Izajasza 41
1 Umilknijcie przedemną, wyspy! a narody niech się posilą. Niech przystąpią a niech mówią: Przystąpmy społem do sądu
Twikhanglen gallam sanga um gamho, kam'a sanga thipbeh in umun, kingai phat cheh uvin. Nalung lhailou nau pipen chu hin polut’un. Tuhin hunguvin lang chule seijun. Nachung thu’u kitanna ding mun gontup ahitai.
2 Któż wzbudził od wschodu słońca sprawiedliwego, i wezwał go, aby go naśladował? Któż mu podbił narody, aby nad królami panował, podawszy je jako proch pod miecz jego, a jako plewy rozproszone pod łuk jego?
Solam gam’a kona hiche Lengpa hi, Pathen kinbol thei dinga koi hin tildoh hija ham? Hichepa hin chitin- namtin galla ajo ding chule alenghou jong akeng toa noigep dinga phalna pea chu koi hin tem? Achem jam’in agalmi ho chu huilah’a vutvai aso jenge. Huijin changvai athemang bangin ama’n athalpia amaho chu athe chehtai.
3 Uganiał się z nimi, przeszedł spokojnie ścieszkę, po której nogami swemi nie chadzał.
Achena khahlou tol chu ahojeng vang'in, amaho chu ano mang soh keijin chule bitkei jin achepeh’e.
4 Któż to sprawił i uczynił? któż wzywał rodzaje od początku? Ja Pan, pierwszy i ostatni, Ja sam.
Phat akipat til’a patna khang hung lhung nalai dingho chunga hat tah’a tonga kou khom’a chu koi ahidem? Hiche hi keima Pakai, apatna le chaina, Keima kiti bou hi Kahi.
5 Widziały wyspy, i ulękły się; kończyny ziemi zdumiały się; zgromadziły się, i zeszły się.
Twikhanglen gal lama gam ho chun tijatah'in aveuve. Leiset mong lama umho jong atija’uvin chule galbol din akitil’uve.
6 Jeden drugiemu pomagał, a bratu swemu mówił: Zmacniaj się!
Milim semho jong akitil toh’uvin, khat le khat akihou uvin, “Lungam’un!” akitiuve.
7 A tak zmacniał teszarz złotnika, blachę młotem gładzącego, kującego na kowadle, mówiąc: Do lutowania to dobre. Potem to stwierdził gwoździami, aby się nie ruszyło.
Khut them bolpan sana khengpa atilkhouvin, chule sehcha khenga pangpa chun thih khengpa atilkhouvin, Aphatai, ahung hoilheh jengtai, tin aseijuve. Chingthei tah in amahon asutouvin, akilonga le adet loulai umlouna dingin ama hon akil detchetnuve.
8 Ale ty, Izraelu, sługo mój! ty Jakóbie, któregom obrał, nasienie Abrahama, przyjaciela mego!
Hinla kagolpa Abraham’a kona hung kikhai lha Jacob kalhen doh jal'a hi, Israel nangma kalhacha nahije.
9 Ty, któregom pochwycił od kończyn ziemi, owszem, pominąwszy przedniejszych ich, powołałem cię mówiąc do ciebie: Sługaś ty mój, obrałem cię, a nie odrzuciłem cię.
Leiset kolkim vella kona nangma kahenga kalekou nahi, Nangma kalhacha nahijeh’a keiman nangma kalhen doh nahin, kapai doh lou hel ding nahitai, tia kasei ahi.
10 Nie bój się! bom Ja z tobą. Nie lękaj się! bom Ja Bogiem twoim. Zmocnię cię, a dam ci pomoc, i podeprę cię prawicą sprawiedliwości swojej.
Kicha hih hellin, ajeh chu keiman nangma kaumpinai. Lunglha hih hellin, ajeh chu keima na Pathen kahi. Keiman natha hatsah ing ting chule kapanpi ding nahitai. Keiman kajona khut jet lama nangma kadop touding nahi.
11 Oto zawstydzą się, a będą pohańbieni wszyscy gniewem pałający przeciwko tobie: staną się jako nic, i zginą ci, którzy się tobie sprzeciwiają.
Vetan, namelma teho jouse khu chea lumho khu, lung nohphah’a chule kijum soa ahitauve. Nangma dou chan chu thitei ding chule imacha hung hilou ding ahije.
12 Szukałlibyś ich, nie znajdziesz ich; ci, którzy się sprzeciwiają tobie, będą jako nic, a ci, którzy walczą z tobą, w niwecz obróceni będą.
Nangma jotei dinga kigoho chu navet jongleh mohseh’a vebep nahi ding ahitai. Nangma nadel khum ho chu imacha hilou dingu ahiuve.
13 Bom ja Pan, Bóg twój, trzymam cię za prawicę twoję, a mówięć: Nie bój się! Ja cię wspomogę.
Ajeh chu Keima, na Pakai, na Pathen keima tah in nangma khut jetlam katuhnai, chule najah’a kasei ahi, Kicha hih in, keima nangma panpi dinga hikoma uma kahi.
14 Nie bój się, robaczku Jakóbie, garstko ludu Izraelskiego! Jać będę na pomocy, mówi Pan a odkupiciel twój, Święty Izraelski.
Nangma akineosah lungtol tobangbep, vo Jacob, Kicha hih uvin, Israel miteho, ajeh chu Keiman kapanpi ding nahiuve. Keima na Pakai, na Huhhingpa. Keima Israel Mitheng kitipa chu kahi.
15 Otom cię uczynił jako wóz z zębami nowemi po obu stronach; i pomłócisz góry, a potrzesz je, a pagórki jako plewę położysz.
Nangma chang chilna manchah thah, ha’hemtah tampi neija kangkui tobang nahi ding ahi. Nangman na melmate chu nabotel’a naloi khen ding, lhangsang tah tah hoa koldeh kisoh ding ahitai.
16 Przewiejesz je, wtem je wiatr porwie, a wicher rozproszy je; ale się ty rozradujesz w Panu, w Świętym Izraelskim będziesz się chlubił.
Amaho chu huilah’a napei le le ding, chule hui chun aboncha kei’uva asem mang hel dingu ahi. Chimpei jin amaho chu athe cheh dingu ahitai. Chutengleh nangma Pakaija nakipa ding, Israel tedinga Atheng Khat kitipa’a kithang at ding nahitai.
17 Ubogich i nędznych, którzy szukają wody, a niemasz jej, których język usechł od pragnienia, Ja Pan wysłucham ich; Ja, Bóg Izraelski, nie opuszczę ich.
Mivaicha le ngaichat neihon twi aholleuva amujou lou uva, chule dangchah’a adangu agotlhah tengleh, Keima, Pakaijin amaho chu kahin hou ding, Keima, Israel te Pathen’in, itih channa jong kanungsun lou hel dingu ahitai.
18 Otworzę rzeki na miejscach wysokich, a źródła w pośród równin; obrócę pustynie w jeziora wód, a ziemię suchą w strumienie wód.
Keiman amaho dinga chu munjang lai lai hoa vadung kalonsah ding, keiman amaho dinga phaicham dung’a twinah ho kahin putdohsah ding chuie nelphaiho jong chu twi kiveinaho kasosah ding ahi. Vadung twi hung long chun tolgotna laiho jouse chu apalphei ding ahi.
19 Nasadzę na puszczy cedrów, wybornych cedrów, sosien, i oliwnych drzew; nasadzę pustynię jedliną, wiązem, i bukszpanem;
Keiman gaso theilou nelphaja thingphung ho -ceder thing, thing gi, pahcha thing, Olive thing, thao thing, theichang phungle chah thing ho kaphu ding ahi.
20 Aby widzieli, i poznali, i uważali, i zrozumieli, że to ręka Pańska uczyniła, i że to Święty Izraelski stworzył.
Hiche kabol hin, hiche thilkidang kibol mu ho jousen ipi kiseina ahi ahetkhen thei diu, hiche kibol hi, Pakai Israel mite dinga Atheng Khat kitipa, asempa’a kon ahi.
21 Przedłóżcie sprawę waszę, mówi Pan; ukażcie mocne dowody swoje, mówi król Jakóbowy.
Na milim hou jeh un nachung thu kiseijun, tin Pakaijin aseije. Ama (milim sem thu) ho chun ipi abolthei’uvem hin vetsah’u hen, tin Israelte Lengpa chun aseije.
22 Niech przystąpi, a niech nam oznajmi to, co się ma stać; rzeczy pierwsze, które były, powiedzcie, abyśmy uważyli w sercu swem, a poznali cel ich; albo przynajmniej nam przyszłe rzeczy oznajmijcie.
Masang peh a chu ipi anasoh a ham? ti eima hon aphotchet igeltoh theina dinguvin amaho asei dingin kigo uhen. Ahilouva ahileh, hitia chu eihon ipi thil hungsoh thei ja ahi, amaho hin ikhonung dingu thu eihil diu angaije.
23 Oznajmijcie, co ma przyjść napotem, a poznamy, żeście bogowie; albo uczyńcie co dobrego lub złego, abyśmy się zdumiewali, gdybyśmy to społem widzieli.
Ahije, nikho hunglhung dinghoa ipi hungsoh ding neiseipeh’uvin. Chutah leh pathenho nahiu hetauvinge. Ahimongin, apha hihen, ase hijongleh nabolnom nom’u bol’uvin. Kalunguva kidangsahna chule kichatsahna lunggel sosahna dingin thil ipiham hinbollin.
24 Otoście wy zgoła na nic, a sprawa wasza także na nic nie jest; przetoż obrzydły jest ten, co was sobie obiera.
Hinla nomlou. Nangho imacha nahihihbeh’uvin, imacha jong naboltheipouvin ahi. Nadeilhen hou jong amahotah chu akisuboh’uvin ahi.
25 Wzbudzę od północy lud, ten przyciągnie; i od wschodu słońca, ten wzywać będzie imienia mego; oborzy się na książąt jako na błoto, a podepcze ich, jako garncarz glinę.
Hijongleh Sahlam gam'a konin Keiman lamkai khat kahin tildoh in ahi. Solam gam'a konin ama chu aminin kakouvin ahi. Keiman lengho le leng chapate ho chunga gal kajosah ding ahi. Aman amahohi bel dengpan leingan abolna banga amaho chu achilgoi ding ahi.
26 Kto oznajmi od początku? tedy będziemy wiedzieli; albo co było od dawnych czasów? tedy rzeczemi: Tyś jest sprawiedliwy? Niemasz zgoła nikogo, coby oznajmił, ani jest, ktoby się dał słyszeć, albo ktoby słyszał mowy wasze.
Tonna patna hiche hung lhung ding ahi tihi koijin naseipeh ham? Hiche hi koijin gaova aphon doh hiya, nangman athusei chu adih ahi tia natahsan jong ham? Koiman thucheng khat jong sei aumpoi.
27 Jam pierwszy, który Syonowi opowiadam: Oto, oto są; a Jeruzalemowi dam opowiadaczy rzeczy pociesznych.
Keiman Zion jah’a chun,’Ven! Panpina pe dinga chu ahung naije! Tia aseipeh masapen kahi. Keiman Jerusalem chu kipana thupha pole ding kasolpeh ding ahi.
28 Bo widzę, że niemasz nikogo, niemasz nikogo między nimi, coby dał radę; acz się ich pytają, wszakże nie odpowiadają i słowa.
Na milim ho lah’a khatpenin jong nahilchah pouve. Keiman thudoh kabollin ahileh, thu kadoh phatnin khatchan jong donbutna ahinpepouve.
29 Oto ci wszyscy są marnością, za nic nie stoją uczynki ich; wiatrem i próżnością są odlewane bałwany ich.
Ve’uvin, amaho hi abonchauvin angol ngensen ahiuvin, aphatchomna bei ahiuve. Na lim semthu hou jong hui tobanga agohkeo ahiuve.
