Jakuba 1
1 Jakób, sługa Boży i Pana Jezusa Chrystusa, dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu, zdrowia życzy.
ⲁ̅ⲓⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲡϩⲙ̅ϩⲁⲗ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ̅ ⲡⲉⲭⲥ̅ ⲉϥⲥϩⲁⲓ ⲛ̅ⲧⲙⲛ̅ⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲙ̅ⲫⲩⲗⲏ ⲉⲧϩⲛ̅ⲧⲇⲓⲁⲥⲡⲟⲣⲁ. ⲭⲁⲓⲣⲉⲧⲉ.
2 Za największą radość miejcie, bracia moi! gdy w rozmaite pokusy wpadacie,
ⲃ̅ⲟⲡϥ̅ ⲉⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ⲣⲁϣⲉ. ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ. ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ϣⲁⲛⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϩⲉⲛⲡⲉⲓⲣⲁⲥⲙⲟⲥ ⲉⲩϣⲟⲃⲉ.
3 Wiedząc, iż doświadczenie wiary waszej sprawuje cierpliwość;
ⲅ̅ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ⲥⲟⲟⲩⲛ̅ ϫⲉ ⲧⲇⲟⲕⲓⲙⲏ ⲛ̅ⲧⲉⲧⲛ̅ⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲉⲥⲣ̅ϩⲱⲃ ⲉⲩϩⲩⲡⲟⲙⲟⲛⲏ.
4 A cierpliwość niech ma doskonały uczynek, żebyście byli doskonali i zupełni, którym by na niczem nie schodziło.
ⲇ̅ⲑⲩⲡⲟⲙⲟⲛⲏ ⲇⲉ ⲙⲁⲣⲉⲥϣⲱⲡⲉ ⲉⲩⲛ̅ⲧⲁⲥ ⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲛ̅ⲟⲩϩⲱⲃ ⲛ̅ⲧⲉⲗⲉⲓⲟⲛ. ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉϣⲱⲡⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲗⲉⲓⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ⲧⲉⲧⲛ̅ϣⲁⲁⲧ ⲁⲛ ⲛ̅ⲗⲁⲁⲩ.
5 A jeźli komu z was schodzi na mądrości, niech prosi u Boga, który ją szczerze wszystkim daje, a nie wymawia; i będzie mu dana.
ⲉ̅ⲉϣϫⲉⲟⲩⲛ̅ⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲙ̅ⲙⲱⲧⲛ̅ ϣⲁⲁⲧ ⲛ̅ⲟⲩⲥⲟⲫⲓⲁ. ⲙⲁⲣⲉϥⲁⲓⲧⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ⲉⲧϯ ⲛ̅ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ϩⲁⲡⲗⲱⲥ. ⲉⲛϥⲛⲟϭⲛⲉϭ ⲁⲛ. ⲁⲩⲱ ϥⲛⲁϯ ⲛⲁϥ.
6 Ale niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc; albowiem kto wątpi, jest podobny wałowi morskiemu, który od wiatru pędzony i miotany bywa.
ⲋ̅ⲙⲁⲣⲉϥⲁⲓⲧⲉⲓ ⲇⲉ ϩⲛ̅ⲟⲩⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲉⲛϥⲇⲓⲁⲕⲣⲓⲛⲉ ⲛ̅ⲗⲁⲁⲩ ⲁⲛ. ⲡⲉⲧⲇⲓⲁⲕⲣⲓⲛⲉ ⲅⲁⲣ ⲉϥⲟ ⲛ̅ⲑⲉ ⲛ̅ⲟⲩϩⲟⲉⲓⲙ ⲛ̅ⲧⲉⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ. ⲉⲣⲉⲡⲧⲏⲩ ⲣⲱϩⲧ̅ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲉϥϣⲱⲱϭⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ.
7 Bo niechaj nie mniema ten człowiek, aby co miał wziąć od Pana.
ⲍ̅ⲙ̅ⲡⲣ̅ⲧⲣⲉϥⲙⲉⲉⲩⲉ ⲅⲁⲣ ⲛ̅ϭⲓⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ϫⲉ ϥⲛⲁϫⲓⲗⲁⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧϥ̅ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ.
8 Mąż umysłu dwoistego jest niestateczny we wszystkich drogach swoich.
ⲏ̅ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲛ̅ϩⲏⲧ ⲥⲛⲁⲩ ϥϣⲧⲣ̅ⲧⲱⲣ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛ̅ⲛⲉϥϩⲓⲟⲟⲩⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ.
9 A niech się chlubi brat niskiego stanu w wywyższeniu swojem,
ⲑ̅ⲙⲁⲣⲉϥϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲇⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲛ̅ϭⲓⲡⲥⲟⲛ ⲉⲧⲑⲃ̅ⲃⲓⲏⲩ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙ̅ⲡⲉϥϫⲓⲥⲉ.
10 A bogaty w poniżeniu swojem; bo jako kwiat trawy przeminie.
ⲓ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲣⲙ̅ⲙⲁⲟ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙ̅ⲡⲉϥⲑⲃ̅ⲃⲓⲟ. ϫⲉ ϥⲛⲁⲟⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛ̅ⲑⲉ ⲛ̅ⲟⲩϩⲣⲏⲣⲉ ⲛ̅ⲭⲟⲣⲧⲟⲥ.
11 Albowiem jako słońce, kiedy weszło z gorącością, ususzyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęła ona śliczność kształtu jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁϥϣⲁ ⲅⲁⲣ ⲛ̅ϭⲓⲡⲣⲏ ⲙⲛ̅ⲡⲕⲁⲩⲙⲁ. ⲁϥⲧⲣⲉⲡⲉⲭⲟⲣⲧⲟⲥ ϣⲟⲟⲩⲉ. ⲁⲩⲱ ⲧⲉϥϩⲣⲏⲣⲉ ⲁϥⲥⲣⲟϥⲣϥ̅. ⲡⲥⲁ ⲙ̅ⲡⲉϥϩⲟ ⲁϥⲧⲁⲕⲟ. ⲧⲁⲓ ϩⲱⲱϥ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲙ̅ⲡⲣⲙ̅ⲙⲁⲟ ⲉϥⲛⲁϩⲱϭⲃ̅ ϩⲛ̅ⲛⲉϥϩⲓⲟⲟⲩⲉ.
12 Błogosławiony mąż, który znosi pokuszenie; bo gdy będzie doświadczony, weźmie koronę żywota, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują.
ⲓ̅ⲃ̅ⲛⲁⲓⲁⲧϥ̅ ⲙ̅ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧⲛⲁϥⲓ ϩⲁⲟⲩⲡⲉⲓⲣⲁⲥⲙⲟⲥ. ϫⲉ ⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲛ̅ⲥⲱⲧⲡ̅. ϥⲛⲁϫⲓ ⲙ̅ⲡⲉⲕⲗⲟⲙ ⲙ̅ⲡⲱⲛϩ. ⲡⲁⲓ ⲛ̅ⲧⲁϥⲉⲣⲏⲧ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲙⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ.
13 Żaden, gdy bywa kuszony, niech nie mówi: Od Boga kuszony bywam; bo Bóg nie może kuszony być we złem, a sam nikogo nie kusi.
ⲓ̅ⲅ̅ⲙ̅ⲡⲣ̅ⲧⲣⲉⲗⲁⲁⲩ ϫⲟⲟⲥ ⲉⲩⲡⲉⲓⲣⲁⲍⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ. ϫⲉ ⲉⲩⲡⲉⲓⲣⲁⲍⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲅⲁⲣ ⲙⲉϥⲡⲉⲓⲣⲁⲍⲉ ⲛ̅ⲗⲁⲁⲩ ⲉⲡⲡⲉⲑⲟⲟⲩ. ⲙⲉϥⲡⲉⲓⲣⲁⲍⲉ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲛ̅ⲗⲁⲁⲩ.
14 Ale każdy bywa kuszony, gdy od swoich własnych pożądliwości bywa pociągniony i przynęcony.
ⲓ̅ⲇ̅ⲡⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲡⲟⲩⲁ ⲉⲩⲡⲉⲓⲣⲁⲍⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ ϩⲓⲧⲛ̅ⲛⲉϥⲉⲡⲓⲑⲩⲙⲓⲁ ⲙ̅ⲙⲓⲛ ⲙ̅ⲙⲟϥ. ⲉⲩⲥⲱⲕ ⲙ̅ⲙⲟϥ. ⲉⲩⲁⲡⲁⲧⲁ ⲙ̅ⲙⲟϥ.
15 Zatem pożądliwość począwszy, rodzi grzech, a grzech będąc wykonany, rodzi śmierć.
ⲓ̅ⲉ̅ⲉⲓⲧⲁ ⲧⲉⲡⲓⲑⲩⲙⲓⲁ ⲉⲁⲥⲱ ϣⲁⲥϫⲡⲟ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲃⲉ. ⲡⲛⲟⲃⲉ ⲇⲉ ⲉⲁϥϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϣⲁϥⲙⲓⲥⲉ ⲙ̅ⲡⲙⲟⲩ.
16 Nie błądźcież, bracia moi mili!
ⲓ̅ⲋ̅ⲙ̅ⲡⲣ̅ⲡⲗⲁⲛⲁ. ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ⲛⲁⲙⲉⲣⲁⲧⲉ.
17 Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z góry jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany, ani zaćmienia na wstecz się wracającego.
ⲓ̅ⲍ̅ϯ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲁⲩⲱ ⲇⲱⲣⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲟⲩⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲧⲡⲉ ⲡⲉ. ⲉϥⲛⲏⲩ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ϩⲓⲧⲙ̅ⲡⲉⲓⲱⲧ ⲛ̅ⲛ̅ⲟⲩⲟⲉⲓⲛ. ⲡⲁⲓ ⲉⲧⲉⲙⲛ̅ⲗⲁⲁⲩ ⲛ̅ϩⲁⲓⲃⲉⲥ ⲏ ϣⲓⲃⲉ ⲏ ⲣⲓⲕⲉ ϩⲁϩⲧⲏϥ.
18 Który, przeto że chciał, porodził nas słowem prawdy ku temu, żebyśmy byli niejakiemi pierwiastkami stworzenia jego.
ⲓ̅ⲏ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲟⲩⲱϣ ⲁϥϫⲡⲟ ⲙ̅ⲙⲟⲛ ϩⲙ̅ⲡϣⲁϫⲉ ⲛ̅ⲧⲙⲉ. ⲉⲧⲣⲉⲛϣⲱⲡⲉ ⲉⲩⲁⲡⲁⲣⲭⲏ ⲛ̅ⲛⲉϥⲥⲱⲛⲧ̅.
19 A tak, bracia moi mili! niech będzie każdy człowiek prędki ku słuchaniu, ale nierychły ku mówieniu i nierychły ku gniewowi.
ⲓ̅ⲑ̅ⲧⲉⲧⲛ̅ⲥⲟⲟⲩⲛ̅ ⲇⲉ. ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ⲛⲁⲙⲉⲣⲁⲧⲉ. ⲙⲁⲣⲉϥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲛ̅ϭⲓⲣⲱⲙⲉ ⲛⲓⲙ ⲉϥϭⲉⲡⲏ ⲉⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉϥⲱⲥⲕ̅ ⲉϣⲁϫⲉ ⲉϥϩⲟⲣϣ̅ ⲉⲛⲟⲩϭⲥ̅.
20 Bo gniew męża nie sprawuje sprawiedliwości Bożej.
ⲕ̅ⲧⲟⲣⲅⲏ ⲅⲁⲣ ⲙ̅ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲙⲉⲥⲣ̅ϩⲱⲃ ⲉⲧⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ.
21 A tak odrzuciwszy wszelakie plugastwo i zbytek złości, z cichością przyjmijcie słowo wszczepione, które może zbawić dusze wasze.
ⲕ̅ⲁ̅ⲉⲧⲃⲉⲡⲁⲓ ⲉⲁⲧⲉⲧⲛ̅ⲕⲱ ⲛ̅ⲥⲱⲧⲛ̅ ⲛ̅ⲧⲱⲗⲙ̅ ⲛⲓⲙ ⲙⲛ̅ⲕⲁⲕⲓⲁ ⲛⲓⲙ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛ̅ⲟⲩⲙⲛ̅ⲧⲣⲙ̅ⲣⲁϣ ϣⲱⲡ ⲉⲣⲱⲧⲛ̅ ⲙ̅ⲡϣⲁϫⲉ ⲛ̅ⲧⲙⲉ. ⲡⲉⲧⲉⲩⲛ̅ϭⲟⲙ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲉⲧⲟⲩϫⲟ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲙ̅ⲯⲩⲭⲏ.
22 A bądźcie czynicielami słowa, a nie słuchaczami tylko, oszukiwającymi samych siebie.
ⲕ̅ⲃ̅ϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲛ̅ⲣⲉϥⲉⲓⲣⲉ ⲙ̅ⲡϣⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ̅ ⲙ̅ⲙⲁⲧⲉ ⲁⲛ. ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ⲡⲗⲁⲛⲁ ⲙ̅ⲙⲱⲧⲛ̅.
23 Albowiem jeźli kto jest słuchaczem słowa a nie czynicielem, ten podobny jest mężowi przypatrującemu się obliczu narodzenia swego we zwierciadle;
ⲕ̅ⲅ̅ϫⲉ ⲉϣⲱⲡⲉ ⲉⲩⲛ̅ⲟⲩⲁ ⲉⲩⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲡϣⲁϫⲉ ⲡⲉ. ⲉⲛⲟⲩⲣⲉϥⲉⲓⲣⲉ ⲙ̅ⲡϩⲱⲃ ⲁⲛ ⲡⲉ. ⲡⲁⲓ ⲉϥⲧⲛ̅ⲧⲱⲛ ⲉⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉϥⲛⲁⲩ ⲉⲡϩⲟ ⲛ̅ⲧⲁⲩϫⲡⲟϥ ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅ ϩⲛ̅ⲟⲩⲉⲓⲁⲗ.
24 Bo samego siebie obejrzał i odszedł, a wnet zapomniał, jakim był.
ⲕ̅ⲇ̅ⲁϥⲛⲁⲩ ⲅⲁⲣ ⲉⲣⲟϥ. ⲁϥⲃⲱⲕ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁϥⲣ̅ⲡⲱⲃϣ̅ ⲛ̅ⲑⲉ ⲉⲛⲉϥⲟ ⲙ̅ⲙⲟⲥ.
25 Ale kto by wejrzał w on doskonały zakon wolności i zostawałby w nim, ten nie będąc słuchaczem zapamiętliwym, ale czynicielem uczynku, ten błogosławionym będzie w uczynku swoim.
ⲕ̅ⲉ̅ⲡⲉⲛⲧⲁϥϭⲱϣⲧ̅ ⲇⲉ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲉⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲉⲧϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ⲧⲙⲛ̅ⲧⲣⲙ̅ϩⲉ. ⲁϥϭⲱ ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅. ⲛ̅ⲧⲁϥⲥⲱⲧⲙ̅ ⲁⲛ. ⲁϥⲣ̅ⲡⲱⲃϣ̅. ⲁⲗⲗⲁ ⲛ̅ⲧⲁϥⲉⲓⲣⲉ ⲙ̅ⲡϩⲱⲃ. ⲡⲁⲓ ϥⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲉⲛⲁⲉⲓⲁⲧϥ̅ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙ̅ⲡⲉϥϩⲱⲃ.
26 Jeźli kto między wami zda się być nabożnym, nie kiełznając języka swego, ale zwodząc serce swe, tego nabożeństwo próżne jest.
ⲕ̅ⲋ̅ⲡⲉⲧϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲉⲣⲟϥ. ϫⲉ ⲁⲛⲅ̅ⲟⲩⲣⲉϥϣⲙ̅ϣⲉ ⲉⲛϥⲭⲁⲗⲓⲛⲟⲩ ⲁⲛ ⲙ̅ⲡⲉϥⲗⲁⲥ. ⲁⲗⲗⲁ ⲉϥⲁⲡⲁⲧⲁ ⲙ̅ⲡⲉϥϩⲏⲧ. ⲡⲁⲓ ⲡⲉϥϣⲙ̅ϣⲉ ϣⲟⲩⲉⲓⲧ.
27 Nabożeństwo czyste i niepokalane u Boga i Ojca to jest: Nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich i zachować samego siebie niepokalanym od świata.
ⲕ̅ⲍ̅ⲡϣⲙ̅ϣⲉ ⲇⲉ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲟ ⲛ̅ⲁⲧⲧⲱⲗⲙ̅ ⲛ̅ⲛⲁϩⲣⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲉⲓⲱⲧ ⲡⲉ ⲡⲁⲓ. ⲉϭⲙ̅ⲡϣⲓⲛⲉ ⲛ̅ⲛ̅ⲟⲣⲫⲁⲛⲟⲥ ⲙⲛ̅ⲛⲉⲭⲏⲣⲁ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛ̅ⲧⲉⲩⲑⲗⲓⲯⲓⲥ. ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲣⲉϥϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲧⲱⲗⲙ̅ ϩⲙ̅ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ.
