Rodzaju 3
1 A wąż był chytrzejszy nad wszystkie zwierzęta polne, które był uczynił Pan Bóg; ten rzekł do niewiasty: Także to, że wam Bóg rzekł: Nie będziecie jedli z każdego drzewa sadu tego?
Now the serpent was more subtle than any animal of the field which Adonai God had made. He said to the woman, “Has God really said, ‘You shall not eat of any tree of the garden?’”
2 I rzekła niewiasta do węża: Z owocu drzewa sadu tego pożywamy;
The woman said to the serpent, “We may eat fruit from the trees of the garden,
3 Ale z owocu drzewa, które jest w pośród sadu, rzekł Bóg: Nie będziecie jedli z niego, ani się go dotykać będziecie, byście snać nie pomarli.
but not the fruit of the tree which is in the middle of the garden. God has said, ‘You shall not eat of it. You shall not touch it, lest you die.’”
4 I rzekł wąż do niewiasty: Żadnym sposobem śmiercią nie pomrzecie;
The serpent said to the woman, “You won’t surely die,
5 Ale wie Bóg, że któregokolwiek dnia z niego jeść będziecie, otworzą się oczy wasze; a będziecie jako bogowie, znający dobre i złe.
for God knows that in the day you eat it, your eyes will be opened, and you will be like God, knowing good and evil.”
6 Widząc tedy niewiasta, iż dobre było drzewo ku jedzeniu; a iż było wdzięczne na wejrzeniu, a pożądliwe drzewo dla nabycia umiejętności, wzięła z owocu jego, i jadła; dała też i mężowi swemu, który z nią był; i on też jadł.
When the woman saw that the tree was good for food, and that it was a delight to the eyes, and that the tree was to be desired to make one wise, she took some of its fruit, and ate; and she gave some to her husband with her, and he ate it, too.
7 Zatem otworzyły się oczy obojga, i poznali, że byli nagimi; i spletli liście figowe, a poczynili sobie zasłony.
Their eyes were opened, and they both knew that they were naked. They sewed fig leaves together, and made coverings for themselves.
8 A wtem usłyszeli głos Pana Boga chodzącego po sadzie z wiatrem dniowym; i skrył się Adam, i żona jego od oblicza Pana Boga między drzewa sadu.
They sh'ma ·heard obeyed· Adonai God’s voice walking in the garden in the cool of the day, and the man and his wife hid themselves from the presence of Adonai God among the trees of the garden.
9 I zawołał Pan Bóg Adama, i rzekł mu: Gdzieżeś?
Adonai God called to the man, and said to him, “Where are you?”
10 Który odpowiedział: Głos twój usłyszałem w sadzie, i zlękłem się dla tego, żem nagi, i skryłem się.
The man said, “I sh'ma ·heard obeyed· your voice in the garden, and I was afraid, because I was naked; and I hid myself.”
11 I rzekł Bóg: Któż ci pokazał, żeś jest nagim? izaliś nie jadł z drzewa onego, z któregom zakazał tobie, abyś nie jadł?
God said, “Who told you that you were naked? Have you eaten from the tree that I enjoined you not to eat from?”
12 Tedy rzekł Adam: Niewiasta, którąś mi dał, aby była ze mną, ona mi dała z tego drzewa, i jadłem.
The man said, “The woman whom you gave to be with me, she gave me fruit from the tree, and I ate it.”
13 I rzekł Pan Bóg do niewiasty: Cóżeś to uczyniła? i rzekła niewiasta: Wąż mię zwiódł, i jadłam.
Adonai God said to the woman, “What have you done?” The woman said, “The serpent deceived me, and I ate.”
14 Tedy rzekł Pan Bóg do węża: Iżeś to uczynił, przeklętym będziesz nad wszystkie zwierzęta, i nad wszystkie bestyje polne; na brzuchu twoim czołgać się będziesz, a proch żreć będziesz po wszystkie dni żywota twego.
Adonai God said to the serpent, “Because you have done this, you are cursed above all livestock, and above every animal of the field. You shall go on your belly and you shall eat dust all the days of your life.
15 Nieprzyjaźń też położę między tobą i niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej; to potrze tobie głowę, a ty mu potrzesz piętę.
I will put hostility between you and the woman, and between your offspring and her offspring. He will bruise your head, and you will bruise his heel.”
16 A do niewiasty rzekł: Obficie rozmnożę boleści twoje, i poczęcia twoje; w boleści rodzić będziesz dzieci, a wola twa poddana będzie mężowi twemu, a on nad tobą panować będzie.
To the woman he said, “I will greatly multiply your pain in childbirth. In pain you will bear children. Your desire will be for your husband, and he will have authority over you.”
17 Zaś rzekł do Adama: Iżeś usłuchał głosu żony twojej, a jadłeś z drzewa tego, o któremem ci przykazał, mówiąc: Nie będziesz jadł z niego; przeklęta będzie ziemia dla ciebie, w pracy z niej pożywać będziesz po wszystkie dni żywota twego.
To Adam [Human, Red earth] he said, “Because you have sh'ma ·hear obey· your wife’s voice, and ate from the tree, about which I enjoined you, saying, ‘You shall not eat of it,’ the ground is cursed for your sake. You will eat from it with much labor all the days of your life.
18 A ona ciernie i oset rodzić będzie tobie; i będziesz pożywał ziela polnego.
It will yield thorns and thistles to you; and you will eat the herb of the field.
19 W pocie oblicza twego będziesz pożywał chleba, aż się nawrócisz do ziemi, gdyżeś z niej wzięty; boś proch, i w proch się obrócisz.
By the sweat of your face will you eat bread until you teshuvah ·complete return· to the ground, for out of it you were taken. For you are dust, and to dust you shall made teshuvah ·complete return·.”
20 I nazwał Adam imię żony swej Ewa, iż ona była matką wszystkich żywiących.
The man called his wife Eve [Life] because she would be the mother of all the living.
21 I uczynił Pan Bóg Adamowi, i żonie jego odzienie skórzane, i oblókł je.
Adonai God made coats of animal skins for Adam [Human, Red earth] and for his wife, and clothed them.
22 Tedy rzekł Pan Bóg: Oto Adam stał się jako jeden z nas, wiedzący dobre i złe; tedy wyżeńmy go, by snać nie ściągnął ręki swej, i nie wziął z drzewa żywota, i nie jadł, i żyłby na wieki.
Adonai God said, “Behold, the man has become like one of us, knowing good and evil. Now, lest he reach out his hand, and also take of the tree of life, and eat, and live forever...”
23 I wypuścił go Pan Bóg z sadu Eden, ku sprawowaniu ziemi, z której był wzięty.
Therefore Adonai God physically sent him out from the garden of Eden [Delight], to till the ground from which he was taken.
24 A tak wygnał człowieka; i postawił na wschód słońca sadu Eden Cheruby, i miecz płomienisty i obrotny ku strzeżeniu drogi do drzewa żywota.
So he gahrash ·relationally divorced· the man; and he placed cherubim at the east of the garden of Eden, and a flaming sword which turned every way, to guard the way to the tree of life.
