Ezechiela 8

1 I stało się roku szóstego, piątego dnia, szóstego miesiąca, gdym siedzał w domu swym, a starsi Judzcy siedzieli przedemną, tedy tam przypadła na mię ręka panującego Pana.

So it came about in the sixth year and the sixth month, in the fifth day of the month, as I sat in my house and the elders of Judah sat before me, that the hand of the Lord Yahweh again fell upon me there.

2 I widzałem, a oto podobieństwo na wejrzeniu jako ogień; od biódr jego na dół jako ogień, a od biódr jego w górę na wejrzeniu jako blask, i niby prędka światłość.

So I looked, and behold, there was a likeness with the appearance of a man. From the appearance of his hips downward there was fire. And from his hips upward there was the appearance of something shining, like glowing metal.

3 Tedy ściągnąwszy podobieństwo ręki, uchwycił mię za kędzierze głowy mojej, i podniósł mię duch między ziemią i między niebem, a przywiódł mię do Jeruzalemu w widzeniach Bożych, do wejścia bramy wewnętrznej, która patrzy ku północy, gdzie była stolica bałwana do gorliwości i zapalczywości pobudzająca.

Then he reached out the form of a hand and took me by the hair of my head; the Spirit lifted me up between earth and heaven, and in visions from God, he brought me to Jerusalem, to the entrance of the inner northern gate, where the idol that provokes great jealousy was standing.

4 A oto tam była chwała Boga Izraelskiego na wejrzeniu jako ona, którąm widział na polu.

Then behold, the glory of the God of Israel was there, according to the vision I had seen on the plain.

5 I rzekł do mnie: Synu człowieczy! teraz podnieś oczy swe ku drodze na północy; a tak podniosłem oczy swe ku drodze na północy, a oto na północy był u bramy ołtarzowej on bałwan pobudzający do gorliwości w samem prawie wejściu.

Then he said to me, “Son of man, lift up your eyes to the north.” So I lifted up my eyes to the north, and to the north of the gate leading to the altar, there in the entrance, was the idol of jealousy.

6 Wtem mi rzekł: Synu człowieczy! widziszże ty, co ci czynią, obrzydliwości wielkie, które tu czyni dom Izraelski? tak, że się oddalić muszę od świątnicy mojej; ale obróciwszy się ujrzysz obrzydliwości jeszcze większe.

So he said to me, “Son of man, do you see what they are doing? These are great abominations that the house of Israel is doing here to make me go far from my own sanctuary. But you will turn and see even greater abominations.”

7 I przywiódł mię do drzwi sieni, gdziem ujrzał, a oto dziura jedna była w ścianie.

Then he brought me to the doorway of the courtyard, and I looked, and there was a hole in the wall.

8 I rzekł do mnie: Synu człowieczy! przekop teraz tę ścianę: i przekopałem ścianę, a oto drzwi jedne.

He said to me, “Son of man, dig into this wall.” So I dug into the wall, and there was a door.

9 I rzekł do mnie: Wnijdź, a obacz te złe obrzydliwości, które tu oni czynią.

Then he said to me, “Go and see the wicked abominations that they are doing here.”

10 Przetoż wszedłszy ujrzałem, a oto wszelakie podobieństwa płazu, i zwierząt obrzydłych, i wszelakich plugawych bałwanów domu Izraelskiego wyryte były na ścianie wszędy w około.

So I went in and looked, and behold! There was every form of creeping thing and detestable beast! Every idol of the house of Israel was carved into the wall all around.

11 A siedmdziesiąt mężów starszych z domu Izraelskiego, z Jazanijaszem, synem Safanowym, stojącym w pośród nich, stali przed nimi, mając każdy kadzielnicę swoję w ręcę swej, tak, że gęsty obłok kadzenia w górę wstępował.

Seventy elders of the house of Israel were there, and Jaazaniah son of Shaphan was standing in their midst. They were standing in front of the images, and each man had his censer in his hand so that the smell of the cloud of incense went up.

12 I rzekł do mnie: A widziałżeś, synu człowieczy! co starsi domu Izraelskiego w ciemności czynią, każdy w pokojach swoich malowanych? Bo mówią: Nie widzi nas Pan, opuścił Pan tę ziemię.

He said to me, “Son of man, do you see what the elders of the house of Israel are doing in the dark? Each one does this in the hidden chamber of his idol, for they say, 'Yahweh does not see us! Yahweh has forsaken the land.'”

13 Znowu rzekł do mnie: Jeszcze obróciwszy się ujrzysz obrzydliwości większe, które oni czynią.

Then he said to me, “Turn again and see the other great abominations that they are doing.”

14 I przywiódł mię do wrót bramy domu Pańskiego, która jest na półnpcy, a oto tam niewiasty siedziały, płacząc Tammusa;

Next he brought me to the entrance of the gate of Yahweh's house that was on the north side, and behold! The women were sitting there mourning for Tammuz.

15 I rzekł mi: A widziałżeś, synu człowieczy? Ale obróciwszy się ujrzysz jeszcze większe obrzydliwości, niżeli te.

So he said to me, “Do you see this, son of man? Turn again and see even greater abominations than these.”

16 Tedy mię wprowadził do wnętrznej sieni domu Pańskiego, a oto u drzwi kościoła Pańskiego między przysionkim i ołtarzem było dwadzieścia i pięć mężów, których tyły były obrócone ku kościołowi Pańskiemu, a twarze ich na wschód, którzy się kłaniali przeciwko wschodowi słońca.

He brought me into the inner courtyard of Yahweh's house, and behold! at the entrance of the temple of Yahweh between the portico and the altar, there were about twenty-five men with their backs toward the temple of Yahweh and their faces toward the east, and they were worshiping the sun.

17 I rzekł mi: A widziałżeś, synu człowieczy? Izali to lekka rzecz jest domowi Judzkiemu, czynić takie obrzydliwości, jakie tu czynią? Bo napełniwszy ziemię nieprawością, obrócili się, aby mię draźnili, a oto przykładają latorośl winną do nosów swoich.

He said to me, “Do you see this, son of man? Is it a little thing for the house of Judah to do these abominations that they are doing here? For they have filled the land with violence and they have turned again to provoke me to anger, putting the branch to their noses.

18 Przetoż i Ja postąpię z nimi wedłu zapalczywości; oko moje nie sfolguje ani się zmiłuję; i będą wołać do uszów moich głosem wielkim, a nie wysłucham ich.

So I will also act among them; my eye will not have compassion, and I will not spare them. Though they cry in my ears with a loud voice, I will not hear them.”