Jeremiasza 12

1 Sprawiedliwym zostaniesz, Panie! jeźli się z tobą rozpierać będę; a wszakże o sądach twoich z tobą mówić będę. Czemuż się droga niezbożnych szczęści? Czemuż spokojnie żyją wszyscy, którzy bardzo wystąpili przeciwko tobie?

Aw Angraeng, nang khaeah lok ka thuih kruek, na toenghaih amtueng; toe tipongah kasae kaminawk hoi oep thok ai kaminawk to khosak hoih o lat loe? tiah lokdueng han ka tawnh.

2 Wszczepiłeś ich, i rozkorzenili się; rosną i owoc wydawają ci, którycheś ust bliskim, ale dalekim od nerek ich.

Nangmah ni nihcae to na thling, ue, tangzun na caksak moe, a qoeng o tahang, ue, athaih athaih o; nang loe nihcae pakha taengah na oh, toe palung hoi loe nang thla taak.

3 Ale ty, Panie, znasz mię, wypatrujesz mię, a doświadczyłeś serca mego, że z tobą jest; ale onych ciągniesz jako owce na rzeź i gotujesz ich na dzień zabicia, i mówisz:

Toe Angraeng, kai hae nang panoek; kai hae nang hnuk, palung thungah ka poek ih hmuen doeh nang panoek pae; boh han kaom tuunawk to pathok baktiah, kahoih ai kaminawk to pathok ah; nihcae to humhaih ni phak naah hum hanah pahoe ah.

4 Dokądżeby ziemia płakać, a trawa na wszystkich polach schnąć miała? Dla złości mieszkających w niej giną wszystkie zwierzęta i ptastwo; bo mówią: Nie widzić Pan skończenia naszego.

Prae thungah kaom kaminawk ih zaehaih pongah, prae loe nasetto maw palungna panoek vop ueloe, taw ih phrohnawk doeh nasetto maw zaek o vop tih? Ka zae o haih Sithaw mah hnu mak ai, tiah kaminawk mah thuih o. Nihcae zaehaih pongah, moisan hoi tavaanawk doeh anghmat o boih boeh.

5 Ponieważ cię z pieszymi bieżącego do ustania przywodzą, jakożbyś miał zdążyć przy koniach? a ponieważ w ziemi pokoju, w którejś ufał, ustawasz, a cóż sprawisz przy tej nadętości Jordanu?

Jeremiah, khok hoi na cawnh naah mataeng doeh nang pho nahaeloe, kawbangmaw hrang hoiah cawnh nang noek thai tih? Mawnhaih om ai, misa amdinghaih prae ah mataeng doeh nang pho nahaeloe, Jordan vapui taeng ih taw thungah cae loe kawbangmaw na om tih?

6 Bo i bracia twoi i dom ojca twego przeniewierzyli się tobie, i ci także wołają za tobą pełnemi usty; ale nie wierzz im, choćby mówili z tobą po przyjacielsku.

Nam nawkamyanawk, nam pa imthung takoh mah mataeng doeh, na nuiah oepthok o ai. na hnukah patom hanah nihcae mah kami pop ah kawk o; nihcae mah na nuiah kahoih lok thui o cadoeh, nihcae to tang hmah.

7 Opuściłem dom swój, odrzuciłem dziedzictwo moje; dałem to, co miłowała dusza moja, w ręce nieprzyjaciół jego.

Kaimah ih im to ka pahnawt sut boeh; kaimah ih qawk doeh ka caehtaak boeh; ka palung duek ih ka hinghaih loe a misanawk ban ah ka paek boeh.

8 Stało mi się dziedzictwo moje jako lew w lesie; wydaje przeciwko mnie głos swój, przetoż go nienawidzę.

Kai ih qawk loe taw ih kaipui baktiah ni oh boeh; anih mah kai ang hang thuih; to pongah ka hnukma.

9 Izali ptakiem drapieżnym jest mi dziedzictwo moje? Izali ptastwo będzie w około przeciwko niemu? Idźcież, zbierzcie się wszystkie zwierzęta polne, zejdźci się do żeru.

Kai ih qawk loe moi kacaa tavaa baktiah oh; anih taengah kaom tavaanawk mah anih to patuk o; taw ih moinawk boih angzoh o moe, nawnto angpop o pacoengah, anih ih moi to caak hanah thui paeh.

10 Wiele pasterzy popsuje winnicę moję, podepczą dział mój; dział mój bardzo miły obrócą w pustynię srogą.

Pop parai kami zaehoikungnawk mah kai ih misur takha to phraek o, kai ih taham to khok tlim ah cawh o moe, kahoih parai kai ih taham to, kapong sut praezaek ah oh o sak boeh.

11 Obrócą go w pustynię; płakać będzie, spustoszony będąc odemnie; ta wszystka ziemia spustoszeje, bo niemasz, ktoby to składał do serca.

Nihcae mah paro o moe, palungnat hoiah kai khaeah a qah o; khenzawn kami mi doeh om ai pongah, prae boih pong sut boeh.

12 Na wszystkie miejsca wysokie w pustyniach przyjdą burzyciele, bo miecz Pański pożre wszystko od końca ziemi aż do końca ziemi; nie będzie miało pokoju żadne ciało.

Paro kaminawk loe praezaek hoiah hmuensang nui boih ah angzoh o: prae boenghaih maeto hoi maeto bang khoek to, Angraeng ih sumsen mah paaeh boih tih; mi doeh monghaih tawn o mak ai.

13 Nasieją pszenicy, ale ciernie żąć będą; frasować się będą, ale nic nie sprawią, i wstydzić się będą za urodzaje swoje dla gniewu popędliwości Pańskiej.

Cang to na tuh o tih, toe soekhring ni aat o tih; tha naa o parai tih, toe tidoeh hak o mak ai; Angraeng palungphui parai pongah, nihcae mah azathaih ni aat o tih.

14 Tak mówi Pan o wszystkich złych sąsiadach moich, którzy się dotykają dziedzictwa, którem dał w dziedzictwo ludowi memu Izraelskiemu: Oto Ja wykorzenię ich z ziemi ich, kiedy dom Judzki wyplenię z pośrodku ich.

Angraeng mah hae tiah thuih; Kai ih kami Israelnawk khaeah toep han ka paek ih qawk la kami, kahoih ai ka imtaeng kaminawk boih, khenah, a prae thung hoiah ka phongh han, nihcae thung hoiah Judah imthung takoh to ka phongh han.

15 Wszakże gdy ich wyplenię, nawrócę się i zmiłuję się nad nimi, a przywiodę zasię każdego z nich do dziedzictwa jego, i każdego z nich do ziemi jego.

Toe nihcae to ka phongh pacoengah, nihcae nuiah tahmenhaih ka tawnh let moe, kami boih angmacae qawktoephaih ahmuen hoi angmacae prae ah ka hoih let han.

16 I stanie się, jeźli się ucząc nauczą dróg ludu mojego, a przysięgać będą w imieniu mojem, mówiąc: Jako żyje Pan, jako oni nauczali lud mój przysięgać przez Baala, tedy pobudowani będą w pośrodku ludu mego.

Nihcae loe Baal bok hanah kai ih kaminawk to patuk o; toe nihcae mah vaihi Kai ih ahmin hoiah Angraeng loe hing, tiah lokkamhaih sah o moe, kahoih kai kaminawk ih tuinuen to amtuk o nahaeloe, nihcae to kaimah ih kaminawk salakah ka caksak han.

17 Ale jeźliby nie usłuchali, tedy wykorzenię ten naród, wyplenię i wytracę go, mówi Pan.

Toe nihcae mah ka lok tahngai o ai nahaeloe, nihcae to prae thung hoiah ka phongh moe, kam rosak boih han, tiah Angraeng mah thuih.