< Hioba 15 >

1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
Então respondeu Eliphaz o themanita, e disse:
2 Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
Porventura dará o sabio por resposta sciencia de vento? e encherá o seu ventre de vento oriental?
3 Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
Arguindo com palavras que de nada servem e com razões, com que nada aproveita?
4 Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
E tu tens feito vão o temor, e diminues os rogos diante de Deus.
5 Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
Porque a tua bocca declara a tua iniquidade; e tu escolheste a lingua dos astutos.
6 Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
A tua bocca te condemna, e não eu, e os teus labios testificam contra ti.
7 Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
És tu porventura o primeiro homem que foi nascido? ou foste gerado antes dos outeiros?
8 Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
Ou ouviste o secreto conselho de Deus? e a ti só limitaste a sabedoria?
9 Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
Que sabes tu, que nós não sabemos? e que entendes, que não haja em nós?
10 I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
Tambem ha entre nós encanecidos e edosos, muito mais edosos do que teu pae.
11 I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
Porventura as consolações de Deus te são pequenas? ou alguma coisa se occulta em ti
12 Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
Porque te arrebata o teu coração? e porque acenam os teus olhos?
13 Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
Para virares contra Deus o teu espirito, e deixares sair taes palavras da tua bocca?
14 Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
Que é o homem, para que seja puro? e o que nasce da mulher, para que fique justo?
15 Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
Eis que nos seus sanctos não confiaria, e nem os céus são puros aos seus olhos.
16 Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
Quanto mais abominavel e fedorento é o homem que bebe a iniquidade como a agua?
17 Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
Escuta-me, mostrar-t'o-hei: e o que vi te contarei
18 Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
(O que os sabios annunciaram, ouvindo-o de seus paes, e o não occultaram.
19 Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
Aos quaes sómente se déra a terra, e nenhum estranho passou por meis d'elles):
20 Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
Todos os dias o impio se dá pena a si mesmo, e se reservam para o tyranno um certo numero d'annos.
21 Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
O sonido dos horrores está nos seus ouvidos: até na paz lhe sobrevem o assolador.
22 Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
Não crê que tornará das trevas, e que está esperado da espada.
23 Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
Anda vagueando por pão, dizendo: Onde está? Bem sabe que já o dia das trevas lhe está preparado á mão.
24 Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
Assombram-n'o a angustia e a tribulação; prevalecem contra elle, como o rei preparado para a peleja.
25 Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
Porque estende a sua mão contra Deus, e contra o Todo-poderoso se embravece.
26 Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
Arremette contra elle com a dura cerviz, e contra os pontos grossos dos seus escudos.
27 Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
Porquanto cobriu o seu rosto com a sua gordura, e criou enxundia nas ilhargas.
28 I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
E habitou em cidades assoladas, em casas em que ninguem morava, que estavam a ponto de fazer-se montões de ruinas.
29 Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
Não se enriquecerá, nem subsistirá a sua fazenda, nem se estenderão pela terra as suas possessões.
30 Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
Não escapará das trevas; a chamma do fogo seccará os seus renovos, e ao assopro da sua bocca desapparecerá.
31 Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
Não confie pois na vaidade enganando-se a si mesmo, porque a vaidade será a sua recompensa.
32 Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
Antes do seu dia ella se lhe cumprirá; e o seu ramo não reverdecerá.
33 Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
Sacudirá as suas uvas verdes, como as da vide, e deixará cair a sua flor como a da oliveira.
34 Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
Porque o ajuntamento dos hypocritas se fará esteril, e o fogo consumirá as tendas do soborno.
35 Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
Concebem o trabalho, e parem a iniquidade, e o seu ventre prepara enganos.

< Hioba 15 >