Hioba 13

1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.

“Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.

Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.

Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.

sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.

Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.

Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?

A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?

A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?

Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.

Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?

Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.

Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.

Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?

Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.

Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;

Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.

Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.

Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?

Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.

Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.

largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.

Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.

Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?

Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?

Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;

Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.

Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.

Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.