Ezechiela 33
1 I stało się słowo Pańskie do mnie, mówiąc:
And the word of Jehovah came to me, saying,
2 Synu człowieczy! mów do synów ludu twego, a rzecz do nich: Gdy przywiodę miecz na którą ziemię, jeźliże lud onej ziemi weźmie męża jednego z granic swoich, a postanowi go sobie za stróża,
Son of man, speak to the sons of thy people, and say to them, When I bring the sword upon a land, and the people of the land take a man from among them, and set him for their watchman,
3 A on widząc miecz przychodzący na onę ziemię, zatrąbiłby w trąbę i przestrzegłby lud,
if, when he sees the sword come upon the land, he blows the trumpet, and warns the people,
4 A któryby słyszał głos trąby, i nie dbałby na przestrogę, a wtem przyszedłszy miecz, zgładziłby go; krew jego będzie na głowie jego;
then whoever hears the sound of the trumpet, and takes no warning, if the sword comes, and takes him away, his blood shall be upon his own head.
5 Bo głos trąby słyszał, wszakże nie dbał na przestrogę, dlatego krew jego na nim będzie; być był przyjął przestrogę, zachowałby był duszę swoję.
He heard the sound of the trumpet, and took no warning; his blood shall be upon him. Whereas if he had taken warning, he would have delivered his soul.
6 Ale jeźliby stróż ujrzał miecz przychodzący, a nie zatrąbiłby w trąbę, a luduby nie przestrzegł, i przyszedłby miecz, i zniósłby którego z nich, takowy będzie w nieprawości swojej zachwycony; ale krwi jego z ręki onego stróża szukać będę.
But if the watchman sees the sword come, and does not blow the trumpet, and the people are not warned, and the sword comes, and takes any person from among them, he is taken away in his iniquity, but I will require his blood at the watchman's hand.
7 Ciebieć, synu człowieczy! ciebiem postanowił stróżem domu Izraelskiego, abyś słysząc słowo z ust moich, przestrzegł ich odemnie.
So thou, son of man, I have set thee a watchman to the house of Israel. Therefore hear the word at my mouth, and give them warning from me.
8 Gdybym Ja tedy rzekł niezbożnemu: Niezbożniku! śmiercią, umrzesz, a tybyś mu tego nie powiedział, przestrzegając niezbożnika od drogi jego; tenci niezbożnik dla nieprawości swojej umrze; ale krwi jego z ręki twojej szukać będę.
When I say to the wicked man, O wicked man, thou shall surely die, and thou do not speak to warn the wicked man from his way, that wicked man shall die in his iniquity, but I will require his blood at thy hand.
9 Ale jeźlibyś ty przestrzegł niezbożnego od drogi jego, aby się od niej odwrócił, wszakże nie odwróciłby się od drogi swojej, onci dla nieprawości swojej umrze; ale ty duszę swoję wybawisz.
Nevertheless, if thou warn the wicked man of his way to turn from it, and he does not turn from his way, he shall die in his iniquity, but thou have delivered thy soul.
10 A tak ty, synu człowieczy! mów do domu Izraelskiego: Tak powiadacie mówiąc: Przeto, że występki nasze i grzechy nasze są na nas, tak, że w nich schniemy, i jakożbyśmy żyć mogli?
And thou, son of man, say to the house of Israel, Thus ye speak, saying, Our transgressions and our sins are upon us, and we pine away in them. How then can we live?
11 Rzeczże tedy do nich: Jako żyję Ja, mówi panujący Pan: Nie chcę śmierci niepobożnego, ale aby się odwrócił niepobożny od drogi sojej, a żył. Odwróćcież się, odwróćcież się od złych dróg swoich, przeczże macie umrzeć, o domie Izraelski!
Say to them, As I live, says the lord Jehovah, I have no pleasure in the death of the wicked man, but that the wicked man turn from his way and live. Turn ye, turn ye from your evil ways, for why will ye die, O house of Israel?
12 Ty tedy, synu człowieczy! mów do synów ludu swego: Sprawiedliwość sprawiedliwego nie wybawi go w dzień przestępstwa jego, a niezbożny nie upadnie w swojej niezbożności w dzień, któregoby się odwrócił od niezbożności swojej; także sprawiedliwy nie będzie mógł żyć dla sprawiedliwości swojej w dzień, któregoby zgrzeszył.
And thou, son of man, say to the sons of thy people, The righteousness of the righteous man shall not deliver him in the day of his transgression. And as for the wickedness of the wicked man, he shall not fall by it in the day that he turns from his wickedness, nor shall he who is righteous be able to live by it in the day that he sins.
13 Jeźlibym zaś rzekł sprawiedliwemu: Pewnie żyć będziesz, a onby ufając sprawiedliwości swojej czynił nieprawość, żadna sprawiedliwość jego nie przyjdzie na pamięć; ale dla tej nieprawości swojej, którą czynił, umrze.
When I say to the righteous man, that he shall surely live, if he trusts his righteousness, and commits iniquity, none of his righteous deeds shall be remembered, but in his iniquity that he has committed, in it he shall die.
14 Zasię, rzekęli niepobożnemu: Śmiercią umrzesz, a onby się odwrócił od grzechu swego, i czyniłby sąd i sprawiedliwość,
Again, when I say to the wicked man, Thou shall surely die, if he turns from his sin, and does that which is lawful and right,
15 Wróciłby niezbożny zastaw, a co wydarł, oddałliby, i chodziłby w ustawach żywota, nie czyniąc nieprawości, pewnie żyć będzie, a nie umrze.
if the wicked man restores the pledge, gives again that which he had taken by robbery, walks in the statutes of life, committing no iniquity, he shall surely live; he shall not die.
16 Żadne grzechy jego, któremi grzeszył, nie będą mu wspominane; sąd i sprawiedliwość czynił, pewnie żyć będzie.
None of his sins that he has committed shall be remembered against him. He has done that which is lawful and right; he shall surely live.
17 A wżdy mówią synowie ludu twego: Nie prawa jest droga Pańska, choć onych samych droga nie jest prawa.
Yet the sons of thy people say, The way of the Lord is not equitable. But as for them, their way is not equitable.
18 Gdyby się odwrócił sprawiedliwy od sprawiedliwości swojej, a czyniłby nieprawość, umrze dla niej;
When the righteous man turns from his righteousness, and commits iniquity, he shall even die in it.
19 Ale gdyby się odwrócił niezbożny od niezbożności swojej, a czyniłby sąd i sprawiedliwość, dlatego żyć będzie.
And when the wicked man turns from his wickedness, and does that which is lawful and right, he shall live thereby.
20 A przecie mówicie: Nie prawa jest droga Pańska; każdego z was według drogi jego sądzić będę, o domie Izraelski!
Yet ye say, The way of the Lord is not equitable. O house of Israel, I will judge you everyone according to his ways.
21 I stało się dwunastego roku, dziesiątego miesiąca, piątego dnia tegoż miesiąca od zaprowadzenia naszego, że przyszedł do mnie jeden, który uszedł z Jeruzalemu, mówiąc: Dobyto miasta.
And it came to pass in the twelfth year of our captivity, in the tenth month, in the fifth day of the month, that a man who had escaped out of Jerusalem came to me, saying, The city is smitten.
22 A ręka Pańska była przy mnie w wieczór przedtem, niż przyszedł ten, który uciekł, i otworzyła usta moje, aż do mnie rano przyszedł; otworzyła mówię usta moje, abym niemym dalej nie był.
Now the hand of Jehovah had been upon me in the evening, before he who escaped came. And he had opened my mouth until he came to me in the morning. And my mouth was opened, and I was no more mute.
23 I stało się słowo Pańskie do mnie, mówiąc:
And the word of Jehovah came to me, saying,
24 Synu człowieczy! Obywatele tych spustoszonych miejsc w ziemi Izraelskiej powiadają, mówiąc: Abraham sam jeden był, a wżdy posiadł tę ziemię; ale nas jest wiele, namci dana jest ta ziemia w osiadłość.
Son of man, those who inhabit those waste places in the land of Israel speak, saying, Abraham was one, and he inherited the land, but we are many; the land is given us for inheritance.
25 Dlategoż mów do nich: Tak mówi panujący Pan: Ze krwią jadacie, i oczy swe podnosicie do plugawych bałwanów swoich, i krew wylewacie, a chcielibyście tę ziemię posiąść?
Therefore say to them, Thus says the lord Jehovah: Ye eat with the blood, and lift up your eyes to your idols, and shed blood. And shall ye possess the land?
26 Stoicie na mieczu waszym, czynicie obrzydliwość, a każdy żonę bliźniego swego plugawi; izali ziemię posiądziecie?
Ye stand upon your sword, ye work abomination, and ye defile every man his neighbor's wife. And shall ye possess the land?
27 Tak rzecz do nich: Tak mówi panujący Pan: Jako żyję Ja, że ci, którzy są na miejscach spustoszonych, od miecza polegną; a kto jest na polu, tego podam bestyjom na pożarcie; a którzy są na zamkach albo w jaskiniach, morem pomrą;
Thus shall thou say to them. Thus says the lord Jehovah: As I live, surely those who are in the waste places shall fall by the sword, and he who is in the open field I will give to the beasts to be devoured, and those who are in the strongholds and in the caves shall die of the pestilence.
28 I podam ziemię na wielkie spustoszenie, i ustanie pycha mocy jej; i spustoszeją góry Izraelskie, a nie będzie, ktoby po nich chodził.
And I will make the land a desolation and an astonishment. And the pride of her power shall cease. And the mountains of Israel shall be desolate, so that none shall pass through.
29 I dowiedzą się, żem Ja Pan, gdy podam ziemię ich na wielkie spustoszenie dla wszystkich obrzydliwości ich, które czynili.
Then they shall know that I am Jehovah when I have made the land a desolation and an astonishment, because of all their abominations which they have committed.
30 Ale ty, synu człowieczy! słuchaj. Synowie ludu twojego często mówią o tobie około ścian i we drzwiach domów, i mówi jeden do drugiego, i każdy do bliźniego swego, mówiąc: Pójdźcie, a posłuchajcie, co za słowo od Pana wyszło.
And as for thee, son of man, the sons of thy people talk of thee by the walls and in the doors of the houses, and speak one to another, each one to his brother, saying, Come, I pray you, and hear what is the word that comes forth from Jehovah.
31 I schodzą się do ciebie, tak, jako się schodzi lud, i siadają przed obliczem twojem, jako lud mój, i słuchają słów twoich, ale ich nie czynią; a choć je sobie usty swemi smakują, wszakże za szkaradnym zyskiem swoim serce ich chodzi.
And they come to thee as the people come, and they sit before thee as my people. And they hear thy words, but do not do them. For with their mouth they show much love, but their heart goes after their gain.
32 A oto tyś im jest jako pieśń wdzięczna pięknego głosu, i dobrze umiejętnego śpiewaka; słuchając w prawdzie słów twoich, ale ich nie czynią.
And, lo, thou are to them as a very lovely song of he who has a pleasant voice, and can play well on an instrument. For they hear thy words, but they do not do them.
33 Lecz gdy to przyjdzie, (jakoż oto przychodzi) dopiero się dowiedzą, że prorok był w pośrodku nich.
And when this comes to pass, (behold, it comes), then they shall know that a prophet has been among them.
