Izajasza 33
1 Biada tobie, który łupisz, chociażeś sam nie złupiony, i który zdradzasz, chociażeś sam nie był zdradzony! Gdy łupić przestaniesz, będziesz też złupiony; gdy zdradzać przestaniesz, będą cię też zdradzać.
Woe to you that spoil, and you were not spoiled; and deal treacherously, and they dealt not treacherously with you! when you shall cease to spoil, you shall be spoiled; and when you shall make an end to deal treacherously, they shall deal treacherously with you.
2 Panie! zmiłuj się nad nami, ciebie oczekujemy. Bądź ramieniem swoich na każdy poranek, a zbawieniem naszem czasu utrapienia.
O LORD, be gracious unto us; we have waited for you: be you their arm every morning, our salvation also in the time of trouble.
3 Przed głosem ogromnym rozpierzchną się narody; przed wywyższeniem twojem rozproszą się poganie.
At the noise of the tumult the people fled; at the lifting up of yourself the nations were scattered.
4 I będą zebrane łupy wasze, jako zbierają chrząszcze; a jako przypada szarańcza, tak oni przypadną na nie.
And your spoil shall be gathered like the gathering of the caterpillar: as the running back and forth of locusts shall he run upon them.
5 Pan będzie wywyższony, bo mieszka na wysokości; napełni Syon sądem i sprawiedliwością.
The LORD is exalted; for he dwells on high: he has filled Zion with judgment and righteousness.
6 Mądrość i umiejętność będą utwierdzeniem czasów twoich, siłą i obfitem zbawieniem twem, a bojaźń Pańska skarbem twoim.
And wisdom and knowledge shall be the stability of your times, and strength of salvation: the fear of the LORD is his treasure.
7 Oto mocarze ich wołają na dworze, posłowie pokoju gorzko płaczą.
Behold, their valiant ones shall cry without: the ambassadors of peace shall weep bitterly.
8 Spustoszały drogi, przestano ścieszką chodzić; złamał przymierze, znieważył miasta, a człowieka za nic sobie nie ma.
The highways lie waste, the travelling man ceases: he has broken the covenant, he has despised the cities, he regards no man.
9 Płakała i zwątlała ziemia; zawstydzony jest Liban i uwiądł; Saron się stał jako pustynia, i otłuczono Basan i Karmel.
The earth mourns and languishes: Lebanon is ashamed and hewn down: Sharon is like a wilderness; and Bashan and Carmel shake off their fruits.
10 Teraz powstanę, mówi Pan, teraz się wywyższę, teraz się podniosę.
Now will I rise, says the LORD; now will I be exalted; now will I lift up myself.
11 Począwszy słomę, urodzicie mierzwę; duch wasz was pożre jako ogień.
All of you shall conceive chaff, all of you shall bring forth stubble: your breath, as fire, shall devour you.
12 I będą narody, jako wypalone wapno; będą jako ciernie wycięte, ogniem spalone.
And the people shall be as the burnings of lime: as thorns cut up shall they be burned in the fire.
13 Słuchajcie, którzyście daleko, com uczynił, a bliscy poznajcie moc moję.
Hear, all of you that are far off, what I have done; and, all of you that are near, acknowledge my might.
14 Zlękli się na Syonie grzesznicy, strach zdjął obłudników mówiących: Któż z nas ostać się może przed ogniem pożerającym? Któż z nas ostać się może przed płomieniem wiecznym?
The sinners in Zion are afraid; fearfulness has surprised the hypocrites. Who among us shall dwell with the devouring fire? who among us shall dwell with everlasting burnings?
15 Ten, który chodzi w sprawiedliwości, a mówi, co jest prawego; który się zyskiem niesprawiedliwym brzydzi; który otrząsa ręce swe, aby darów nie brał; który zatula uszy swe, aby nie słuchał o rozlaniu krwi, i zamruża oczy swoje, aby nie patrzał na złe:
He that walks righteously, and speaks uprightly; he that despises the gain of oppressions, that shakes his hands from holding of bribes, that stops his ears from hearing of blood, and shuts his eyes from seeing evil;
16 Ten na wysokościach mieszkać będzie, zamki na skałach będą ucieczką jego; chleb jego dany mu będzie, wody jego nie ustaną.
He shall dwell on high: his place of defence shall be the munitions of rocks: bread shall be given him; his waters shall be sure.
17 Króla w piękności jego oglądają oczy twoje, ujrzą i ziemię daleką.
your eyes shall see the king in his beauty: they shall behold the land that is very far off.
18 Serce twoje będzie rozmyślało o starchu, mówiąc: Gdzie teraz jest pisarz? gdzież teraz jest poborca? gdzież jest obliczający wieże?
your heart shall meditate terror. Where is the scribe? where is the receiver? where is he that counted the towers?
19 Ludu okrutnego nie oglądasz, ludu głębokiej mowy, któregoś nie słyszał, i języka obcego, któregobyś nie rozumiał.
You shall not see a fierce people, a people of a deeper speech than you can perceive; of a stammering tongue, that you can not understand.
20 Wejrzyj na Syon, miasto uroczystych swiąt naszych, oczy twoje niechaj patrzą na Jeruzalem, na mieszkanie spokojne, na namiot, który nie będzie przeniesion; kołki jego na wieki się nie poruszą, a żaden powróz jego nie zerwie się,
Look upon Zion, the city of our solemnities: your eyes shall see Jerusalem a quiet habitation, a tabernacle that shall not be taken down; not one of the stakes thereof shall ever be removed, neither shall any of the cords thereof be broken.
21 Przeto, że nam na tem miejscu Pan wielmożny jest rzekami strumieni szerokich, po których nie pójdą z wiosłami, ani okręt wielki po nich przechodzić będzie.
But there the glorious LORD will be unto us a place of broad rivers and streams; wherein shall go no galley with oars, neither shall gallant ship pass thereby.
22 Bo Pan jest sędzia nasz, Pan zakonodawca nasz; Pan król nasz; on nas zbawi.
For the LORD is our judge, the LORD is our lawgiver, the LORD is our king; he will save us.
23 Osłabiały powrozy twoje, nie będą mogły w klubie zatrzymać masztu twego, ani rozciągną żaglów. Tedy rozdzielone będą łupy korzyści wielkiej, że i chromi rozchwycą łupy.
Your tacklings are loosed; they could not well strengthen their mast, they could not spread the sail: then is the prey of a great spoil divided; the lame take the prey.
24 A nie rzecze żaden z obywateli: Zachorowałem; lud, który mieszka w nim, uwolniony będzie od nieprawości.
And the inhabitant shall not say, I am sick: the people that dwell therein shall be forgiven their iniquity.
