< Ezechiela 31 >

1 Potem jedenastego roku, trzeciego miesiąca, pierwszego dnia tegoż miesiąca, stało się słowo Pańskie do mnie, mówiąc:
Saning hathlaito, khrah thumto haih ni tangsuek naah, Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
2 Synu człowieczy! mów do Faraona, króla Egipskiego, i do ludu jego: Komużeś podobnym w wielmożności twojej?
kami capa, Izip siangpahrang Faro hoi angmah ih kaminawk khaeah hae tiah thui paeh; na lensawkhaih loe mi hoiah maw anghmong?
3 Oto Assur był jako cedr na Libanie, pięknych gałęzi i szeroko cień podawający i wysokiego wzrostu, a między gęstwiną gałęzi był wierzch jego.
Khenah, Assyria loe tanghang kahoih, aqam kasai, akung kasang, ranui koek ah tadok kacawn Lebanon sidar thing ah oh.
4 Wody mu wzrost dały, głębokość go wywyższyła, a rzekami jej otoczony był w około korzeń jego, a strumienie tylko swoje wypuszczała na wszystkie drzewa polne,
Tui mah anih to qoengsak tahang moe, kathuk tui mah anih to sangsak tahang, vapuinawk loe anih patit ih akungnawk taengah longh o moe, azawn ah thling ih thingkungnawk boih khaeah vapui tui to a longsak.
5 Tak, że się wywyższył wzrost jego nad wszystkie drzewa polne, i rozkrzewiły się latorośle jego, a dla obfitości wód rozszerzyły się gałęzie jego, które wypuścił.
To pongah anih loe azawn ah thling ih thingnawk boih pong kasang koek ah oh; tui to pop pongah tanghangnawk to sang o moe, tadoknawk doeh cawnh o.
6 Na gałęziach jego czyniło gniazda wszelakie ptastwo niebieskie, a pod latoroślami jego mnożyły się wszelkie zwierzęta polne, i pod cieniem jego siadały wszystkie narody zacne.
Van ih tavaanawk loe anih ih tahangnawk pongah tabu boh o boih, azawn ah kaom moinawk loe anih ih tanghangnawk tlim ah caasak o boih, kalen parai praenawk loe anih tahlip tlim ah oh o boih.
7 I był piękny dla wielkości swojej, i dla długości gałęzi swoich; bo korzeń jego był przy wodach obfitych.
Anih loe tui pophaih ahmuen ah tangzun sak pongah, tanghangnawk to sang o tahang moe, kranghoihaih hoi lensawkhaih hoiah akoep.
8 Cedry go nie przewyższały w ogrodzie Bożym, jedliny nie były równe latoroślom jego, a kasztanowe drzewa nie były podobne gałęziom jego; żadne drzewo w ogrodzie Bożym nie było mu równe w piękności swojej.
Sithaw takha thung ih Sidar thingnawk mah anih to vingh thai ai; hmaica thingnawk mah doeh anih ih tanghangnawk to pha ai, cypress thingnawk mah doeh tanghangnawk to pha thai ai, Sithaw takha thung ih kawbaktih thingnawk mah doeh a kranghoihaih to pha o thai ai.
9 Jam go pięknym uczynił dla mnóstwa gałęzi jego, i zajrzały mu wszystkie drzewa w Eden, które były w ogrodzie Bożym.
Sithaw takha thungah kaom, Eden thingnawk boih mah, anih to ut o hanah, tanghang popsak moe, krang ka hoihsak.
10 Przetoż tak mówi panujący Pan: Dlatego, że wysoko wzrósł, a wywyższył wierzch swój między gęstwiną gałęzi, i podniosło się serce jego dla wysokości jego:
To pongah Angraeng Sithaw mah, Kasang parai ah na qoeng tahang, thingnawk boih nuiah tadok na cawnh, anih mah a sanghaih to amoek haih pongah, poekhaih palungthin to sang;
11 Przetożen go podał w rękę najmocniejszego z narodów, aby się z nim srogo obchodził; dla niezbożności jego odrzuciłem go.
anih to Sithaw panoek ai thacak kaminawk khaeah ka paek boeh; a sethaih baktiah to kami mah anih nuiah sah tih; a sethaih pongah anih to ka haek boeh.
12 A tak wygładzili go cudzoziemcy najsrożsi z narodów, i porzucili go; na górach i na wszystkich dolinach odpadły gałęzie jego, i połamane są latorośli jego przy wszystkich strumieniach tej ziemi; dlatego ustąpiły z cienia jego wszystkie narody zie mskie, i opuściły go.
Tahmenhaih tawn ai kalah prae kaminawk mah anih to hum moe, caeh o taak; anih ih tanghangnawk loe mae nui hoiah tahawt thungah krak moe, anih ih tadoknawk doeh prae thung ih vapuinawk mah angkhaehsak boih boeh; long kaminawk boih anih tahlip tlim hoiah tacawt o moe, anih to caeh o taak boeh.
13 Na obaleniu jego mieszka wszelkie ptastwo niebieskie, a na gałęziach jego jest wszelki zwierz polny,
Van ih tavaanawk hoi moi kasannawk boih loe anih ih angkhaek tanghangnawk nuiah oh o.
14 Dlatego, aby się na potem nie wywyższało wzrostem swoim żadne drzewo przy wodach, i żeby nie wypuszczało wierzchów swoich, między gęstwiną gałęzi, i nie wspinało się nad inne wysokością swoją żadne drzewo wodami opojone. Albowiem ci wszyscy podan i są na śmierć, i wrzuceni w niskości ziemi w pośród synów ludzkich z tymi, którzy zstępują do dołu.
To pongah tui taengah kaom thingnawk boih thungah a sanghaih pongah amoek han ai, tanghangnawk ranuiah tadok cawnh pongah amoek han ai, tui kanae thingkungnawk boih thungah a sanghaih kam oek haih thingah oh han ai ah, to thingkungnawk duek o boih hanah, tangqom thungah caeh tathuk kaminawk hoi nawnto long thungah ka pakhrak tathuk boeh, tiah thuih.
15 Tak mówi panujący Pan: Dnia, którego on zstąpił do grobu, uczyniłem lament, zawarłem dla niego przepaść, i zahamowałem strumienie jej, aby się zastanowiły wody wielkie; i uczyniłaem, że się zaćmił dla niego Liban, a wszystkie drzewa polne dla nie go zemdlały. (Sheol h7585)
Angraeng Sithaw mah, Anih taprong thungah caeh tathuk naah palung ka boengsak; anih hanah kathuk tui to ka khuk pae, tui to ka khah pae khoep moe, kalen parai tuinawk to kang haksak; anih hanah Lebanon palung ka setsak, anih pongah taw ih thingnawk to ka zaisak boih. (Sheol h7585)
16 Od grzmotu upadku jego zatrwożyłem narody, gdym go wepchnął do grobu z tymi, co w dół zstępują, nad czem się ucieszyły na ziemi na dole wszystkie drzewa Eden, i co jest najwyborniejszego, i najlepszego na Libanie, i wszystko, co jest opojone wodą. (Sheol h7585)
Anih to tangqom thungah caeh tathuk kaminawk hoi nawnto hell thungah ka vah naah, anih pakhrakhaih atuen mah prae kaminawk boih ka tasoehsak; to naah Eden ih thingnawk boih, kahoih koek qoih ih Lebanon thingnawk hoi tui kanae thingnawk boih long thungah kamong ah oh o. (Sheol h7585)
17 I ci z nim zstąpili do grobu, do pobitych mieczem, którzy byli ramieniem jego, i którzy siadali w cieniu jego w pośrodku narodów. (Sheol h7585)
Anih ih bantha cakhaih ah kaom, Sithaw panoek ai kaminawk, anih ih tahlip tlim ah kaom kaminawk loe, sumsen hoi hum ih kaminawk caehhaih ahmuen, hell thungah anih hoi nawnto caeh o tathuk. (Sheol h7585)
18 Komużeś podobny był sławą i wielkością między drzewami Eden? Oto zrzucony będziesz z drzewami Eden na dół na ziemię; w pośrodku nieobrzezańców polężesz między pobitymi mieczem. Toć jest Farao i wszystka zgraja jego, mówi panujący Pan.
Na lensawkhaih loe Eden ih thing kawbaktih hoiah maw patah thai tih? Toe nang loe Eden ih thingnawk hoi nawnto long thungah na caeh tathuk tih; nang loe sumsen hoi hum ih kaminawk hoi nawnto tangyat hin aat ai kaminawk salakah nang song tih. Hae loe Faro hoi anih ih kaminawk boih thuih koehhaih ih ni, tiah Angraeng Sithaw mah thuih, tiah thui paeh, tiah ang naa.

< Ezechiela 31 >