Izajasza 3

1 Albowiem oto panujący Pan zastępów odejmie od Jeruzalemu i od Judy łaskę, i podporę, wszelaką podporę chleba, i wszelaką podporę wody.

¡Presten atención! El Señor, el Señor Todopoderoso, le quitará a Jerusalén y a Judá todo aquello de lo que dependen: sus reservas de alimentos y todos los medios de abastecimiento de agua,

2 Mocarza i męża walecznego, i sędziego, i proroka, i mędrca, i starca;

sus fuertes combatientes y soldados, sus líderes y profetas, sus adivinos y ancianos,

3 Rotmistrza nad pięćdziesiąt, a męża poważnego, i radcę, i mądrego rzemieślnika, i krasomówcę.

los capitanes del ejército, sus funcionarios del Estado, consejeros, artesanos, maestros de magia y expertos en ocultismo.

4 I dam im dzieci za książęta; dzieci mówię panować będą nad nimi.

Les daré como líderes a jóvenes que los gobernarán de manera infantil.

5 I będzie uciskał między ludem jeden drugiego, i bliźni bliźniego swego: powstanie dziecię przeciwko starcowi, a podły przeciwko zacnemu.

La gente se maltratará entre sí, persona contra persona, vecino contra vecino; los jóvenes agredirán a los ancianos, y la escoria de la sociedad atacará a los que tienen cargos importantes.

6 A gdy się uchwyci każdy brata swego z domu ojca swego, i rzecze: Masz odzienie, bądźże książęciem naszym, a upadek ten zatrzymaj ręką swą:

Un hombre agarrará a uno de sus hermanos en la casa de su padre y le dirá: “¡Tienes un abrigo, puedes ser nuestro líder! Hazte cargo de la dirección de este montón de ruinas”.

7 Tedy on przysięże dnia onego, mówiąc: Nie będę zawiązywał tych ran: albowiem w domu moim niemasz chleba, ani odzienia; nie stanowcież mię książęciem nad ludem.

Pero inmediatamente su hermano le gritará: “¡No, yo no! No puedo ocuparme de los problemas de esta familia. En mi casa no tengo comida ni ropa. ¡No me pongas a cargo como tu líder!”

8 Bo Jeruzalem upada, a Juda się wali, dlatego, że język ich, i sprawy ich są przeciwko Panu, pobudzając do gniewu oczy majestatu jego.

Porque Jerusalén y Judá han caído por causa de lo que dijeron e hicieron en contra del Señor, rebelándose delante de él.

9 Postawa oblicza ich świadczy przeciwko nim; grzech swój, jako Sodomczycy, opowiadają, a nie tają go. Biada duszy ich! albowiem sami na się złe przywodzą.

La mirada de sus rostros demuestra lo que han hecho, proclamando su pecado al igual que Sodoma; ¡ni siquiera se molestan en tratar de ocultarlo! La tragedia se acerca a ellos. Han hecho caer el desastre sobre ellos mismos.

10 Powiedzcie sprawiedliwemu, że mu dobrze będzie; bo owocu uczynków swoich pożywać będzie.

Dile a los que viven bien que estarán bien, porque estarán contentos de recibir la recompensa por lo que han hecho.

11 Ale biada niepobożnemu! źle mu będzie; albowiem odpłata rąk jego dana mu będzie.

Pero a los malvados les llega la tragedia, porque se hará con ellos lo mismo que hicieron.

12 Książęta ludu mego są dziećmi, a niewiasty panują nad nimi. O ludu mój! ci, którzy cię wodzą, zwodzą cię, a drogę ścieżek twoich ukrywają.

Los líderes que actúan de manera infantil maltratan a mi pueblo; las mujeres se enseñorean de él. Pueblo mío, tus líderes te engañan, te confunden sobre el camino que debes seguir.

13 Powstał Pan, aby sądził, stoi, aby sądził lud.

El Señor se levanta para juzgar su caso. El Señor se levanta para juzgar al pueblo.

14 Pan przyjdzie na sąd przeciwko starszym ludu swego, i przeciwko książętom ich, a rzecze: Wyście spustoszyli winnicę moję, zdzierstwo z ubogiego w domach waszych.

El Señor viene a proclamar su juicio contra los ancianos y los dirigentes de su pueblo: Ustedes son los que han destruido mi viña; sus casas están llenas de todo lo que le han robado a los pobres.

15 Przeczże trzecie lud mój, a oblicza ubogich bijecie? mówi Pan, Pan zastępów.

¿Por qué han pisoteado a mi pueblo? ¿Por qué han machacado los rostros de los pobres en la tierra? el Señor Todopoderoso exige saberlo.

16 I rzekł Pan: Iż się wynoszą córki Syońskie, a chodzą szyje wyciągnąwszy, i mrugając oczyma przechodzą się, a drobno postępując nogami swemi szelest czynią:

El Señor dice: Las mujeres de Sión son tan presumidas, que caminan con la cabeza en alto, lanzando miradas coquetas, tropezando con sus tobilleras que tintinean.

17 Przetoż obłysi Pan wierzch głowy córek Syońskich, a Pan sromotę ich obnaży.

Por eso el Señor les llenará la cabeza de costras y dejará al descubierto sus partes íntimas.

18 Dnia onego odejmie Pan ochędóstwo podwiązek, także czepce i zawieszenia,

En ese momento el Señor les quitará los adornos finos: sus tobilleras, sus diademas, sus collares de media luna,

19 Piżmowe jabłka, i manele, i zatyczki,

sus pendientes colgantes, brazaletes, velos,

20 Bieretki, i zapony, i bindy, i przedniczki, i nausznice;

tocados, fajas, porta perfumes, amuletos,

21 Pierścionki, i naczelniki,

anillos, narigueras,

22 Odmienne szaty, i płaszczyki, i podwiki, i wacki,

vestidos de fiesta, batas, mantos, bolsos,

23 Zwierciadła, i rantuszki, i tkanki, i letniki.

espejos de mano, ropa interior de lino fino, vendas para la cabeza y chales.

24 I będzie miasto wonnych rzeczy smród, a miasto pasa rozpasanie, a miasto utrefionych włosów łysina, a miasto szerokiej szaty opasanie worem, a miasto piękności ogorzelina.

Lo que ocurrirá es que en lugar de oler a perfume, apestará. En lugar de llevar un fajín, estará atada con una cuerda. En lugar de llevar el cabello peinado, se quedará calva. En lugar de ropas finas, vestirá un saco. En lugar de lucir bella, será avergonzada.

25 Mężowie twoi od miecza upadną, a mocarze twoi w bitwie.

Sus hombres serán asesinados con espada; sus soldados morirán en la batalla.

26 I zasmucą się, a płakać będą bramy jego, a spustoszony na ziemi siedzieć będzie.

Las puertas de Sión llorarán y se lamentarán. La ciudad será como una mujer desterrada sentada en el suelo.