Izajasza 41
1 Umilknijcie przedemną, wyspy! a narody niech się posilą. Niech przystąpią a niech mówią: Przystąpmy społem do sądu
“Fique em silêncio diante de mim, ilhas, e deixar os povos renovarem suas forças. Deixe-os chegar perto, então deixe-os falar. Vamos nos reunir para julgarmos juntos.
2 Któż wzbudził od wschodu słońca sprawiedliwego, i wezwał go, aby go naśladował? Któż mu podbił narody, aby nad królami panował, podawszy je jako proch pod miecz jego, a jako plewy rozproszone pod łuk jego?
Quem levantou um do leste? Quem o chamou a seus pés em retidão? Ele entrega as nações a ele e o faz reinar sobre os reis. Ele as dá como o pó à sua espada, como o restolho levado ao seu arco.
3 Uganiał się z nimi, przeszedł spokojnie ścieszkę, po której nogami swemi nie chadzał.
Ele os persegue e passa em segurança, mesmo de uma maneira que ele não tinha ido com os pés.
4 Któż to sprawił i uczynił? któż wzywał rodzaje od początku? Ja Pan, pierwszy i ostatni, Ja sam.
Quem já trabalhou e fez isso, chamando as gerações desde o início? Eu, Yahweh, o primeiro, e com o último, eu sou ele”.
5 Widziały wyspy, i ulękły się; kończyny ziemi zdumiały się; zgromadziły się, i zeszły się.
As ilhas viram, e temem. As extremidades da terra tremem. Eles se aproximam, e vêm.
6 Jeden drugiemu pomagał, a bratu swemu mówił: Zmacniaj się!
Todos ajudam seu vizinho. Eles dizem a seus irmãos: “Sejam fortes”!
7 A tak zmacniał teszarz złotnika, blachę młotem gładzącego, kującego na kowadle, mówiąc: Do lutowania to dobre. Potem to stwierdził gwoździami, aby się nie ruszyło.
Assim, o carpinteiro encoraja o ourives. Aquele que suaviza com o martelo o encoraja a golpear a bigorna, ditado da solda, “É bom;” e ele a prende com pregos, para que não vacile.
8 Ale ty, Izraelu, sługo mój! ty Jakóbie, któregom obrał, nasienie Abrahama, przyjaciela mego!
“Mas você, Israel, meu servo, Jacob, que escolhi, a descendência de Abraão, meu amigo,
9 Ty, któregom pochwycił od kończyn ziemi, owszem, pominąwszy przedniejszych ich, powołałem cię mówiąc do ciebie: Sługaś ty mój, obrałem cię, a nie odrzuciłem cię.
você a quem tomei posse dos confins da terra, e chamados de seus cantos, e lhe disse: 'Você é meu servo'. Eu te escolhi e não te rejeitei”.
10 Nie bój się! bom Ja z tobą. Nie lękaj się! bom Ja Bogiem twoim. Zmocnię cię, a dam ci pomoc, i podeprę cię prawicą sprawiedliwości swojej.
Não tenha medo, pois eu estou com você. Não fiquem consternados, pois eu sou o vosso Deus. Eu os fortalecerei. Sim, eu o ajudarei. Sim, eu o defenderei com a mão direita da minha retidão.
11 Oto zawstydzą się, a będą pohańbieni wszyscy gniewem pałający przeciwko tobie: staną się jako nic, i zginą ci, którzy się tobie sprzeciwiają.
Eis que todos aqueles que estão indignados contra você ficarão desapontados e confundidos. Aqueles que lutam com você serão como nada, e perecerão.
12 Szukałlibyś ich, nie znajdziesz ich; ci, którzy się sprzeciwiają tobie, będą jako nic, a ci, którzy walczą z tobą, w niwecz obróceni będą.
Você os procurará, e não os encontrará, até mesmo aqueles que lutam com você. Aqueles que guerreiam contra vocês serão como nada, como uma coisa inexistente.
13 Bom ja Pan, Bóg twój, trzymam cię za prawicę twoję, a mówięć: Nie bój się! Ja cię wspomogę.
Pois eu, Yahweh seu Deus, segurarei sua mão direita, dizendo a você: 'Não tenha medo. Eu o ajudarei”.
14 Nie bój się, robaczku Jakóbie, garstko ludu Izraelskiego! Jać będę na pomocy, mówi Pan a odkupiciel twój, Święty Izraelski.
Não tenha medo, seu verme Jacob, e vocês, homens de Israel. Eu o ajudarei”, diz Yahweh. “Seu Redentor é o Santo de Israel”.
15 Otom cię uczynił jako wóz z zębami nowemi po obu stronach; i pomłócisz góry, a potrzesz je, a pagórki jako plewę położysz.
Veja, eu o transformei em um novo instrumento de debulha afiado com dentes. Você vai debulhar as montanhas, e os derrotou pequenos, e fará as colinas como palha.
16 Przewiejesz je, wtem je wiatr porwie, a wicher rozproszy je; ale się ty rozradujesz w Panu, w Świętym Izraelskim będziesz się chlubił.
Você os conhecerá, e o vento vai levá-los embora, e o redemoinho os espalhará. Você se regozijará em Yahweh. Você se gloria no Santo de Israel.
17 Ubogich i nędznych, którzy szukają wody, a niemasz jej, których język usechł od pragnienia, Ja Pan wysłucham ich; Ja, Bóg Izraelski, nie opuszczę ich.
Os pobres e necessitados buscam água, e não há nenhuma. A língua deles falha por sede. Eu, Yahweh, vou responder-lhes. Eu, o Deus de Israel, não os abandonarei.
18 Otworzę rzeki na miejscach wysokich, a źródła w pośród równin; obrócę pustynie w jeziora wód, a ziemię suchą w strumienie wód.
Vou abrir rios nas alturas nus, e molas no meio dos vales. Vou fazer do deserto uma piscina de água, e as nascentes de água da terra seca.
19 Nasadzę na puszczy cedrów, wybornych cedrów, sosien, i oliwnych drzew; nasadzę pustynię jedliną, wiązem, i bukszpanem;
Colocarei cedro, acácia, murta, e árvores oleaginosas no deserto. Juntarei ciprestes, pinheiros e árvores de caixa no deserto;
20 Aby widzieli, i poznali, i uważali, i zrozumieli, że to ręka Pańska uczyniła, i że to Święty Izraelski stworzył.
que eles possam ver, conhecer, considerar e compreender juntos, que a mão de Yahweh fez isso, e o Santo de Israel o criou.
21 Przedłóżcie sprawę waszę, mówi Pan; ukażcie mocne dowody swoje, mówi król Jakóbowy.
Produce sua causa”, diz Yahweh. “Mostrem suas fortes razões”, diz o Rei de Jacob.
22 Niech przystąpi, a niech nam oznajmi to, co się ma stać; rzeczy pierwsze, które były, powiedzcie, abyśmy uważyli w sercu swem, a poznali cel ich; albo przynajmniej nam przyszłe rzeczy oznajmijcie.
“Que nos anunciem e declarem o que vai acontecer! Declare as coisas anteriores, o que elas são, que possamos considerá-las, e conhecer o último fim delas; ou nos mostrar o que está por vir.
23 Oznajmijcie, co ma przyjść napotem, a poznamy, żeście bogowie; albo uczyńcie co dobrego lub złego, abyśmy się zdumiewali, gdybyśmy to społem widzieli.
Declare as coisas que estão por vir no futuro, que talvez saibamos que vocês são deuses. Sim, fazer o bem, ou fazer o mal, que podemos ficar desapontados, e vê-lo juntos.
24 Otoście wy zgoła na nic, a sprawa wasza także na nic nie jest; przetoż obrzydły jest ten, co was sobie obiera.
Eis que você não é nada, e seu trabalho não é nada. Aquele que o escolhe é uma abominação.
25 Wzbudzę od północy lud, ten przyciągnie; i od wschodu słońca, ten wzywać będzie imienia mego; oborzy się na książąt jako na błoto, a podepcze ich, jako garncarz glinę.
“Eu criei um do norte, e ele veio, do nascer do sol, aquele que invoca o meu nome, e ele deve vir sobre os governantes como sobre a argamassa, e como o oleiro pisa o barro.
26 Kto oznajmi od początku? tedy będziemy wiedzieli; albo co było od dawnych czasów? tedy rzeczemi: Tyś jest sprawiedliwy? Niemasz zgoła nikogo, coby oznajmił, ani jest, ktoby się dał słyszeć, albo ktoby słyszał mowy wasze.
Quem o declarou desde o início, para que possamos saber? e antes, que possamos dizer: “Ele está certo?”. Certamente, não há ninguém que declare. Certamente, não há ninguém que apareça. Certamente, não há ninguém que ouça suas palavras.
27 Jam pierwszy, który Syonowi opowiadam: Oto, oto są; a Jeruzalemowi dam opowiadaczy rzeczy pociesznych.
Sou o primeiro a dizer a Sião: “Olha, olha para eles”. e eu darei uma que traga boas notícias a Jerusalém.
28 Bo widzę, że niemasz nikogo, niemasz nikogo między nimi, coby dał radę; acz się ich pytają, wszakże nie odpowiadają i słowa.
Quando eu olho, não há homem, Mesmo entre eles não há nenhum conselheiro que, quando eu pergunto, possa responder uma palavra.
29 Oto ci wszyscy są marnością, za nic nie stoją uczynki ich; wiatrem i próżnością są odlewane bałwany ich.
Eis que todos os seus atos são vaidade e nada. Suas imagens derretidas são vento e confusão.
