Hioba 15

1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:

Då svarade Eliphas af Thema, och sade:

2 Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?

Skall en vis man tala så i vädret, och uppfylla sin buk med väder?

3 Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?

Du straffar med onyttigom ordom, och ditt tal kommer intet till gagns.

4 Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.

Du hafver bortkastat räddhågan, och talar förakteliga för Gudi;

5 Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,

Ty så lärer din ondska din mun, och du hafver utvalt ena skalkatungo.

6 Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.

Din mun skall fördöma dig, och icke jag; dina läppar skola svara dig.

7 Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?

Äst du den första menniska, som född är? Äst du för all berg aflader?

8 Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?

Hafver du hört Guds hemliga råd? Och är sjelfva visdomen ringare än du?

9 Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?

Hvad vetst du, det vi icke vete? Hvad förstår du, det som icke är när oss?

10 I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.

Gråhårote och gamle äro när oss, som länger hafva lefvat än dine fäder.

11 I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?

Skulle Guds hugsvalelse så ringa aktas för dig? Men du hafver något hemligit stycke när dig.

12 Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?

Hvad tager ditt hjerta före? Hvi ser du så stolt ut?

13 Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?

Hvi sätter ditt sinne sig emot Gud, att du låter sådana ord gå af dinom mun?

14 Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?

Hvad är en menniska, att hon skulle vara ren; och att han skulle vara rättfärdig, som af qvinno född är?

15 Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.

Si, ibland hans helga är ingen ostraffelig, och himlarna äro icke rene för honom.

16 Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.

Huru mycket mer menniskan, som är stygg och ond; den der orättfärdighetena dricker såsom vatten?

17 Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,

Jag vill visa dig det, hör mig; jag vill förtälja dig, hvad jag sett hafver;

18 Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;

Hvad de vise sagt hafva, och för deras fader icke hafver fördoldt varit;

19 Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.

Hvilkom allena landet gifvet är, så att ingen främmande må gå ibland dem.

20 Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.

En ogudaktig bäfvar i alla sina lifsdagar, och enom tyrann är hans åratal fördoldt.

21 Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.

Hvad han hörer, det förskräcker honom; och ändå att frid är, så hafver han dock den sorg, att han skall förderfvas.

22 Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.

Han tror icke, att han skall kunna undfly olyckona, och förmodar sig alltid svärdet.

23 Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.

När han far ut hit och dit efter sin näring, så tycker honom att hans olyckos tid är för handene.

24 Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.

Ångest och nöd förskräcka honom, och slå honom ned, såsom en Konung med enom här;

25 Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.

Ty han hafver utsträckt sina hand emot Gud, och emot den Allsmägtiga förstärkt sig.

26 Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.

Han löper med hufvudet emot honom, och står halsstyf emot honom.

27 Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.

Han hafver upphäfvit sig emot honom, och satt sig hårdt emot honom.

28 I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.

Men han skall bo i nederslagna städer, der inga hus äro; utan ligga i enom hop.

29 Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.

Han skall icke varda rik, och hans gods skall icke förökas; och skall icke utspridas i landena.

30 Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.

Han skall icke undfly olycko; eldslågen skall förtorka hans grenar; och skall varda borttagen af hans muns anda.

31 Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.

Han är så bedragen, att han icke tror att det skall varda värre med honom.

32 Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.

Han får en ända, när honom obeqvämt är; och hans gren skall icke grönskas.

33 Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.

Han varder afhemtad såsom en omogen drufva af vinträt, och såsom ett oljoträ bortfaller sitt blomster.

34 Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.

Ty de skrymtares församling skall blifva ensam, och elden skall förtära hans hus, som gåfvor tager.

35 Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.

Han anar olycko, och föder vedermödo; och deras buk bär list fram.