Hioba 19

1 A odpowiadając Ijob rzekł:

To pacoengah Job mah,

2 Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?

kai poek nang patang o sak, nasetto maw lok hoiah nang pacaekthlaek o han vop?

3 Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?

Vai hato nang zoeh o boeh; azathaih tawn ai ah panoek vai ai ih kami baktiah nang zoeh o.

4 A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.

Sakpazaehaih ka tawnh cadoeh, ka sakpazaehaih loe kaimah nuiah ni krak.

5 A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,

Nangcae loe kai ni nam oek o thuih, a sak ih zaehaih pongah ni azathaih hoiah oh, tiah nang naa o:

6 Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.

toe kai loe Sithaw mah ni amtimsak moe, anih ih thaang pongah ka manh, tito panoek oh.

7 Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.

Khenah, ka sakpazaehaih thung hoiah ka hang; mi mah doeh tahngai ai; tha hoi ka hangh, toe toenghaih hoiah lokcaek kami om ai.

8 Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.

Anih mah ka poeng thaih han ai ah ka caehhaih loklam to pakaa khoep, anih mah ka caehhaih loklam ah vinghaih to suek.

9 Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.

Ka lensawkhaih to anih mah ang khringh pae moe, ka lu nui ih lumuek to ang lak pae ving.

10 Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.

Anih mah ahmuen kruek hoi ang boh pongah, kam ro boeh; anih mah ka oephaih to thing baktiah ang phongh pae ving.

11 Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.

Anih ih palung kabae to kai khaeah ang palai moe, kai hae a misa ah ang poek.

12 Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.

Anih ih misatuh kaminawk loe, kai tuk hanah nawnto angzoh o moe, kai ih kahni im taeng boih ah atai o.

13 Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.

Kam nawkamyanawk to kai khae hoi kangthla ah a ohsak moe, kam puinawk doeh panoek vai ai ih kami baktiah ni oh o.

14 Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.

Ka canawknawk mah ang pahnawt o moe, kam puinawk mah ang pahnet o boeh.

15 Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.

Ka tamna nongpatanawk hoi ka imthung takohnawk mah angvin baktih, prae kalah kami baktiah ang khet o.

16 Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.

Ka tamna to ka kawk naah, na pathim ai; tahmenhaih ka hnik cadoeh, na pathim ai boeh.

17 Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.

Kang hahhaih takhi loe ka zu koeh koiah om ai, ka caanawk hanah panuet thok hmuen ah oh boeh.

18 I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.

Ue, nawktanawk mah ang patoek o, kang thawk tahang naah, ang pahnui o thuih.

19 Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.

Kam puinawk mah ang panuet o moe, ka palung ih kaminawk doeh ka misa ah angcoeng o ving boeh.

20 Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.

Ka huh loe nganhin hoi angbet rap boeh moe, ka haa doeh angkhringh boeh.

21 Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.

Aw kam puinawk, na tahmen oh, na tahmen oh; Sithaw mah ni ang boh.

22 Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?

Tipongah Sithaw pacaekthlaek baktiah kai nang pacaekthlaek o loe? Kai ih angan hoiah zok nam hah o ai vop maw?

23 Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!

Aw, ka loknawk hae pakuem o nasoe loe, nihcae mah cabu ah pathok o nasoe.

24 Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!

Sum cacung hoiah tarik o nasoe loe, thlung nuiah dungzan ah tarik o poe nasoe!

25 Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.

Kai akrangkung loe hing, tiah ka panoek; anih loe hnukkhuem atue boeng naah long ah angdoe tih;

26 A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;

ka nganhin amro moe, hae takpum hae amro ving cadoeh, ka taksa hoiah Sithaw to ka hnu vop tih;

27 Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.

anih to ka hnu tih; minawk mah hnuk ih na ai, kaimah roe mik hoiah ka hnu tih; ka palungthin mah zing kong boeh.

28 Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.

Nangcae mah, anih hae kawbangmaw pacaekthlaek han, anih zae nethaih kawbangmaw hnuk thai han? tiah na thuih o,

29 Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.

sumsen to na zit o han oh, Sithaw palungphuihaih mah sumsen hoi danpaekhaih to tacawtsak, lokcaekhaih atue oh, tiah panoek oh, tiah a naa.