< Izajasza 41 >

1 Umilknijcie przedemną, wyspy! a narody niech się posilą. Niech przystąpią a niech mówią: Przystąpmy społem do sądu
Aw nangcae tuipui mah takui ih prae kaminawk, ka hmaa ah anghngai o duem ah! Kaminawk loe tha pathok o let nasoe; anghnai o nasoe loe, lok to thui o nasoe; lokcaekhaih ahmuen ah nawnto amkhueng o si.
2 Któż wzbudził od wschodu słońca sprawiedliwego, i wezwał go, aby go naśladował? Któż mu podbił narody, aby nad królami panował, podawszy je jako proch pod miecz jego, a jako plewy rozproszone pod łuk jego?
Ni angzae bang ih ukkung omsak kami loe mi aa? Mi mah maw anih khaeah acaengnawk hoi siangphrangnawk uk hanah paek? Misanawk loe anih ih sumsen hmaa ah maiphu baktih, anih ih kalii hmaa ah tavai baktiah anghaehsak phaeng loe mi aa?
3 Uganiał się z nimi, przeszedł spokojnie ścieszkę, po której nogami swemi nie chadzał.
Anih loe misanawk to patom moe, a khok hoi cawh vai ai ih loklam ah raihaih om ai ah caeh thaih poe.
4 Któż to sprawił i uczynił? któż wzywał rodzaje od początku? Ja Pan, pierwszy i ostatni, Ja sam.
Tangsuek hoi to baktih hmuen sah kami, acaengnawk maeto pacoeng maeto kawk kami loe mi aa? Nihcae khaeah hmaloe koek hoi hnukkhuem koekah kaom, Anih loe, Angraeng, Kai hae boeh ni.
5 Widziały wyspy, i ulękły się; kończyny ziemi zdumiały się; zgromadziły się, i zeszły się.
Tui mah takui ih prae kaminawk mah hnuk o naah, zit o; long boenghaih ahmuen ah khosah kaminawk loe tasoeh takuenhaih hoiah anghnaih o moe, hmabang ah angzoh o.
6 Jeden drugiemu pomagał, a bratu swemu mówił: Zmacniaj się!
Krang bok kaminawk loe angmacae imtaeng kami to abomh o moe, nihcae khaeah, mawn o hmah, tiah a thuih pae o.
7 A tak zmacniał teszarz złotnika, blachę młotem gładzącego, kującego na kowadle, mówiąc: Do lutowania to dobre. Potem to stwierdził gwoździami, aby się nie ruszyło.
Thing tok sah kop kami mah sui sah kop kami to thapaek, cakii daeng thaih kami mah sumdaeng kami to pahruek moe, sumtui pakaw kami khaeah, sum patomh han hoih boeh, tiah a naa; a sak o ih krang anghuenh han ai ah sum hoiah takhing o caeng.
8 Ale ty, Izraelu, sługo mój! ty Jakóbie, któregom obrał, nasienie Abrahama, przyjaciela mego!
Toe nang, Israel loe, ka tamna ah ni na oh, Jakob to ka qoih, Abraham ih caa loe kai ih ampui ah ni oh.
9 Ty, któregom pochwycił od kończyn ziemi, owszem, pominąwszy przedniejszych ich, powołałem cię mówiąc do ciebie: Sługaś ty mój, obrałem cię, a nie odrzuciłem cię.
Long boenghaih ahmuen hoiah nang to kang lak han, kangthla koek ahmuen hoiah kang hoih moe, Nang loe ka tamna ah na oh, kang qoih boeh pongah kang vaa sut mak ai, tiah kang naa.
10 Nie bój się! bom Ja z tobą. Nie lękaj się! bom Ja Bogiem twoim. Zmocnię cię, a dam ci pomoc, i podeprę cię prawicą sprawiedliwości swojej.
To pongah zii o hmah, nangcae hoi nawnto ka oh; mawn o hmah; kai loe na Sithaw ah ka oh; tha kang caksak han; ue, kang bomh han; ue, katoeng ka bantang ban hoiah kang patawnh han.
11 Oto zawstydzą się, a będą pohańbieni wszyscy gniewem pałający przeciwko tobie: staną się jako nic, i zginą ci, którzy się tobie sprzeciwiają.
Khenah, nangcae palungphui thuih kaminawk loe azathaih tawn o tih; nihcae loe tidoeh angcoeng o mak ai, anghmaa angtaa o boih tih.
12 Szukałlibyś ich, nie znajdziesz ich; ci, którzy się sprzeciwiają tobie, będą jako nic, a ci, którzy walczą z tobą, w niwecz obróceni będą.
Misanawk to na pakrong o tih, toe na hnu o mak ai; nangcae tuh kami, misa ah kaom kaminawk loe tidoeh na ai ni, tiah doeh angcoeng o mak ai.
13 Bom ja Pan, Bóg twój, trzymam cię za prawicę twoję, a mówięć: Nie bój się! Ja cię wspomogę.
Kai loe nangcae ih Angraeng Sithaw ah ka oh baktih toengah, nangcae ih bantang ban ka patawnh moe, nangcae khaeah, Zii o hmah; kang bomh o han hmang.
14 Nie bój się, robaczku Jakóbie, garstko ludu Izraelskiego! Jać będę na pomocy, mówi Pan a odkupiciel twój, Święty Izraelski.
Aw sadong Jakob, Israel kaminawk, zii o hmah; kang bomh o han hmang, tiah nangcae akrangkung, Ciimcai Israel Sithaw mah thuih boeh.
15 Otom cię uczynił jako wóz z zębami nowemi po obu stronach; i pomłócisz góry, a potrzesz je, a pagórki jako plewę położysz.
Khenah, nang hae ahaa kaom cang atithaih ah kang sak han; maesomnawk to maiphu baktiah na ohsak hanah, maenawk to na tii ueloe, na naep tih.
16 Przewiejesz je, wtem je wiatr porwie, a wicher rozproszy je; ale się ty rozradujesz w Panu, w Świętym Izraelskim będziesz się chlubił.
Nihcae loe takhi mah hmut boih tih, takhi kamhae mah anghaehsak phaeng tih, nang loe Angraeng ah nang hoe ueloe, Ciimcai Israel Sithaw to na pakoeh tih.
17 Ubogich i nędznych, którzy szukają wody, a niemasz jej, których język usechł od pragnienia, Ja Pan wysłucham ich; Ja, Bóg Izraelski, nie opuszczę ich.
Amtang kaminawk hoi kavawt kaminawk mah tui to pakrong o, toe tui om ai pongah, tui anghaeh loiah palai to zaek pae o; toe Kai, Angraeng mah nihcae ih lok to ka tahngaih pae, Kai, Ciimcai Israel Sithaw mah nihcae to pahnawt sut mak ai.
18 Otworzę rzeki na miejscach wysokich, a źródła w pośród równin; obrócę pustynie w jeziora wód, a ziemię suchą w strumienie wód.
Maesang ah tui ka longsak moe, azawn ah tui ka pueksak han; praezaek to tuibap ah kang coengsak moe, long karoem ahmuen ah tui ka pueksak han.
19 Nasadzę na puszczy cedrów, wybornych cedrów, sosien, i oliwnych drzew; nasadzę pustynię jedliną, wiązem, i bukszpanem;
Praezaek ah Sidar thing, Akasia thing, hmuihoih aqam kahing thing hoi olive thingnawk to ka thling han; praezaek ah hmaica thing, saiprass thing hoi aqam kahing pine thingnawk to nawnto ka thling han;
20 Aby widzieli, i poznali, i uważali, i zrozumieli, że to ręka Pańska uczyniła, i że to Święty Izraelski stworzył.
to hmuen to nihcae mah hnu o tih, to naah Angraeng, Ciimcai Israel Sithaw mah ni sak, tiah nihcae mah panoek o tih.
21 Przedłóżcie sprawę waszę, mówi Pan; ukażcie mocne dowody swoje, mówi król Jakóbowy.
Angraeng mah, acaeng kalah kaminawk ih sithawnawk khaeah, Nangcae lok angaekhaih kawng to na patuek oh, tang han koi kaom hmuen to na sin oh, tiah Jakob ih Siangpahrang mah thuih.
22 Niech przystąpi, a niech nam oznajmi to, co się ma stać; rzeczy pierwsze, które były, powiedzcie, abyśmy uważyli w sercu swem, a poznali cel ich; albo przynajmniej nam przyszłe rzeczy oznajmijcie.
Nangcae sak cop ih krangnawk, ka taengah anghnai oh loe, hmabang kaom han koi hmuen to na patuek ah; hmaloe ah kaom hmuennawk loe kawbangmaw oh o, tiah ka poek o moe, to hmuennawk boenghaih to ka panoek o thai hanah, na thui oh; to tih ai boeh loe angzo han koi hmuen to kaicae han thui ah.
23 Oznajmijcie, co ma przyjść napotem, a poznamy, żeście bogowie; albo uczyńcie co dobrego lub złego, abyśmy się zdumiewali, gdybyśmy to społem widzieli.
Hmabang kaom han koi hmuennawk to na thui o noek ah, to tiah ni nangcae loe sithawnawk ah na oh o tangtang, tiah ka panoek o thai tih; ue, kaicae dawnrai moe, ka hnuk o hanah, kahoih hmuen maw, to tih ai boeh loe kasae hmuen maw sah o noek ah.
24 Otoście wy zgoła na nic, a sprawa wasza także na nic nie jest; przetoż obrzydły jest ten, co was sobie obiera.
Khenah, nangcae loe tidoeh na ai ni, na toksakhaih doeh azom pui ni; nangcae qoi kami loe panuet thoh.
25 Wzbudzę od północy lud, ten przyciągnie; i od wschodu słońca, ten wzywać będzie imienia mego; oborzy się na książąt jako na błoto, a podepcze ich, jako garncarz glinę.
Aluek bang hoiah kami maeto ka pathawk han, anih to angzo tih; anih loe ni angzae bang hoiah angzo ueloe, anih mah ka hmin to kawk tih; laom sahkung mah amlai long to cawh baktih toengah, ukkungnawk to cawh tih.
26 Kto oznajmi od początku? tedy będziemy wiedzieli; albo co było od dawnych czasów? tedy rzeczemi: Tyś jest sprawiedliwy? Niemasz zgoła nikogo, coby oznajmił, ani jest, ktoby się dał słyszeć, albo ktoby słyszał mowy wasze.
Kaicae mah panoek thai hanah tangsuek na hoiah mi mah maw hae hmuen kawng hae thuih? Anih loe toeng, tiah ka thuih o thai hanah, mi mah maw canghnii hoiah thui coek? Ue, panoeksak kami mi doeh om ai; ue, mi mah doeh thui ai, ue, nangcae khae ih lok to mi mah doeh thaih o ai.
27 Jam pierwszy, który Syonowi opowiadam: Oto, oto są; a Jeruzalemowi dam opowiadaczy rzeczy pociesznych.
Zion ah thui tangsuek loe Kai ni, Khenah, nihcae to khenah! Kahoih tamthanglok sinkung to Jerusalem ah ka patoeh han.
28 Bo widzę, że niemasz nikogo, niemasz nikogo między nimi, coby dał radę; acz się ich pytają, wszakże nie odpowiadają i słowa.
Ka khet, toe mi doeh om ai; nihcae thungah lokthui kami mi doeh om o ai; nihcae to lok ka dueng naah, pathim thaih kami maeto doeh om o ai.
29 Oto ci wszyscy są marnością, za nic nie stoją uczynki ich; wiatrem i próżnością są odlewane bałwany ich.
Khenah, nihcae loe azom pui ni; nihcae toksakhaih doeh amsawn ni; a sak o ih krangnawk loe atho om ai, takhi baktiah ni oh o.

< Izajasza 41 >