Hioba 16

1 Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:

Tetapi Ayub menjawab, "Seringkali kudengar pendapat demikian; penghiburanmu hanyalah siksaan.

2 Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.

3 I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?

Kapankah omong kosong itu kamu hentikan? Apa yang merangsang kamu untuk memberi jawaban?

4 Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?

Seandainya kamu ini aku, dan aku kamu, aku pun dapat bicara sama seperti itu. Kubanjiri kamu dengan penuturan; kepalaku akan kugeleng-gelengkan.

5 Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.

Hatimu akan kukuatkan dengan berbagai anjuran; kata-kataku akan memberi penghiburan.

6 Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?

Kalau aku bicara, deritaku tidak reda; jika aku berdiam diri, apa pula gunanya?

7 A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.

Allah, membuat aku kepayahan; seluruh keluargaku telah dibinasakan.

8 Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.

Dia menentang dan menangkap aku. Sekarang kurus keringlah tubuhku, dan bagi banyak orang itulah buktinya bahwa aku telah berdosa.

9 Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.

Dengan geram Allah merobek-robek tubuhku; dengan sangat benci Ia memandang aku.

10 Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.

Orang-orang mengejek aku dengan mulut terbuka lebar; aku dikeroyok dan pipiku ditampar.

11 Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.

Allah menyerahkan aku kepada orang durhaka; aku dijatuhkan-Nya ke tangan orang durjana.

12 Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.

Tadinya hidupku aman dan sentosa, tapi Allah menyerang aku dengan tiba-tiba. Tengkukku dicengkeram-Nya dan aku dicampakkan; dijadikan-Nya aku sasaran untuk latihan.

13 Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.

Tanpa rasa iba Ia terus memanah aku, sehingga terburailah isi perutku.

14 Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.

Ia menyerbu seperti seorang pejuang, dan melukai aku dengan berulang-ulang.

15 Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.

Aku memakai karung tanda kesedihan, dan duduk dalam debu karena dikalahkan.

16 Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.

Wajahku merah karena tangisku; kelopak mataku bengkak dan biru.

17 Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )

Tapi aku tidak melakukan kekerasan; nyata tuluslah doaku kepada TUHAN.

18 O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!

Hai bumi, kejahatan terhadapku jangan sembunyikan; jangan diamkan teriakku minta keadilan.

19 Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.

Aku tahu bahwa Pembelaku ada di surga; Ia memberi kesaksian bahwa aku tak berdosa.

20 O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.

Aku diejek teman-temanku dan ditertawakan; sambil menangis aku menghadap Allah minta bantuan.

21 Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!

Ah, kiranya Allah sendiri membela aku di hadapan-Nya, seperti seorang yang rela membela sahabatnya.

22 Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.

Tahun-tahunku yang sisa tak banyak lagi; sebentar lagi aku pergi dan tak akan kembali.