Hioba 11
1 I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:
Então respondeu Sofar, o naamathita, e disse
2 Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?
Porventura não se dará resposta à multidão de palavras? E o homem falador será justificado?
3 Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?
As tuas mentiras se hão de calar os homens? E zombarás tu sem que ninguém te envergonhe?
4 Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.
Pois tu disseste: A minha doutrina é pura, e limpo sou aos teus olhos.
5 Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:
Mas, na verdade, oxalá que Deus falasse e abrisse os seus lábios contra ti!
6 Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.
E te fizesse saber os segredos da sabedoria, que ela é multíplice em eficácia; pelo que sabe que Deus exige de ti menos do que merece a tua iniquidade.
7 Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?
Porventura alcançarás os caminhos de Deus? ou chegarás à perfeição do Todo-poderoso?
Como as alturas dos céus é a sua sabedoria; que poderás tu fazer? mais profunda do que o inferno, que poderás tu saber? (Sheol h7585)
9 Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.
Mais comprida é a sua medida do que a terra: e mais larga do que o mar.
10 Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?
Se ele destruir, e encerrar, ou se recolher, quem o fará tornar para traz?
11 Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?
Porque ele conhece aos homens vãos, e vê o vício; e não o terá em consideração?
12 Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.
Mas o homem vão é falto de entendimento; sim, o homem nasce como a cria do jumento montez.
13 Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;
Se tu preparaste o teu coração, e estendeste as tuas mãos para ele!
14 Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;
Se há iniquidade na tua mão, lança-a para longe de ti e não deixes habitar a injustiça nas tuas tendas.
15 Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.
Porque então o teu rosto levantarás sem mácula: e estarás firme, e não temerás.
16 Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.
Porque te esquecerás dos trabalhos, e te lembrarás deles como das águas que já passaram
17 I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.
E a tua vida mais clara se levantará do que o meio dia; ainda que seja trevas, será como a manhã.
18 I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.
E terás confiança; porque haverá esperança; e buscarás e repousarás seguro.
19 Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.
E deitar-te-ás, e ninguém te espantará; muitos suplicarão o teu rosto.
20 Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.
Porém os olhos dos ímpios desfalecerão, e perecerá o seu refúgio: e a sua esperança será o expirar da alma
