mêmes, car la fureur est un crime digne de l'épée, afin que vous sachiez qu'il y a un jugement.