Hioba 10

1 Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.

“Senginengwa yimpilo yami; ngakho sengizasola ngingasathikazi ngithulule ubuhlungu bomphefumulo wami.

2 Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?

Ngizakuthi kuNkulunkulu: Ungangilahli, kodwa ngitshela ukuthi ungethesa cala bani.

3 Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?

Kuyakuthabisa na ukungizwisa ubuhlungu, ukulahla umsebenzi wezandla zakho, ikanti uyahlekelela ngamacebo ababi?

4 Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?

Ulamehlo enyama na? Ubona njengokubona kwabantu na?

5 Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?

Insuku zakho ziyafanana lezabantu yini, kumbe iminyaka yakho njengeyomuntu yini,

6 Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?

osungaze uphenye iziphambeko zami njalo ulandelele isono sami,

7 Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.

loba wena ukwazi ukuthi angilacala lokuthi kakho ongangikhulula esandleni sakho?

8 Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.

Izandla zakho zangibumba zangenza. Pho usuzaphenduka ungibhidlize na?

9 Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.

Khumbula ukuthi wangibumba njengomdaka. Pho usuzabuye ungiphendule uthuli na?

10 Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?

Kawungichithanga yini njengochago njalo wangijiyisa njengolaza,

11 Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.

wangigqokisa ngesikhumba lenyama, wangithungela ndawonye ngamathambo lemisipha?

12 Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.

Wangipha ukuphila wangitshengisa umusa, ukunanza kwakho kwawelusa umoya wami.

13 A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.

Kodwa lokhu yikho owakufihla enhliziyweni yakho, njalo ngiyazi ukuthi lokhu kwakukhona engqondweni yakho:

14 Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.

Nxa ngona, ngabe wawungikhangele wawungeke wekela ukona kwami kungajeziswa.

15 Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem, i widząc utrapienie moje,

Aluba ngilecala, maye mina! Laloba ngimsulwa, akukho engingakwenza, ngoba ngiyafa ngenhloni njalo ngiyagalula ekuhluphekeni kwami.

16 Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.

Nxa ngingathi ngivusa ikhanda ungicwathela njengesilwane uphinde utshengise amandla akho esabekayo kimi.

17 Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.

Uletha ofakazi abatsha abangilahlayo, wandise ulaka lwakho kimi; amabutho akho angihlasela amaviyo ngamaviyo.

18 Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!

Pho kungani wangikhupha esibelethweni na? Ngifisa ukuthi ngabe ngafa ngingakabonwa laloba yiliphi ilihlo.

19 Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!

Aluba ngavele ngingabi ngophilayo, loba ngathwalwa ngisuka esibelethweni ngasiwa ethuneni!

20 Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,

Insuku zami ezilutshwane kaseziphelile nje? Akungifulathele ukuze ngizuze umzuzwana wentokozo nje

21 Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;

ngingakayi lapho okungabuywa khona, elizweni lobumnyama lethunzi elikhulu,

22 Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.

elizweni lobusuku obujule ngempela, elethunzi elinzima lengxubevange, lapho lokukhanya kunjengobumnyama.”