Hioba 12

1 Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:

Job loh a doo tih,

2 Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?

Na pilnam khaw nangmih taengkah, cueihnah a duek ham tueng pai.

3 Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?

Tedae kai khaw nangmih bangla thinko ka khueh. Nangmih lamloh ka yalh sut moenih. Te dongah u taengah nim he bang a om pawt eh?

4 Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.

Pathen taengah ka pang khaw, a hui taengah nueihbu la ka om. A cuemthuek neh a dueng khaw nueihbu la a doo.

5 Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.

Mongkawt kah kopoek ah yoethaenah he nueihbu la om tih a kho aka paloe ham a tawn pah bangla om.

6 Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.

Rhoelrhak kah dap te dingsuek lah tih, Pathen kah a tlai thil khaw a ciip la om. Te long te a kut dongah pathen a khuen.

7 A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.

Tedae rhamsa rhoek te dawt laeh lamtah nang n'thuinuet bitni. Vaan kah vaa long khaw nang taengla ha puen bitni.

8 Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.

Diklai taengah khaw lolmang lamtah nang n'thuinuet vetih tuitunli kah nga loh nang hamla han tae bitni.

9 Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?

He he BOEIPA kut loh a saii tila, te boeih khuikah aka ming pawt te unim?

10 W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.

A kut dongah mulhing boeih kah hinglu neh, hlang pumsa boeih kah mueihla khaw om.

11 Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?

Lai loh caak a ten bangla olthui te, hna loh a nuemnai moenih a?

12 W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.

Patong taengah cueihnah om tih, khohnin aka sen te a lungcuei om.

13 Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.

A taengah cueihnah om tih a taengah thayung thamal, cilsuep neh lungcuei khaw om.

14 Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.

A koengloeng phoeiah tah thoh uh thai pawt tih hlang te a tlaeng phoeiah tah a ong pa uh thai moenih.

15 On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.

Tui te a kueng tih kak coeng ke. Te te a hlah bal tih diklai a khuk.

16 U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.

Sarhi neh lungming cueihnah khaw amah hut, aka taengphael neh aka palang khaw amah hut.

17 On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.

Ol aka uen te khotling la a khuen tih laitloek rhoek te a yan.

18 On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.

Manghai rhoek kah thuituennah a ah pah tih amih kah cinghen te hailaem a khih pah.

19 Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.

Khosoih rhoek te khotling la a khuen tih khangmai rhoek khaw a paimaelh.

20 Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.

A tangnah kah a ka khaw a baeh tih patong rhoek kah omih khaw a loh pah.

21 Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.

Hlangcong rhoek soah nueihbu a hawk tih sokca cihin khaw hlong coeng.

22 On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.

Hmaisuep lamkah a dung khaw phoe coeng tih dueknah hlipkhup te vangnah khuila a khuen.

23 Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.

Namtom te a puel sak phoeiah a milh sak. Namtom te a yaal tih a mawt.

24 On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;

Diklai pilnam boeilu kah lungbuei a doek pah tih amih te hinghong ah longpuei pawt la kho a hmang sak.

25 Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.

Vangnah om pawt vaengah hmaisuep a phatuem uh tih, yurhui bangla amih te kho a hmang sak.