Hioba 13

1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.

Siehe, das alles hat mein Auge gesehen und mein Ohr gehört, und ich habe es verstanden.

2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.

Was ihr wißt, das weiß ich auch; und bin nicht geringer denn ihr.

3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.

Doch wollte ich gern zu dem Allmächtigen reden und wollte gern mit Gott rechten.

4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.

Aber ihr deutet's fälschlich und seid alle unnütze Ärzte.

5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.

Wollte Gott, ihr schwieget, so wäret ihr weise.

6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.

Höret doch meine Verantwortung und merket auf die Sache, davon ich rede!

7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?

Wollt ihr Gott verteidigen mit Unrecht und für ihn List brauchen?

8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?

Wollt ihr seine Person ansehen? Wollt ihr Gott vertreten?

9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?

Wird's euch auch wohl gehen, wenn er euch richten wird? Meint ihr, daß ihr ihn täuschen werdet, wie man einen Menschen täuscht?

10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.

Er wird euch strafen, wo ihr heimlich Person ansehet.

11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?

Wird er euch nicht erschrecken, wenn er sich wird hervortun, und wird seine Furcht nicht über euch fallen?

12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.

Eure Denksprüche sind Aschensprüche; eure Bollwerke werden wie Lehmhaufen sein.

13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.

Schweiget mir, daß ich rede, es komme über mich, was da will.

14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?

Was soll ich mein Fleisch mit meinen Zähnen davontragen und meine Seele in meine Hände legen?

15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.

Siehe, er wird mich doch erwürgen, und ich habe nichts zu hoffen; doch will ich meine Wege vor ihm verantworten.

16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;

Er wird ja mein Heil sein; denn es kommt kein Heuchler vor ihn.

17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.

Höret meine Rede, und meine Auslegung gehe ein zu euren Ohren.

18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.

Siehe, ich bin zum Rechtsstreit gerüstet; ich weiß, daß ich recht behalten werde.

19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?

Wer ist, der mit mir rechten könnte? Denn dann wollte ich schweigen und verscheiden.

20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.

Zweierlei tue mir nur nicht, so will ich mich vor dir nicht verbergen:

21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.

laß deine Hand fern von mir sein, und dein Schrecken erschrecke mich nicht!

22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.

Dann rufe, ich will antworten, oder ich will reden, antworte du mir!

23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.

Wie viel ist meiner Missetaten und Sünden? Laß mich wissen meine Übertretung und Sünde.

24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?

Warum verbirgst du dein Antlitz und hältst mich für deinen Feind?

25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?

Willst du wider ein fliegend Blatt so ernst sein und einen dürren Halm verfolgen?

26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;

Denn du schreibst mir Betrübnis an und willst über mich bringen die Sünden meiner Jugend.

27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.

Du hast meinen Fuß in den Stock gelegt und hast acht auf alle meine Pfade und siehst auf die Fußtapfen meiner Füße,

28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.

der ich doch wie Moder vergehe und wie ein Kleid, das die Motten fressen.