Hioba 17
1 Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
Mes esprits se dissipent, mes jours vont être éteints, le sépulcre [m'attend].
2 Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
Certes il n'y a que des moqueurs auprès de moi, et mon œil veille toute la nuit dans les chagrins qu'ils me font.
3 Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
Donne-moi, je te prie, [donne-moi] une caution auprès de toi; [mais] qui est-ce qui me touchera dans la main?
4 Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
Car tu as caché à leur cœur l'intelligence, c'est pourquoi tu ne les élèveras point.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
Et les yeux même des enfants de celui qui parle avec flatterie à ses intimes amis, seront consumés.
6 Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
Il m'a mis pour être la fable des peuples, et je suis [comme] un tambour devant eux.
7 Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
Mon œil est terni de dépit, et tous les membres de mon corps sont comme une ombre.
8 Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
Les hommes droits seront étonnés de ceci, et l'innocence se réveillera contre l'hypocrite.
9 Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
Toutefois le juste se tiendra ferme dans sa voie, et celui qui a les mains nettes, se renforcera.
10 Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
Retournez donc vous tous, et revenez, je vous prie; car je ne trouve point de sage entre vous.
11 Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
Mes jours sont passés, mes desseins sont rompus, [et] les pensées de mon cœur [sont dissipées].
12 Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
On me change la nuit en jour, et on fait que la lumière se trouve proche des ténèbres.
13 Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
Certes je n'ai plus à attendre que le sépulcre, qui va être ma maison; j'ai dressé mon lit dans les ténèbres. (Sheol h7585)
14 Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
J'ai crié à la fosse: tu es mon père; et aux vers: vous êtes ma mère et ma sœur.
15 Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
Et où seront les choses que j'ai attendues, et qui est-ce qui verra ces choses qui ont été le sujet de mon attente?
