Hioba 17
1 Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
Mijn geest gebroken, mijn dagen geblust, Mij rest slechts het graf!
2 Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
Ben ik niet het mikpunt van spot, Verkwijnt niet mijn oog door de bittere verwijten?
3 Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
Stel Uzelf bij U tot borg voor mijl; Wie anders zou voor mij handslag geven?
4 Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
Want hùn hart hebt Gij voor inzicht gesloten, En daarom steken zij de hand niet uit;
5 Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
Men beklaagt het lot van zijn vrienden Terwijl de ogen versmachten van de eigen kinderen;
6 Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
Men heeft mij tot spreekwoord gemaakt bij de mensen, Ik ben een, wien men in het aangezicht spuwt!
7 Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
Mijn oog is dof van verdriet, Mijn leden zijn tot een schaduw vervluchtigd!
8 Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
De braven ontstellen ervan, De onschuldige is jaloers op den boze:
9 Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
Moet de rechtvaardige toch zijn weg maar bewandelen, Wie rein van handen is, zijn kracht nog verdubbelen?
10 Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
En daarom, hoe gij u allen wendt of keert, Een wijze vind ik onder u niet;
11 Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
Mijn levensdagen zijn voorbij, Mijn plannen, mijn hartewensen vernield!
12 Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
Men maakt een dag van de nacht, Van duisternis het morgenlicht!
13 Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
Kan ik nog hopen? Het dodenrijk is mijn huis, In de duisternis heb ik mijn leger gespreid; (Sheol h7585)
14 Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
Tot het graf geroepen: Gij zijt mijn vader, Tot de wormen: Gij zijt mijn moeder en zusters!
15 Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
Waar is mijn hoop, Mijn geluk, wie kan het ontdekken:
