Hioba 10
1 Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.
My soul is weary of my life; I will leave my complaint upon myself; I will speak in the bitterness of my soul.
2 Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?
I will say to God, Do not condemn me; show me why thou contendest with me.
3 Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?
Is it good to thee that thou shouldest oppress, that thou shouldest despise the work of thy hands, and shine upon the counsel of the wicked?
4 Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?
Hast thou eyes of flesh? or seest thou as man seeth?
5 Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?
Are thy days as the days of man? are thy years as man’s days,
6 Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?
That thou enquirest after my iniquity, and searchest after my sin?
7 Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.
Thou knowest that I am not wicked; and there is none that can deliver out of thy hand.
8 Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.
Thy hands have made me and fashioned me in all my parts; yet thou dost destroy me.
9 Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.
Remember, I beseech thee, that thou hast made me as the clay; and wilt thou bring me into dust again?
10 Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?
Hast thou not poured me out as milk, and curdled me like cheese?
11 Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.
Thou hast clothed me with skin and flesh, and hast fenced me with bones and sinews.
12 Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.
Thou hast granted me life and favour, and thy care hath preserved my spirit.
13 A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.
And these things hast thou hid in thy heart: I know that this is with thee.
14 Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.
If I sin, then thou markest me, and thou wilt not acquit me from my iniquity.
15 Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem, i widząc utrapienie moje,
If I be wicked, woe to me; and if I be righteous, yet will I not lift up my head. I am full of confusion; therefore see thou my affliction;
16 Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.
For it increaseth. Thou huntest me as a fierce lion: and again thou showest thyself marvellous upon me.
17 Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.
Thou renewest thy witnesses against me, and increasest thy indignation upon me; changes and war are against me.
18 Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!
Why then hast thou brought me forth from the womb? O that I had given up the ghost, and no eye had seen me!
19 Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!
I should have been as though I had not been; I should have been carried from the womb to the grave.
20 Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,
Are not my days few? cease then, and let me alone, that I may take comfort a little,
21 Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;
Before I go to the place from which I shall not return, even to the land of darkness and the shadow of death;
22 Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.
A land of darkness, as darkness itself; and of the shadow of death, without any order, and where the light is as darkness.
