Izajasza 34

1 Przystąpcie, narody! ku słuchaniu, a wy ludzie pilnie uważajcie! Niech słucha ziemia, i pełność jej, okrąg ziemi, i wszystko, co się rodzi na niej.

Haʻu ke ofi, ʻakimoutolu ʻae ngaahi puleʻanga, ʻo fanongo; pea fakafanongo, ʻakimoutolu ʻae kakai: tuku ke fanongo ʻa māmani, mo ia kotoa pē ʻoku ʻi ai; ʻa māmani, mo e ngaahi meʻa kotoa pē ʻoku tupu mei ai.

2 Bo rozgniewanie Pańskie jest na wszystkie narody, a popędliwość jego na wszystko wojsko ich; wytraci je jako przeklęte, a poda je na zabicie.

He ʻoku ʻi he ngaahi puleʻanga kotoa pē ʻae tuputāmaki ʻa Sihova, mo hono houhau lahi ʻoku ʻi honau ngaahi kongakau kotoa pē: kuo ne fakaʻauha mālie ʻakinautolu, kuo ne tukuange ʻakinautolu ke tāmateʻi.

3 I będą wyrzuceni pobici ich, a z trupów ich smród wynijdzie, a krew ich z gór popłynie.

Mo ʻenau mate foki ʻe lī kituʻa, pea ʻe ʻalu hake ʻae namuhāhā mei honau ʻangaʻanga, pea ʻe molū ʻo vai ʻae ngaahi moʻunga ʻi honau toto.

4 I niszczeć będzie wszystko wojsko niebieskie, a niebiosa jako księgi zwinione będą, i wszystko wojsko ich opadnie, jako opada liść z winnej macicy, i jako opada niedojrzały owoc z figowego drzewa.

Pea ʻe vela ʻo vai ʻae ngaahi kautau kotoa pē ʻoe langi, pea ʻe tākai ʻae ngaahi langi ʻo hangē ko e takainga pepa: pea ʻe tō ki lalo ʻa honau tokolahi, ʻo hangē ko e ngangana ʻoe lau mei he vaine, pea tatau mo e fiki ʻoku tō mei he ʻakau ko e fiki.

5 Albowiem opojony jest na niebie miecz mój; oto zstąpi na Edomczyków, i na sąd ludu przeklętego odemnie.

He kuo toʻo ʻa ʻeku heletā ʻi he langi: Vakai, ʻe ʻalu hifo ia ki Itumia, pea ki he kakai ʻo hoku houhau, ke totongi.

6 Miecz Pański pełny będzie krwi, utłuści się w łoju i we krwi baranków i kozłów, w łoju nerek baranich; bo ofiara Pańska będzie w Bocra, a porażka wielka w ziemi Edomskiej.

Kuo fonu ʻae heletā ʻa Sihova ʻi he toto, kuo pani ia ʻi he ngako, pea ʻi he toto ʻoe fanga lami mo e fanga kosi, ʻi he ngako ʻoe kofuua ʻoe fanga sipitangata: he ʻoku ʻia Sihova ʻae feilaulau ʻi Posela, pea mo e tāmateʻi lahi ʻi he fonua ko Itumia.

7 Zstąpią z nimi i jednorożce, i byki z wołami, i opojona będzie krwią ziemia ich, a proch ich będzie opojony tukiem.

Pea ʻe ʻalu hifo mo kinautolu ʻae fanga liimi, mo e fanga pulu fakataha mo e fanga pulu tangata; pea ʻe konā honau fonua ʻi he toto, pea ʻe koloaʻia ʻae kelekele ʻi he ngako.

8 Albowiem to dzień pomsty Pańskiej będzie, i rok odpłaty, aby się pomszczono Syonu.

He ko e ʻaho ia ʻoe houhau ʻo Sihova, pea ko e taʻu ʻoe ngaahi totongi kiate ia ʻoku fakahaofi ʻa Saione.

9 I obrócą się potoki jej w smołę, a proch jej w siarkę, a ziemia jej obróci się w smołę gorejącą;

Pea ʻe liliu ʻae ngaahi vaitafe ʻo ia ko e pulu, pea mo e efu ʻo ia ko e sulifa, pea ko e fonua ko ia ʻe hoko ko e pulu vela.

10 Ani w nocy ani we dnie nie zagaśnie, na wieki będzie występował dym jej; od narodu do narodu pustą zostanie; na wieki wieczne nie będzie, ktoby szedł przez nią.

‌ʻE ʻikai fuʻifuʻi ia ʻi he pō pe ʻi he ʻaho; ʻe ʻalu hake taʻengata ʻae kohu mei ai: ʻe lala ia mei he toʻutangata ki he toʻutangata; ʻe ʻikai fou ai ha taha ʻo taʻengata pea taʻengata.

11 Ale ją pelikan i bąk posiędą, a sowa i kruk mieszkać w niej będą; i rozciągnie po niej sznur spustoszenia, i wagi próżności.

Ka e maʻu ia ʻe he komolaniti pea mo e pitane; ʻe nofo ai ʻae lulu mo e leveni: pea te ne falō ki ai ʻae afo ʻae fakaʻauha, pea mo e fua ʻoe fakaʻosiʻosi.

12 Szlachty jej na królestwo wzywać będą, ale nie będzie tam żadnego; bo wszyscy książęta jej wniwecz się obrócą.

Te nau ui honau houʻeiki ki he puleʻanga, ka e ʻikai ha taha ʻi ai, pea ko e meʻa noa pe hono houʻeiki kotoa pē.

13 I urosną na pałacach ich ciernie, pokrzywy i oset na zamkach ich; i będzie przybytkiem smoków, a mieszkaniem strusiów.

Pea ʻe tutu ʻae ʻakau talatala ʻi hono ngaahi fale fakaʻeiʻeiki, ko e ʻakau veli mo e ʻakau talatala ʻi hono ngaahi kolo: pea ʻe hoko ia ko e nofoʻanga ʻoe fanga talākoni, pea ko e potu ʻoe fanga lulu.

14 Tam się będą potykały dzikie zwierzęta z koczkodanami, i pokusa jedna drugiej ozywać się będzie; tam leżeć będzie jędza, a znajdzie sobie odpocznienie.

‌ʻE fetaulaki ʻae manu fekai ʻoe toafa mo e manu fekai ʻoe motu, pea ʻe tangi ʻae sataia ki hono toko ua; pea ʻe mālōlō ai ʻae lulu ʻoku tangi, pea ʻilo ai moʻona ha mālōlōʻanga.

15 Tam sobie sęp gniazdo uczyni, zniesie jajka, i wylęże, a schowa pod cień swój; tamże się zlecą kanie jedna do drugiej.

‌ʻE ngaohi ʻi ai ʻe he motuʻa lulu hono pununga, pea fakatō, pea fōfoaʻi, pea tānaki ki hono malumalu: ʻe tānaki foki ʻi ai ʻae ngaahi volita, taki taha mo hono hoa.

16 Szukajcież w księgach Pańskich, a czytajcie; ani jedno z tych nie uchybi, a jedno bez drugiego nie będzie; albowiem usta Pańskie to rozkazały, a duch jego sam zgromadzi je.

Kumi ʻakimoutolu ʻi he tohi ʻa Sihova, pea lau; ʻe ʻikai ha taha ʻi he ngaahi meʻa ni ʻe taʻehoko, ʻe ʻikai masiva ha taha ʻi hono hoa: he kuo fekau ia ʻe hoku ngutu, pea ko hono laumālie kuo tānaki ʻe ia ʻakinautolu.

17 Bo im on los rzucił, a ręka jego onę im sznurem rozmierzyła; aż na wieki dziedzicznie ją posiądą, od narodu do narodu mieszkać w niej będą.

Pea kuo ne talotalo ʻe ia maʻanautolu, pea ko hono nima kuo vaheʻi ia kiate kinautolu ʻaki ʻae afo: te nau maʻu ia ʻo lauikuonga, pea te nau nofo ai mei he toʻutangata ki he toʻutangata.