Hioba 13

1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.

Voici, mon œil a vu tout cela; mon oreille l'a entendu et compris;

2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.

Ce que vous savez, je le sais aussi; je ne vous suis pas inférieur.

3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.

Mais je veux parler au Tout-Puissant, je veux plaider auprès de Dieu.

4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.

Mais vous, vous êtes des inventeurs de mensonges. Vous êtes tous des médecins de néant.

5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.

Puissiez-vous demeurer dans le silence, et que ce soit là votre sagesse!

6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.

Écoutez donc ma réprimande, et soyez attentifs à la réplique de mes lèvres.

7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?

Tiendrez-vous des discours injustes en faveur de Dieu? Et, pour le défendre, direz-vous des mensonges?

8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?

Ferez-vous acception de personnes en sa faveur? Prétendrez-vous plaider pour Dieu?

9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?

Vous en prendra-t-il bien, s'il vous sonde? Comme on trompe un homme, le tromperez-vous?

10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.

Certainement, il vous reprendra, si secrètement vous faites acception de personnes.

11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?

Sa majesté ne vous épouvantera-t-elle point, et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?

12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.

Vos réminiscences sont des sentences de cendre, vos remparts sont des remparts de boue!

13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.

Taisez-vous, laissez-moi; je veux parler, et qu'il m'arrive ce qui pourra.

14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?

Pourquoi prendrais-je ma chair dans mes dents? Non, j'exposerai ma vie.

15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.

Voici, il me tuera; je n'ai plus d'espoir. Du moins, je défendrai ma conduite devant lui.

16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;

Et cela me tournera à salut; car un impie ne viendrait pas devant lui.

17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.

Écoutez, écoutez mes paroles, prêtez l'oreille à mes déclarations.

18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.

Voici, j'ai préparé ma cause. Je sais que je serai justifié.

19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?

Quelqu'un plaidera-t-il contre moi? Alors je me tais, et je meurs.

20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.

Seulement, ne me fais point deux choses, et alors je ne me cacherai pas loin de ta face:

21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.

Éloigne ta main de moi, et que ta terreur ne me trouble point.

22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.

Puis, appelle-moi et je répondrai. Ou bien, que je parle, et tu me répliqueras.

23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.

Combien ai-je commis d'iniquités et de péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché.

24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?

Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?

25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?

Veux-tu effrayer une feuille que le vent emporte, et poursuivre une paille desséchée?

26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;

Pour que tu écrives contre moi d'amers arrêts, et que tu me fasses recevoir la peine des péchés de ma jeunesse;

27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.

Pour que tu mettes mes pieds dans des ceps, que tu épies tous mes chemins, et que tu traces une limite autour de la plante de mes pieds;

28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.

Et ce corps se détruit comme du bois vermoulu, comme un vêtement que la teigne a rongé.